ทุก ๆ วันของการทำงานย่อมต้องเจอเด็ก และกิจกรรมในทุก ๆ วันก็จะเป็นการเล่นของเล่น วาดรูป ระบายสีและเล่านิทานเป็นเช่นนี้เสมอมา แต่วันนี้ไม่เหมือนกับทุกวัน

ส่วนใหญ่ผู้เข้าใช้บริการห้อง Kid’s Corner จะเป็นชาวญี่ปุ่นที่มักจะเป็นคุณแม่และลูก น้อยครั้งที่จะเจอคุณพ่อมาด้วย วันนี้ได้มีโอกาสรู้จักกับน้องโค(Ko) และคุณแม่ คุณแม่และน้องโคจะเข้ามาอ่านหนังสือที่ Kid’s Corner อยู่เป็นประจำ แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่น้องโคและคุณแม่ทราบว่ามีนักศึกษาฝึกงานและเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกันที่พวกเราทั้ง 4 คนได้เจอกับน้องโคและคุณแม่ พี่พะแพงทำการแนะนำถึงตำแหน่งหน้าที่และกิจกรรมภายในห้องโดยทันที เมื่อน้องโคได้ยินว่ามีกิจกรรมก็เกิดสนใจขึ้นมาทันที ระหว่างทำกิจกรรมไม่เพียงแต่น้องโคเท่านั้นที่เข้าร่วม แต่ยังคุณแม่ทำกิจกรรมด้วยกัน กิจกรรมที่เราเล่นกันเป็นการต่อลูกเต๋าไม้ให้เป็นสีหน้าต่าง ๆ ตามการ์ดที่เปิดได้

ภาพประกอบ 1 : ตัวอย่างลูกเต๋าไม้ ที่มา PhinKidToys

กิจกรรมถูกเปลี่ยนไปตามความสนใจของน้องโค และแล้วการเล่นหมากเก็บก็มาถึง เมื่ออธิบายให้น้องโคและคุณแม่ฟังถึงการเล่นหมากเก็บพร้อมทั้งสาธิตวิธีเล่นทั้งสองก็มีท่าทีสนใจเป็นอย่างมาก แต่คนที่สนุกที่สุดในการเล่นหมากเก็บคือคุณแม่ของน้องโค ในขณะที่น้องโคเปลี่ยนไปเล่นหลายต่อหลายอย่างคุณแม่ก็ยังคงเล่นหมากเก็บอยู่เหมือนเดิม นับเป็นเวลานานที่ทั้งสองทำกิจกรรมภายในห้องไม่ว่าจะเป็นพับโอริกามิ, วาดรูป, ระบายสี, ต่อลูกเต๋าและหมากเก็บ ในทุก ๆ กิจกรรมก็จะมีการพูดคุยกันอยู่เสมอทำให้สนิทสนมกันทั้งสองฝ่ายมากยิ่งขึ้น จนบทสนทนามาถึงวันฝึกงานจบ จากการพูดคุยกันคือวันที่น้องโคมาจะเป็นวันสุดท้ายที่น้องและคุณแม่จะอยู่ที่ประเทศไทย เพราะวันถัดไปต้องกลับบ้านที่ประเทศญี่ปุ่น และจะกลับมาในวันที่พอดีกันกับวันที่ฝึกงานวันสุดท้าย เมื่อคุยกันแล้วก็เศร้าทันทีเพราะต่างฝ่ายต่างก็สนุกที่ได้เล่นด้วยกัน แต่ก็ยังมีเรื่องน่าขำที่น้องโคเรียกพี่พะแพงว่า Oneechan (โอะเน่จัง) ที่แปลว่าพี่สาว แต่พี่พะแพงทวนคำผิดเป็น Oniichan (โอะนี่จัง) ที่แปลว่าพี่ชาย เมื่อน้องโคกับคุณแม่ได้ยินต่างก็หัวเราะและพากันแก้ทันที นับได้ว่าก่อนกลับก็มีเรื่องให้ขำแทนที่จะเศร้าและต่างฝ่ายต่างก็อวยพรให้เจอแต่สิ่งดี ๆ 

ภาพประกอบ 2 : โอริกามิหนึ่งในกิจกรรมที่ทำกับน้องโคและคุณแม่

แม้ว่าจะไม่ได้เจอกับน้องโคและคุณแม่อีก แต่การเจอกันครั้งนี้ก็เป็นการสร้างความทรงจำที่ดีอีกเรื่องหนึ่งในชีวิต เพราะการที่อยากเจอกันอีกก็หมายความว่าตลอดทั้งกิจกรรมเราทำหน้าที่เด็กฝึกงานได้เป็นอย่างดีแล้วก็รู้สึกโชคดีมาก ๆ ที่ได้เจอกันในวันนี้