어제의 일을 자꾸 잊어요 ผมมักจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้บ่อยๆ 나 오늘도 잘 모르는데 วันนี้เองก็ไม่รู้เหมือนกัน 어제의 나를 자꾸 잊어요 ผมมักจะลืมตัวตนของตัวเองเมื่อวานนี้อยู่บ่อยๆ 나 고작 스물여섯인데 ทั้งที่ผมเพิ่งจะอายุ 26 เท่านั้นเอง 왜 기억하질 못하냐 해요 ถามว่าทำไมถึงจำไม่ได้อย่างนั้นเหรอ 내 친구들 서운해해요 เพื่อนๆ ของผมต่างบอกว่ารู้สึกเศร้าใจ 미안해 생각이 참 많아요 ผมเองก็มีแต่ความรู้สึกผิดเต็มไปหมด 내 메모리가 모자라요 เพราะว่าความจำผมมันน้อยนิด 수많은 가시들과 ขวากหนามมากมาย 오고야 마는 아침과 และยามเช้าที่ต้องมาถึง 각자의 방식들로 ด้วยวิธีการที่ต่างกันออกไป 스스로 마취해 가요 ผมวางยาตัวเองให้มันผ่านพ้นไป
공원에 가지 않음 안 돼요 ผมจะต้องไปสวนสาธารณะให้ได้ 나 자연의 색이 좋아요 เพราะผมชอบสีสันของธรรมชาติ 어차피 다 시간문제에요 แต่สุดท้ายมันเป็นปัญหาเรื่องเวลา 너도 그게 필요할 걸요 คุณก็จำเป็นต้องมีมันเหมือนกัน 어릴 적 풀냄새 기억나요? ยังจำกลิ่นของหญ้าเมื่อตอนเป็นเด็กได้ไหม 꽤나 새삼스러울 걸요 มันแปลกใหม่มากๆ เลยล่ะ 그래요 그냥 잊고 살아요 แต่ก็นะ เราลืมมันไปแล้วใช้ชีวิตกันต่อ 여기 모두가 바본 걸요 ทุกคนที่นี่เหมือนเป็นคนโง่กันไปหมด 수많은 가시들과 ขวากหนามมากมาย 오고야 마는 아침과 และยามเช้าที่ต้องมาถึง 각자의 방식들로 ด้วยวิธีการที่ต่างกันออกไป 스스로 마취해 가요 ผมวางยาตัวเองให้มันผ่านพ้นไป
수많은 가시들과 ขวากหนามมากมาย 오고야 마는 아침과 และยามเช้าที่ต้องมาถึง 각자의 방식들로 ด้วยวิธีการที่ต่างกันออกไป 스스로 마취해 가요 ผมวางยาตัวเองให้มันผ่านพ้นไป
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in