หนุ่มน้อยกงอูจิน (รับบทโดย ยังเซจง ผลงาน : Temperature of Love / Duel / Romantic Doctor Teacher Kim) แอบชอบสาวต่างโรงเรียน เขามักแอบเดินตามและมองเธออยู่ห่างๆเสมอ แม้เธอจะไม่รับรู้ เพราะเธอมัวแต่เหม่อลอยอยู่ในโลกส่วนตัว เขาไม่เคยกล้าเข้าไปทักทายเธอ แต่วันหนึ่ง เขาได้พบกับเธอโดยบังเอิญบนรถโดยสารประจำทาง เธอถามทางเขา และด้วยคำแนะนำของเขา กลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นกับเธอ
อุบัติเหตุรถโดยสารที่นำมาซึ่งความสูญเสีย ด้วยความเข้าใจผิด เขาคิดว่าเธอเสียชีวิตในเหตุโศกสลดนั้น เขาเฝ้าโทษตัวเอง และเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่เคยสดใส ก็เก็บตัว และกันตัวเองออกจากผู้คน ด้วยความคิดว่า เขาไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของใครอีก... 13 ปีผ่านไปกับการใช้ชีวิตติดอยู่กับการโทษตัวเอง และไม่เคยลืมเธอ
อูซอรี (รับบทโดย ชินฮเยซอน ผลงาน : My Golden Life / Secret Forest / Five Children) สาวน้อยนักไวโอลินระดับอัจฉริยะ ประสบอุบัติเหตุร้ายแรงก่อนที่เธอจะได้ทำตามความฝันด้วยการเดินทางไปศึกษาด้านดนตรีที่ประเทศเยอรมนี เธอฟื้นขึ้นมาหลังจากอุบัติเหตุและพบว่าเธอนอนไม่ได้สติไปถึง 13 ปี ฉะนั้น แม้เธอจะรู้สึกเหมือนยังอายุ 17 อยู่เมื่อวาน แต่ความจริงเธออายุล่วงเลยเข้า 30 แล้ว ช่วงเวลาต่างๆที่หายไป โอกาส และความฝันที่ดูเหมือนไม่อาจหวนคืน แม้นั่นจะทำให้เกิดความรู้สึกสับสนมากมาย แต่ชีวิตยังต้องเดินต่อไป เธอรอให้ญาติของเธอมารับเธอจากโรงพยาบาล แต่แม้จะผ่านไปหลายวัน ก็ไม่มีวี่แววว่าพวกเขาจะมารับเธอ เธอจึงตัดสินใจออกจากโรงพยาบาล และไปที่บ้านที่เธอเคยอยู่ก่อนเกิดอุบัติเหตุด้วยตนเอง
แต่เมื่อเธอกลับมาที่บ้านเธอกลับไม่พบใครที่เธอรู้จัก เธอพบเพียงอูจินที่เป็นเจ้าของบ้านคนใหม่ซึ่งไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวของเธอเลย อูจินอาศัยอยู่กับยูชาน (รับบทโดย อันฮโยซอบ ผลงาน : Queen Of The Ring / Father is Strange / One More Happy Ending) หลานชาย ลูกของพี่สาว วัย 17 ที่สนิทสนมกันมาแต่เด็ก ด้วยนิสัยไม่ชอบสุงสิงกับผู้คน ไม่แปลกที่อูจิน จะไม่ใส่ใจในชีวิตแสนดราม่าของซอรี และบอกให้เธอออกจากบ้านของเขา แต่กลับกัน ชาน หนุ่มน้อยผู้สดใสและมีจิตใจชอบช่วยเหลือ พยายามขอร้องให้น้าของเขา อนุญาตให้ซอรีอาศัยอยู่ในห้องลับใต้บันไดเป็นการชั่วคราว ระหว่างตามหาครอบครัวของเธอ
สุดท้าย อูจินก็ต้องยอมแพ้ความตั้งใจอย่างแรงกล้าของชาน ซอรีจึงได้ชีวิตในบ้านหลังเดิมของเธอ แต่ในเมื่อไม่มีใครที่นี่ และไม่มีใครที่เธอรู้จักในโลกใบนี้ที่เธอตื่นขึ้นมาอย่างอ้างว้าง เธอจะดำรงชีวิตต่อไปอย่างไร แม้ชานจะดีกับเธอ แต่อูจินกลับเย็นชา หรือเธอควรย้ายออกมา และใช้ชีวิตด้วยตัวเอง
ติดตามให้กำลังใจสาวน้อยวัย 17 ที่อยู่ในร่างของคนอายุ 30 ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความลำบาก และรักษาความสุขความสดใสในใจของเธอไว้ ในซีรีส์ Thirty But Seventeen รับชมพร้อมซับไทยได้ฟรีที่ VIU
หลังจากที่ซีรีส์เรื่องนี้ดำเนินเรื่องมาเกือบครึ่งเรื่องก็คิดว่าควรจะเขียนถึงซะหน่อย... เรื่องนี้ส่วนตัวเริ่มดูมาตั้งแต่สัปดาห์แรกที่ออกอากาศ และไม่น่าเชื่อว่าซีรีส์ที่หน้าตาธรรมดาๆนี้ จะเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ติดตามทุกสัปดาห์ไม่มีขาดอย่างสม่ำเสมอ ถ้าถามว่าเสน่ห์ของซีรีส์ที่ดูไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นนี้คืออะไร ก็คงต้องบอกว่านอกจากความเข้าขาของนักแสดงหลักและนักแสดงสมทบ ที่ทำให้ความรู้สึกการเป็นครอบครัวเกิดขึ้นช้าๆ ด้วยจังหวะขำ จังหวะฮา แบบน่ารักๆ กับความประหลาดของคุณแม่บ้าน และความบ้าบอของแก๊งเพื่อนนักกีฬาพายเรือ ก็คงเป็นความอบอุ่นที่สามารถสัมผัสได้ผ่านความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องที่ถูกสื่อออกมาอย่างสวยงาม ทั้งตัวบท และสิ่งที่นักแสดงแสดงให้เราเห็น
ในเนื้อเรื่องที่ดูไม่มีอะไรมากนัก และไม่ถึงขั้นเดาไม่ได้ (เอาจริงก็มีปมย่อยนิดๆหน่อยๆแต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมาก) แต่ความสัมพันธ์ในเรื่องที่มีแกนหลักเกี่ยวกับ "ความจริงใจที่ค่อยๆละลายความเย็นชา" กลับเป็นสิ่งที่ดึงให้เราดูซีรีส์เรื่องนี้ด้วยความรู้สึกอิ่มเอม แม้ว่าช่วงแรก ด้วยเรื่องราวในวัยเด็กของพระเอก จะทำให้ตัวละครนางเอกต้องอึดอัด และพลอยทำให้เราอึดอัดไปด้วย แต่ระหว่างที่จิตใจที่เหมือนน้ำแข็งยังไม่ละลายดี เราก็ได้ประทับใจกับความสัมพันธ์ของน้า-หลาน ที่แม้หลานชายจอมลั้นลาจะดูเหมือนเป็นเด็กวัยรุ่นทั่วไปที่น้าต้องคอยดูแล แต่ในความเป็นจริง ความรักจากคนใกล้ชิดเช่นครอบครัว ที่อยู่เคียงข้าง และเข้าอกเข้าใจดีที่สุด กลับเป็นสิ่งที่อบอุ่นและสัมผัสได้จริง จนบางทีก็ทำให้เราน้ำตาเอ่อๆกับความห่วงใย เช่นเดียวกับหลายๆฉากที่นางเอกของเราแสดงความจริงใจออกมาเหมือนเด็กน้อยคนหนึ่ง เพราะการที่เธอเพิ่งตื่นมาใช้ชีวิตต่อจากช่วงอายุ 17 ปี ก็ทำให้เราเห็นว่าความจริงใจและความคิดแบบเด็กนี่แหละ ที่มันช่างจริง และกระแทกใจ ความคิดที่ไม่ซับซ้อน แต่ลึกซึ้ง เป็นสิ่งที่เราจะได้ซึมซับจากซีรีส์เรื่องนี้ (ส่วนตัวมีน้ำตาซึมๆอยู่บ้าง)
ในส่วนของเลิฟไลน์ แน่นอนว่าถือเป็นสำคัญของเรื่อง (ก็ซีรีส์รอมคอมอะเนอะ) แม้ว่าจะสื่อชัดเจนถึงรักสามเส้า แต่ก็ไม่น่าจะมีดราม่าอะไรซีเรียส เพราะแม้คุณหลานจะแอบชอบนางเอก แต่ก็รักคุณน้ามากๆ และรู้ว่าผู้หญิงคนนี้สำคัญกับน้าแค่ไหน (ส่วนตัวคิดว่า ตอนคลายจุดรักสามเส้า น่าจะได้ซาบซึ้งกับความรักน้าหลานแน่ๆ) ฉากหวานก็มีพอเขินๆ ไม่ถึงขั้นจูบกันปากเปื่อย แต่ก็มีหวานๆเขินๆ อาจจะเพราะนางเอกมีความเป็นเด็ก 17 ส่วนพระเอกก็ขี้เขิน เพราะปกติไม่ชอบสุงสิง เลยออกมาเป็นฉากหวานเขินๆ
พระ-นาง เล่นได้เข้ากันดี ส่วนตัวชอบเซจงลุคนี้มาก ทั้งตอนทำมึน ตอนยิ้มเขินๆ และยิ้มกว้างๆ ส่วนฮโยซอบเรื่องนี้รับบทเด็กมัธยมแบบลั้นลา เด๋อๆด๋าๆ ทั้งฮาทั้งน่ารัก (ไม่ถึงขั้น #ทีมพระรอง นะ แต่ก็หลงคุณหลานอยู่พอควร 555) นักแสดงสมทบหลักเช่นคุณแม่บ้านเจนนิเฟอร์ นอกจากบุคลิกทื่อๆและแอคติ้งล้นๆตามสไตล์ของตัวนักแสดง ยังเป็นตัวละครที่มีอดีตลึกลับ และเป็นตัวชงความสัมพันธ์ของคนในบ้านแบบเงียบๆ (ชอบออนนี่มากกกกกก) ส่วนแก๊งเพื่อนๆก็เป็นตัวฮา กระชับความสัมพันธ์ ซึ่งแม้จะไม่ได้มีผลกับเนื้อเรื่องมาก แต่ก็เป็นส่วนที่ทำให้ความอบอุ่นสมบูรณ์มากขึ้น และที่ไม่พูดถึงไม่ได้คงจะเป็นน้องหมา ที่ถือเป็นตัวละครหลักอีกตัว ซึ่งการแสดงของน้อง และการตัดต่อก็ทำออกมาได้น่ารักน่าชังมากๆ
โดยรวมอาจไม่ใช่ซีรีส์ที่มีอะไรต้องลุ้นมากมาย ให้ความรู้สึกอุ่นๆ ซาบซึ้งในความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ ให้แง่คิดในแง่ความสัมพันธ์และการใช้ชีวิต ดูได้สบายๆ เรื่องราวไม่ซับซ้อน พระเอก - พระรองน่ารัก แนะนำสำหรับคนที่ชอบเรื่องรักสบายๆ ไม่หวานเลี่ยน แต่อบอุ่นหัวใจ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in