จะทำยังไงถ้าเด็กผู้หญิงคนนึง ต้องเกิดมาในโลกที่ทุกสิ่งทุกอย่างถูกแต่งแต้มไปด้วยสีสันและเวทมนต์ แต่ตัวเธอเองกลับขาวซีดยั่งกะกระดาษ? ไหนจะโดนเพื่อนล้อเรื่องไร้สี ไหนจะต้องลงแข่งเพื่อชิงหน้าที่พลเมืองที่แสนสำคัญ แล้วไหนจะต้องตามหาพ่อที่หายตัวไปอีกล่ะ?! 

| ภาพจาก Twitter ของ Mafi |

| ภาพจาก Twitter ของ Mafi |

โอว มาย นางเอกชื่ออลิซ ​และการผจญภัยไปในเมืองอื่น? คุ้นๆไหมนะ?? 

- - - ใช่แล้ว Mafi ของเราได้รับแรงบันดาลใจมาจาก Alice in Wonderland นั่นเองงง (พร้อมกับเรื่อง Anne of Green Gables, The Secret Garden; The Lion, the Witch and the Wardrobe และนิทานเรื่องอื่นๆโดย Roald Dahl - นางได้กล่าวไว้ในสัมภาษณ์นี้) 

นี่เป็นหนังสือสำหรับ Middle Grade เล่มแรกของ Mafi ก่อนหน้านี้นางเขียนหนังสือซีรี่ย์ Shatter Me ซึ่งก็ดังอยู่นะ แต่ว่ามันเป็น Young Adult แบบว่าแฟนตาซี หม่นๆดาร์กๆหน่อย นางเลยขอปล่อยพลัง ตีสี กับความฟริ้งฟรั้งลัลลาบาย ลงในเล่มนี้หมดเลย 

สไตล์การเขียนของนางในเล่มนี้ บอกเลยว่าใช้การอธิบายเยอะะะมากมากกกกกกกก เหมือนนางตัดสินใจนั่งลงและปล่อยความตื่นเต้นให้เด็กๆฟังว่า อู้ววว ในเมืองนี้มีแต่สีสัน แดง! ฟ้า! ส้ม! ชมพู! พีช! เขียว! ฝนตกลงมาเป็นประกายสีระยิบระยับ!! นกน้อยส่งเสียงหวานพร้อมกลิ่นหอมแห่งความรักที่อบอวลเต็มท้องฟ้า!! อะไรประมาณนี้ บอกเลยว่าการพรรณาของ Mafi เป็น definition ของคำว่าโลกสวยอย่างแท้จริง และนางใช้เวลาค่อนข้างมากในการพยายามอธิบายรายละเอียดและลักษณะของ Ferenwood และ Furthermore ซึ่งสำหรับบางคนอาจจะชอบเพราะมันทำให้เห็นภาพชัดเจน ส่วนบางคนอาจจะเบื่อแล้วอยากเข้าสู่เนื้อเรื่องเร็วๆ 

สำหรับเรา เราก็คิดว่าการอธิบายมันยืดเยื้อไปหน่อยนะ หลายๆครั้งอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแล้ว แต่สิ่งที่ได้มามีแต่รูปทรงตึก แสงเงา บรรยากาศ กลิ่น พื้นผิว ท้องฟ้า ต้นไม้ ใบหญ้า อะไรงี้เต็มไปหมดเลย บางทีอ่านคำพรรณาเป็นพารากราฟเลย แล้วก็หลังจากนั้นนางเอกก็วิ่ง...  ไปเจออะไรบางอย่างอีก!! ต้องพรรณาต่ออีก!!!!  อูวว... เมื่อไหร่จะทำอะไรสักที....

กว่านางเอกของเราจะได้ 'ออกเดินทาง' จาก Ferenwood บ้านเกิด ไปตามหาพ่อที่ Furthermore ก็ผ่านไปเกือบจะกลางเล่มแล้ว แต่ยอมรับว่าเนื้อเรื่องอ่านเพลินมากๆเลย เรียกว่าเรา flew through pages เลยก็ว่าได้ ตอนแรกก็หน้า 40 อยู่ดีๆ ผ่านไปอีกที เห้ย 250 แล้วหรอ ไม่รู้ตัวเลย คือเรื่องชักชวนให้อ่านต่อไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าการผจญภัยจริงๆจะมาช้าไปหน่อยก็เถอะ

คาแร็คเตอร์และความสัมพันธ์ของอลิซ และโอลิเว่อ ค่อนข้างจะน่ารัก คือทั้งสองคนมีเหตุให้ต้องผิดใจกันตอนแรก แต่ก็ค่อยๆเห็นใจและเข้าใจอีกฝ่ายจนกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ด้วยความที่มันเป็น Middle grade fiction เราเลยพอเข้าใจว่ายังไงก็คงเน้นมิตรภาพมากกว่าความรักเลิฟๆ แต่แบบบบว่าาาาา I CAN DEFINITELY FEEL SOMETHING MORE GOING ON BETWEEN THE TWO OF YOU!!!!
คือมันก็สวยงามดีในแบบของมันแหละ ทั้งสองคนมีปม มีเหตุและผลของการกระทำบางอย่างที่เข้าใจได้ เราได้เห็นพัฒนาการของทั้งอลิซและโอลิเว่อ ซึ่งเป็นพัฒนาการที่มีทั้งต่อกันและต่อตัวเอง

เนื้อเรื่องทำให้เรารู้สึกเหมือนถูกดึง ต้องวิ่งไปวิ่งมา เจอนุ้นเจอนี่ตลอดเวลา ซึ่งก็เป็นสิ่งที่อลิซโดนกระทำอยู่จริงๆ พอดำเนินมาถึงในช่วงที่พี้คที่สุด ก็สุดทางมาก ปัญหามันประเดประดังเข้ามาหมดเลย ทำให้เราวุ่นวายใจแทนอลิซ ส่วนเนื้อเรื่องในตอนท้าย ค่อนข้างเดาทางได้ง่าย เราแอบคิดว่าการผจญภัยใน Furthermore ถูกรวบรัดตัดจบเร็วไปหน่อยในตอนหลัง (อาจเพราะกว่าค่อนเล่มมันหมดไปกับการพรรณา) เราอยากเห็นการผจญภัยมากกว่านี้ อยากเห็นการเดินทางไปหลายๆหมู่บ้านใน Furthermore มากกว่านี้อีกหน่อย น่าจะสนุกขึ้น

สิ่งหนึ่งที่เราชอบมากๆในหนังสือเล่มนี้ คือการ break fourth wall ของนักเขียน มันคือการที่ Narrator สื่อสารกับเราในฐานะคนอ่านโดยตรง เป็นการจงใจทำลายกำแพงที่กั้นระหว่างโลกในหนังสือกับโลกแห่งความจริง อย่างเช่น 

• 'เอางี้นะ ในระหว่างที่อลิซกำลังหลับ ฉันขอใช้เวลานี้อธิบายอะไรให้คุณฟังสักหน่อย'  
  
• 'เงินก้อนนี้จะถูกอลิซเอาไปซื้อลูกอม ซึ่งตอนนี้เธอยังไม่รู้หรอก เพราะมันจะเกิดขึ้นในวันถัดไป.. พวกเราน่ะ สามารถรู้อะไรๆก่อนเธอเสมอแหละ' 
• 'ต้องขอโทษที ที่ฉันจำเป็นต้องอธิบายความรู้สึกลึกๆของอลิซออกมา ฉันรู้มันเป็นความลับที่ไม่ควรแชร์กับคุณ แต่คุณจำเป็นต้องรู้เพื่อที่จะเข้าใจเธอ และฉันรู้คุณเก็บความลับได้' 
  

เราคิดว่าตรงนี้แหละ ที่ทำให้เรื่องมันมีเสน่ห์ ตลก และมีสีสัน (มากกว่าเดิม จากที่มีสีเต็มเรื่องไปหมดแล้ว) 

ระบบเวทมนต์ สำหรับเราความน่าตื่นตาตื่นใจไม่ได้อยู่ที่การใช้ของคนในเรื่อง แต่อยู่ที่การแฝงตัวของมันไปกับบรรยากาศและโลกรอบๆตัวของมันมากกว่า ขอบเขตการใช้ของมันค่อนข้างเป็นที่น่าสงสัยสำหรับเรานะ 

ขอสารภาพว่า ตอนแรกเราซื้อหนังสือเล่มนี้เพราะปกล้วนๆเลย มันสวยมากกกกกกกกกก ถือแล้วภาคภูมิใจอย่างที่สุด และพอได้อ่านแล้วพลิกกลับมามองปก elements ที่อยู่บนนั้นก็ยิ่งมีความหมายมากขึ้น ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นจุดเล็กจุดน้อยที่ถูกพูดถึงในเนื้อเรื่อง แถมสีสันจัดเต็ม สวยงามตามท้องเรื่อง ตัวอักษรด้านในใหญ่กว่านิยายปกตินิ๊ดดดดหน่อย ด้วยความที่เป็น Middle grade fiction เนอะ ทำให้อ่านง่ายดี