คำถาม: หากมีคนขโมยของคุณ คุณควรทำไง

คำตอบ:

๑.สืบ

๒.หา

๓.ค้น

๔.ถูกทุกข้อ

คำตอบที่ถูกต้อง ๔.ถูกทุกข้อ

     ของที่เรารักถูกขโมย นั้นก็ถึงเวลาที่ถูกต้องแล้วที่คุณต้องสืบว่า ใครขโมย หาว่าของหายไปไหน ค้นว่าจะเจอที่ใด ดังนั้น พร้อมยังที่จะไปค้นจนเจอ

“จงเข้าสู่โหมดการค้นหา”

     มิคุระคัง คือ คลังหนังสือใหญ่ที่สุดยิ่งกว่า เมืองสมุดใดใดในโลกนี้ และเป็นทรัพย์สมบัติเเห่งเมือง “โยมุนะงะ” และเป็นมรดกตกทอดของตระกูลมิคุระ ตระกูลมิคุระได้ดูแลมิคุระคังมาหลายยุคหลายสมัย จนกระทั่งถึงยุคของทามากิ ผู้ซึ่งดูแลมิคุระคัง และบังเอิญได้เกิดเหตุการณ์ขโมยหนังสือ ทำให้ทามากิตัดสินใจร่ายมนต์คำสาปสำหรับคนขโมยหนังสือและปิดมิคุระคัง

“ของๆผมหายไปนานแล้ว เป็นของที่ผมรัก

ผมกำลังเดินตามป้ายเพื่อตามหาของสิ่งนั้น”

     ผ่านไปจนถึงยุคถัดไป คือ พ่อของมิฟุยุที่ต้องมาดูแลมิคุระคังต่อ แต่อยู่ดีๆวันหนึ่ง วันที่มิฟุยุ ผู้ปฏิเสธการอ่านหนังสือและการดูแลมิคุระคังต้องมาเจอกับเรื่องชวนปวดหัว เมื่อได้มีโจรเข้ามาขโมยหนังสือ และมิฟุยุต้องแก้ไขคำสาปพร้อมกับบุคคลลึกลับที่ปรากฎตัวมานั้นก็คือ มาชิโระ โดยที่ทั้งสองต้องช่วยกันแก้คำสาปเพื่อให้เมืองโยมุนะงะยังอยู่และหนังสือที่ถูกขโมยได้คืนกลับมายังมิคุระคัง

“ผมปีนภูเขาและฝ่าพายุที่ทะเล

ผมพบกับฝั่ง ผมไปพัก”

     การแก้คำสาปเริ่มต้น เมื่อมาชิโระเลือกหนังสือให้มิฟุยุอ่าน และมิฟุยุจำเป็นต้องอ่าน และเมื่อหลังอ่านแล้ว ทั้งสองก็ต้องไปผจญภัยยังหนังสือที่ตัวเธออ่าน และไม่เพียงเท่านั้น มิฟุยุยังต้องต่อสู้กับทั้งคำสาปและสุนัขจิ้งจอกผู้ขโมยหนังสืออีก ซึ่งเมื่อจัดการกับหัวขโมยเรียบร้อยแล้ว แถมแก้คำสาปสำเร็จ แต่เมืองโยมุนะงะ กลับไม่เหมือนเดิม และกลายเป็นเมืองไร้ผู้คน แถมมาชิโระก็หายไป จนกระทั่งอยู่ดีๆ มาชิโระก็โผล่มาพร้อมกับหนังสือที่มิฟุยุต้องอ่านต่อ และเข้าไปผจญอีก

“ผมเดินต่อไป และผมเห็นทางแยก

ผมเดินเลี้ยวขวา และปีนเขาอีกครั้ง”

     หลังจากที่มิฟุยุเข้าไปผจญภัยกับมาชิโระแล้ว มิฟุยุเพิ่งรู้ว่า “จริงๆแล้ว ตัวเธอเป็นคนสร้างมาชิโระโดยการวาดรูปมากับมือ” แถมหนังสือที่เธอเข้าไปผจญภัย คือ หนังสือที่พ่อเธอแต่งขึ้น และเรื่องราวทั้งหมดในเมืองโยมุนะงะคือ เรื่องราวที่เริ่มต้นจากที่เธอเป็นคนกำหนดให้มันเป็นไปแบบนี้นั้นเอง

“ผมพบของที่ผมตามหามานาน

ผมหยิบของนั้น และตัดสินใจเดินออกจากประตู”

     ผมค้นหาของนี้มานานแล้ว ซึ่งผมดีใจมากที่ผมได้พบกับของสิ่งนี้ ของสิ่งนี้เป็นของมีค่ากับผมมาก และผมเริ่มสนุกกับการเดินทางที่ตามหาสิ่งที่เรารักเพื่อเรียกกลับคืนมา

“หนังสือที่หายไป

ก็คล้ายกับชีวิตที่หล่นหาย

ชีวิตเต็มด้วยหลากหลาย

เพื่อจะคลายทุกปัญหา”

     ผมอยากตะโกนบอกสถานีแห่งฝันให้ก้องโลกว่า “ผมขอบคุณ” เพราะสถานีแห่งฝันทำความฝันของผมให้เป็นจริง เพราะเมื่อผมค้นพบ ผมมีความสุขยิ่งนัก

LOOK A BREATHE