"มิตรภาพที่ดีนั้นมีน้อย

เมื่อตะวันคล้อยยังเป็นเพื่อนอยู่

ไม่จากไปไหนรอกันทุกเวลาดู

เรียนและรู้เข้าใจกันและกัน

เพื่อนที่ดีเป็นมิตรทุกยาม

เรียนรู้ความเป็นตัวเพื่อนนั้น

ยอมรับเพื่อนที่เป็นกันและกัน

ทำทุกวันตลอดไปนิจนิรันดร์"

     โดราเอมอนเป็นตัวแทนของมิตรภาพที่เป็นเพื่อนกันตลอดไป โดยความรักระหว่างมิตรภาพของผองเพื่อนในเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจและทำให้เด็กๆเรียนรู้ความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เหมือนกับที่คุณโมโมโกะให้สัมภาษณ์ในช่วงหนึ่งของการพูดถึงจิบิมารุโกะ ว่า โดราเอมอนทำให้ความฝันในวัยเด็กดูสดใส

“หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือการ์ตูนที่

พูดถึงเรื่องราวของเด็กๆที่ใสซื่อ 

รักของมิตรภาพที่น่ารักและคงยั่งยืนตลอดไป”

     เรื่องราวของมิตรภาพที่เมื่อรักกัน ย่อมมีทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา อย่างตอนแรกที่โนบิตะทะเลาะกันจนโดราเอมอนหนีไปยังโลกอนาคต ตอนนั้นที่โนบิตะคิดถึงตอนไปเจอกับโดราเอมอนครั้งแรกที่ประทับใจในกำลังใจที่โดราเอมอนให้ และโดราเอมอนคิดถึงโนบิตะเช่นกัน ทำให้ทั้งคู่กลับมาคืนดีกัน

     เราชอบจินตนาการของเครื่องมือวิเศษที่ตัดกระดาษทำจานบิน ทำม้า ทำโคมไฟ ทำของกิน และทุกอย่างทำจากกระดาษ ซึ่งสามารถใช้เล่นได้ ใช้กินได้ และเป็นการส่งเสริมจินตนาการมาก โดยเฉพาะตอนที่ไจแอนท์ทำไดโนเสาร์เข้ามา และไดโนเสาร์กำลังจะงาบหัวพ่อของโนบิตะ แต่โดนไฟจากที่จะจุดบุหรี่จึงมอดม้วยไป เป็นการสอนให้เด็กเข้าใจถึงการแก้ปัญหาทางอ้อม

     โดราเอมอนมีของวิเศษที่น่ารักและสอนคุณธรรมบวกศีลธรรมไปในตัว อย่างเช่นตอนที่ซึเนโอะไปถ่ายรูปจานบินปลอมหลอกคน และโนบิตะคุยกับโดราเอมอนว่า ไม่ชอบที่หลอกคนแก่ โดราเอมอนบอกว่า เรามาทำโลกมนุษย์ต่างดาวจริงๆดีกว่า คือใช้เครื่องมือวิเศษในการสร้างมนุษย์ดาวอังคาร ศึกษา ให้กำลังใจมนุษย์ดาวอังคาร จนคิดว่าจะมาที่โลก แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา พอตอนมาทั้งคู่ก็มองไม่เห็น ส่วนเจ้าคนถูกหลอกดันไปเจอเข้า แต่คิดว่าหลอกก็โกรธซึเนโอะด้วย ส่วนโนบิตะกับโดราเอมอนมองหน้ากันที่ดาวอังคารเสื่อมแล้ว คล้ายกับว่า สิ่งที่พยายามสูญไป ซึ่งจะพบว่า หลอกคนไม่มีทางดี ทำให้เขาไม่เชื่ออีกต่อไป ถึงแม้จะจริง เขาก็ไม่เชื่อแล้ว เพราะเริ่มต้นด้วยหลอกลวง 

“ความเป็นจริง ไม่มีสิ่งดีใด

ที่จะสูญสลายไปจากใจเด็กที่เริ่มต้นทำดี”

     และเรื่องราวสุดท้ายที่ชอบมากที่สุดซึ้งกินใจก็คือคุณยาย โดยที่โนบิตะจะนึกถึงเรื่องราวตอนที่อยู่กับคุณยาย ว่าเป็นเด็กดื้อ เด็กซน และกล้ากับคุณยาย แต่คุณยายไม่เคยโกรธและยิ้มๆ ช่วยเหลือ เอ็นดูและรักแบบไม่มีเงื่อนไขตลอด จนโนบิตะอยากกลับไปพบคุณยายอีกครั้ง เมื่อได้พบกัน คุณยายก็เชื่อว่าโนบิตะคือตัวจริง

เรื่องราวทั้งหมดนี้คือความรักที่ไร้รูปแบบ ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ความรักที่อยู่เหนือกาลเวลาทั้งปวง เพราะรักไม่มีพรหมแดนหรือไม่มีกาลใดมาขวางกั้นความรักที่บริสุทธิ์เหล่านี้ได้

“มิตรภาพที่ดีนั้นหายาก 

โดยเฉพาะมิตรภาพที่เกิดจากรักที่บริสุทธิ์”

Look a Breathe