บางครั้ง.... รอยยิ้มของคนๆนึง... เราก็อยากจะเก็บมันไว้ตลอดไป....
ใช่..... เก็บมันไว้....ให้เป็นของเราคนเดียว...
"เรียวตะ บางครั้ง...นายก็ทำตามต้องการของตัวเองบ้างเถอะ" โทรุพูดก่อนจะดีดกีตาร์ฮัมเพลงเรื่อยเปื่อย
ความต้องการของตัวเองงั้นหรอ... ผมคิดพลางมองท้องฟ้าออกไป
.
.
.
.
"หืม.... ของในตู้เย็นหมดแล้วแฮะ..."ทากะเอ่ยพร้อมถอนหายใจ ก่อนจะปิดประตูตู้เย็นลง
"นี่ มีใครจะเอาอะไรมั๊ย ฉันจะออกไปซุปเปอร์"ทากะพูดขึ้น พร้อมหยิบกระเป๋าสตางค์และเสื้อโค้ท
"เอ๊ะ! ซุปเปอร์หรอ ไปด้วยๆ ฉันอยากจะไปเดินเล่นซักหน่อย! เรียวตะ! นายก็ไปด้วยกันสิ!" ชายหนุ่มผมประบ่าปลายสีเขียวพูดขึ้นพร้อมเชิญชวน
"เอาสิ... โทรุ.. นายจะไปด้วยมั๊ย.."ผมพูดพร้อมหันถามคนที่กำลังนอนดูโทรทัศน์อยู่ที่โซฟา
"พวกนายไปเถอะ ฉันอยากจะพักอยู่นิ่งๆ วันนี้แต่งเพลงมาทั้งวันแล้วด้วย" โทรุเอ่ย ก่อนจะนอนดูโทรทัศน์
"เอางั้นก็ได้.. เรียวตะ นายขับรถของโทรุไปนะ"ทากะพูดก่อนโยนกุญแจรถมาที่ผม
.
.
ซุปเปอร์แห่งหนึ่ง..
"เดี๋ยวฉันจะไปซื้อของทำอาหาร พวกนายจะไปไหนก็ได้ แต่อย่าวุ่นวายมากล่ะ" ทากะพูด ก่อนจะหยิบตระกร้าแล้วเดินแยกออกไป
.
.
"พวกเราจะไปไหนกันดี" ผมเอ่ยถามโทโมยะ
"นั่นสินะ.. งั้น...โซนของเล่นมั๊ย หาอะไรเล่นเวลาแต่งเพลงเครียดๆกัน!!" โทโมยะพูดก่อนจะวิ่งนำผมไปเหมือนเด็กๆ
ของเล่นหรอ... อ่า.. พวกเกมน่าก็จะดีนะ ผมคิดพลางเดินตามโทโมยะไป
.
.
"ดูสิเรียวตะ Nintendo Switch! เอาไปเล่นฆ่าเวลากันเถอะ"โทโมยะเอ่ยก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มสดใส
รอยยิ้มที่เหมือนพระอาทิตย์ ทำให้ผมเผลอยิ้มตามไปด้วย
แต่ในขณะที่ผมคิดอยู่ ผมก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆ..
"นี่ๆ ดูนั่นสิ นั่นโทโมยะซังจากวันโอเคร็อกไม่ใช่หรอ"
"เรียวตะซังก็มาด้วยล่ะ"
"เอาไงดีล่ะเข้าไปขอถ่ายรูปดีมั๊ยนะ"
พวกผู้หญิงพวกนั้นคุยกันเสียงดังจนเหมือนผมไม่ได้อยู่ตรงนี้
อา... น่ารำคาญชะมัดเลย ผมเกาหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะก้าวขาเดินกลับไปหาโทโมยะ แต่ว่า...
"โทโมยะซัง!! ขอโทษนะคะ ขอถ่ายรูปด้วยได้มั๊ยคะ"ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่ม วิ่งไปถึงตัวโทโมยะก่อน
"เอ่อ.. อ่า.. ครับ!เชิญเลย.."โทโมยะพูดขึ้น
คนอย่างเขามักจะใจดีเสมอ...
"1...2...3...จุ๊บ!!"
!!!!!!!!!! ผู้หญิงคนนั้น พอนับถึง3 ก็หันหน้ามาจูบโทโมยะ
เดี๋ยวสิ!! ทำไมเธอถึงกล้าทำแบบนั้นล่ะ!!!
"กรี๊ดดดดดด!! เธอทำจริงๆด้วยยย" หนึ่งในกลุ่มหญิงสาวพูดขึ้นมาพร้อมทำท่าทางตื่นเต้น
"ขอบคุณมากนะคะโทโมยะซัง ขอโทษที่ทำให้ตกใจ!!"หญิงสาวคนที่ชิงจูบโทโมยะพูดขึ้นก่อนจะโค้งแล้วเดินกลับไปหากลุ่ม
"โทโมยะ!! ไปกันเถอะ!!"ผมตะโกนเรียกโทโมยะอย่างหัวเสีย
ทำไมล่ะ ผมที่อยู่ด้วยกันมาตั้งนานยังไม่เคยทำเลยนะ!! ทำไมล่ะ!!
ไม่สิ!! เรื่องแบบนี้น่ะ.. โทโมยะไม่ผิดหรอก.. มันเป็นเรื่องที่เขาเองก็ไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นเลยนะ...
"แฮะๆ... โดนขโมยจูบซะแล้วล่ะ... เอาเถอะ ไปเดินเล่นกันต่อ--" โทโมยะพูดพร้อมยิ้มแห้งแต่พูดยังไม่ทันจบ ผมก็แย้งขึ้นก่อน
"กลับกันเถอะ!"ผมพูดขึ้นก่อนจะจับมือโทโมยะแล้วพาเดินออกมา
"เดี๋ยวสิ! แล้วทากะล่ะ" โทโมยะถาม
"เดี๋ยวให้โทรุมารับ... กลับกันเถอะ.. ตอนนี้เลย.."ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่ง พร้อมทั้งดึงโทโมยะไปที่รถ
.
.
พอเราขับรถออกมาได้ซักพัก...
.
.
ผมแวะข้างทางเพื่อบอกโทรุให้ไปรับทากะ และขับรถต่อ..
"เรียวตะ.. นายเป็นอะไรรึเปล่า"โทโมยะเอ่ยถาม
"...."
"นายขับมาคนละทางกับทางกลับบ้านแล้วนะ"
"...."
"....ถ้านายจะไม่พูดอะไร ฉันก็จะไม่บังคับนายหรอกนะ..."
เอี๊ยดดด!!
ผมเหยียบเบรคพร้อมหักหลบเข้าข้างทางอย่างรวดเร็วจนโทโมยะตัวลอย
"เดี๋ยวสิ!! นายจะฆ่าฉันรึไงเรียวตะ--" โทโมยะพูดขึ้นแต่พูดไม่ทันจบ
ผมดึงคอเสื้อโทโมยะเข้ามาก่อนจะมอบจูบที่รุนแรงให้
ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวลุกล้ำเข้าไปในปากของโทโมยะ มือข้างหนึงประคองคางให้อยู่ในระดับพอดี มืออีกข้างช้อนดันท้ายทอย ล็อกเพื่อไม่ให้ขยับหนี
"อึก...อืม.." โทโมยะส่งเสียงครางออกมา
เป็นจูบที่ทั้งรุนแรงและเนิ่นนานพอสมควร
ผมละออกจากริมฝีปากของคนตรงหน้า...
"แฮ่ก...เรียว..ตะ...?" โทโมยะเอ่ยปนหอบ
"นี่ล้างปาก... ที่นายโดนใครก็ไม่รู้จูบ..."
"แล้วนี่..." ผมปรับเบาะให้เอนลง พร้อมย้ายตัวเองไปคร่อมอีกคน
"[ทำโทษ]...ที่ปล่อยให้ตัวเองโดนคนอื่นจูบ" ผมพูด ก่อนจะมอบจูบให้อีกครั้ง
จูบที่เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธและหึงหวง
แน่นอนโทโมยะพยายามเม้มปิดปาก
มือข้างหนึ่งของผมบีบคางโทโมยะเพื่อให้อ้าปากออก
สอดลิ้นตวัดรับรสชาติของอีกคนอีกครั้ง ขบกัดอย่างรุนแรงจนโทโมยะยอมเปิดปาก
มืออีกข้าง ลูบไล้ตามหน้าขาเพื่อปลุกอารมณ์
ผมละความสนใจออกจากริมฝีปาก ลงไปที่คอขาวๆและบ่า ก่อนจะกัดสร้างรอย[แผล]ไว้หลายรอย
"อึก!" โทโมยะสะดุ้งพลางร้องออกมา
ขณะที่ปากยังคงสร้างรอย มือทั้งสองก็เลื่อนลงเพื่อปลดกางเกงห้าส่วนของอีกคน พร้อมร่นลงไปที่ขา ก่อนจะกุมแก่นกายของอีกคนไว้อย่างพอดีมือ
"อ๊ะ!! เรียวตะ! อ..อย่า" เขาพยายามพูด
มือที่กุมแก่นกายไว้เริ่มขยับขึ้นลง ปลุกอารมณ์อีกฝ่ายให้บ้าคลั่ง
ถึงมันจะเป็นครั้งแรกที่ทำกับคนอื่น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยทำกับตัวเอง
มืออีกข้างลูบไล้ผิวขึ้นไป ร่นเสื้อยืดที่เขาใส่ให้พ้นตัว
"อ๊ะ!! ร...เรียว..เรียวตะ..อืออ"โทโมยะครางออกมา
"นี่เป็นการ[ทำโทษ]... ดังนั้น... อย่าเพิ่งเสร็จง่ายๆสิ" ผมพูดพร้อมใช้ปากปรนเปรอคนตรงหน้า
เสียงครางของคนตรงหน้าดังออกมาเป็นช่วงๆ ซึ่งยิ่งกระตุ้นให้ผมขยับมือให้เร็วมากขึ้น
ผมสัมผัสถึงหน้าท้องที่เริ่มเกร็ง เป็นสัญญาณว่าอีกคนหนึ่งจะถึงจุดหมาย
"อ๊ะ! อ๊าาา! เรียวตะ!! ไม่ไหวแล้ว!!" คนตรงหน้าครางเสียงกระเส่า
"ยังไม่ได้นะ!! ฉันยังไม่พอใจเลย.." ผมพูดพร้อมหยุดมือ
คนตรงหน้าบิดกายทรมาน เป็นภาพที่น่าดูมากเลย
คนที่มีรอยยิ้มสดใสแบบนั้น ทำหน้าอิโรติกให้ผมเห็นคนเดียวในตอนนี้
ผมคิดพลางจะเริ่มขยับมือขึ้นลงอีกครั้งอย่างช้าๆหน่วงๆ เพื่อดูสีหน้าทรมานของคนตรงหน้า
"อ๊ะ!! อึก... เรียวตะ... เร็ว..กว่านี้... ให้ฉันเสร็จเถอะ..อือออ" คนตรงหน้าพูดขึ้นพร้อมสีหน้าทรมาน
ผมเริ่มเร่งจังหวะมือขึ้นจนคนตรงหน้าร้องครางไม่ได้ศัพท์ และปล่อยของเหลวสีขาวออกมาเปื้อนทั้งมือและหน้าท้องผม
"นี่.... ฉันยังไม่พอใจเลย...งั้นครั้งนี้... ไม่นับนะ.." ผมพูดพลางยิ้มมุมปาก ก่อนจะเลียของเหลวที่เปื้อนมืออยู่เล็กน้อย
"อึก... เรียวตะ... มันสกปรกนะ" คนตรงหน้าพูดขึ้น
น่าเอ็นดูซะจริงๆ
ผมพรมจูบคนตรงหน้า มือข้างที่เปื้อนของเหลวอ้อมไปกดวนๆที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนจะแทรกเข้าไป
"อึก!!" คนตรงหน้าผมสะดุ้งและร้องออกมา
"ให้ตายสิ...คงต้องขอยืมใช้เจ้านี่ก่อนละกันนะโทรุ.."ผมบ่นพลางหยิบขวดบางอย่างออกมาจากที่เก็บของหน้ารถ
ใช่ [เจลหล่อลื่น]ของโทรุนั่นแหละ
ผมเปิดแล้วเทมันลงบนฝ่ามือและช่องทางด้านหลังจนชุ่ม ปากก็ปรนเปรอคนตรงหน้า จนรู้สึกว่าคนตรงหน้าเองก็เริ่มมัวเมากับการจูบของผมแล้วเหมือนกัน
ผมเริ่มสอดนิ้วเข้าไปอีกครั้ง ก่อนจะแช่ทิ้งไว้
"อุ๊ก... แน่นจริง"ผมสถบ
"อ๊ะ! เรียวตะ!! เจ็บ!!" คนตรงหน้าผมร้องพร้อมเกร็งกอดผมแน่น
"ใจเย็นๆ นี่เพิ่งเริ่ม..." ผมพูดพลางพรมจูบไปทั่วทั้งคอ หน้า และใบหูของคนตรงหน้า
อยากจะขยับมากกว่านี้ แต่ว่านี่มันในรถ มันก็แคบอยู่ล่ะนะ
ขณะที่ผมจูบคนตรงหน้า ผมก็เพิ่มนิ้วเข้าไปในช่องด้านหลังจากหนึ่งเป็นสอง สองเป็นสามนิ้ว ก่อนจะแช่ค้างไว้
"อือออ!!" คนตรงหน้าผมร้องครางขึ้นมา
ผมรู้สึกอยากจะแกล้งคนตรงหน้ามากขึ้น ผละริมฝีปากออกจากต้นคอ ไปสนใจจุดดึงดูดสายตาบนยอดอก ก่อนจะก้มลงไปกัดพร้อมดูดอย่างแรง
"อ๊าาาาาา!! ไม่เอา!! ไม่เอานะ!!"คนตรงหน้าผมสะดุ้งพร้อมร้องออกมา
"อย่างนี้เองสินะ.."ผมพูดพร้อมยิ้มมุมปาก
ตอนนี้ช่องทางด้านหลังเองก็เริ่มปรับให้รับกับขนาดนิ้วของผม ในขณะที่ปากของผมก็ยังคงเล่นกับจุดดึงดูดสายตาบนยอดอก
ผมเริ่มที่จะนวดคลึงๆไปรอบๆด้านใน เพื่อให้ผ่อนคลาย
"อ๊ะ!!" คนตรงหน้าผมร้องออกมา
ตรงนี้สินะ... ผมสัมผัสมันอีกครั้ง
"ม..ไม่! รู้สึกแปลกๆ... อึก!"คนตรงหน้าผมครางไม่เป็นภาษา
"ฉันไม่ปล่อยให้นายมีความสุขคนเดียวหรอกนะ!" ผมพูด พร้อมใช้มือข้างที่ว่างปลดกางเกงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
ผมค่อยๆถอนนิ้วออกจากช่องด้านหลังของคนตรงหน้า ก่อนจะจับขาสองข้างของคนตรงหน้าแยกออกและย้ายตัวเองไปอยู่ที่หว่างขาของโทโมยะ
"เสียดายที่โทรุน่าจะใช้ถุงยางหมดไปแล้ว"ผมพูดก่อนจะจ่อแก่นกายทางช่องด้านหลังแล้วค่อยๆดันเข้าไปจนสุด
"อึกกก!!เจ็บ... เรียวตะ!! เรียวตะ!!" โทโมยะร้องออกมาพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
"ฉันกำลัง[ทำโทษ]นายอยู่นะ!"ผมเอ่ยพลางเช็ดหน้าตาคนตรงหน้า
ผ่านไปซักพัก เมื่อผมเห็นคนตรงหน้าเริ่มหายใจหอบเบาลง ผมก็เริ่มจะขยับหาจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเค้าทันที
"อ๊ะ!!"คนตรงหน้าผมสะดุ้งพร้อมกอดคอผมไว้แน่น
คิดว่าน่าจะตรงนี้แหละนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ยังไงมันก็แน่นอยู่ดี
ผมเริ่มขยับไปที่จุดที่ผมหาเจออย่างช้าๆ
แต่มันตอดรัดผมขนาดนี้ ยังไงผมก็รู้สึกว่าทำเบาๆอย่างอ่อนโยนไม่ได้อยู่ดี
ยั่วกันเกินไปแล้วนะ... ทั้งสีหน้า ทั้งร่างกายน่ะ...
เวลาผ่านไป จังหวะของพวกผมเริ่มเข้ากันได้ดีขึ้น
แต่เสียงครางของคนตรงหน้ายิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของผม ทำให้ผมเร่งจังหวะขึ้นไปอีก
"อ๊ะ!! เรียว..ตะ... อึก..เบาๆ..."
"โทษที... แต่ว่ามัน.. แน่น..."
เสียงของเนื้อที่กระทบกัน..
เหงื่อที่ไหลลงผสมกันจนไม่รู้ว่าของใคร..
อุณหภูมิที่สูงขึ้น..
เสียงครางที่จับใจความไม่ได้...
สีหน้าแบบนั้น ร่างกายแบบนี้อีก...
"ม...ไม่ไหวแล้วเรียวตะ.. ให้ฉัน..เสร็จที.. ทำให้ฉันเสร็จที.."คนตรงหน้าผมขอร้อง
"พ...พร้อมกันนะ..โทโมยะ"ผมกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา
มือข้างหนึ่งของผมจับแก่นกายของโทโมยะไว้รูดรั้งขึ้นลงพร้อมกระแทกไปที่จุดอ่อนไหวภายในย้ำๆ
ก่อนจะเกร็งตัว ปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างภายใน พร้อมกันกับคนตรงหน้า ที่ปล่อยทุกสิ่งออกมาจนเปรอะเปื่อนหน้าท้องไปหมด
"อึก...แฮ่กๆ"โทโมยะหายใจหอบ
ผมทิ้งตัวลงบนตัวโทโมยะก่อนกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา
"จำไว้นะโทโมยะ... จากนี้..ทุกอย่างของนายเป็นของฉัน...."
"ถ้าฉันไม่ให้ ก็อย่าให้ใครแตะต้อง"
"แล้วถ้ายังไม่เชื่อฉัน นายจะโดน[ทำโทษ]อีก... เข้าใจมั๊ย..."
.
.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
ฟิคเรทเรื่องแรกค่ะ เขินจัง!! เขียนเองเขินเอง!
เป็นเรือบาปสุดๆเลยค่ะ ฟฟฟฟฟ
มาคุยเล่นกับเราได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in