ความนิยมในแฟชั่นเปลี่ยนไปตามกระแสเวลา สิ่งที่เสื่อมความนิยมก็หายไปจากท้องตลาดในช่วงที่ไม่มีใครรู้สึกถึงอีกต่อไป 

 ในปีนี้ แบรนด์หลายๆแบรนด์ที่อยู่คู่วงการแฟชั่นฮาราจุกุก็ได้ประกาศปิดตัวลงบ้าง หยุดทำการชั่วคราวบ้าง ทั้งแบรนด์ของจุกจิกราคาย่อมเยาว์อย่าง Swimmer แบรนด์Japanese punk-lolita อย่างPutumayo ที่คอยเติมเต็มความฝันของสาวๆมากว่า30 ปี ก็จะบอกลาทุกคนไปในสิ้นปีนี้

 แบรนด์หลายๆแบรนด์ แม้แต่Topของแฟชั่นโลลิต้าสมัยใหม่อย่าง Baby, the Stars Shine Bright และ Angelic Pretty ยังอยู่ก็จริงแต่ก็ต้องปิดสาขาหลายๆสาขา ลดจำนวนการผลิตลง

 มีหลายปัจจัยแหละค่ะที่ทำให้แฟชั่นฟู่ฟ่าอย่างโลลิต้า และอื่นๆเริ่มหายไปจากชีวิตประจำวัน อันตัวเราก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยชาญทั้งด้านแฟชั่น สังคม หรือเศรษฐกิจ ก็บอกชัดๆไม่ได้หรอกค่ะว่าเพราะอะไร แต่เท่าที่คาดไว้ก็คือ ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจ และปัจจัยทางด้านค่านิยม

 แฟชั่นโลลิต้า เริ่มขึ้นในช่วงหลังสงครามในยุค70 พร้อมๆกับช่วงที่ญี่ปุ่นก้าวขึ้นเป็นยักใหญ่ทางเศรษฐกิจอันดับ2 ของโลก บรรยากาศเกื้อหนุนให้เกิดความพัฒนาด้านศิลปะวัฒนะธรรม และแฟชั่น 

 และหากย้อนกลับไปในช่วงที่แฟชั่นโลลิต้า และสตรีตแฟชั่นฟู่ฟ่ากำลังเฟื่องฟูในช่วงยุคมิเลเนี่ยม2000-2009 เศรฐกิจญี่ปุ่นดีกว่าปัจุบันนี้พอสมควร เงินเยนแข็งค่า(100เยนแตะ45บาทมาแล้ว) ผู้คนมีกำลังจับจ่าย มีเงินที่จะเจียดไปให้สินค้าแฟชั่นที่หลายคนมองเป็นของฟุ่มเฟื่อย 

 ตัวอย่างความเวิ่นเว้อ โลกร้อน5555 

 แต่พอปี2010 ญี่ปุ่นก็เสียตำแหน่งทางเศรฐกิจให้กับประเทศจีน นั่นทำให้อุตสาหกรรมด้านศิลปะ(และสินค้า+α)ชะลอตัวลง รวมถึงแฟชั่นที่เกินไปจากชีวิตประจำวันด้วย กลับกัน สิ่งเหล่านี้กลับไปบูมที่จีน ซึึ่งมีกำลังซื้อสูงขึ้นแทน ในปีนี้มีงานโลลิต้า และแฟชั่นยิ่งใหญ่ที่จีนมากมาย

 นอกจากนั้น ความนิยมของกลุ่มวัยรุ่น และวัยเริ่มทำงานที่เป็นกลุ่มเป้าหมายหลักของStreet Fashion ยังเปลี่ยนไป 

 

 เริ่มจากความนิยมใน Visual Kei สิ่งที่อยู่คู่แฟชั่นโกธิค โลลิต้า (เพราะมีความเยอะพอๆกัน) และเคยเป็นสื่อหลักในการเผยแพร่แฟชั่นนี้ก็น้อยลงกว่าในอดีต อีกทั้งตัวVisual Keiเอง ก็ซอฟใสลงกว่าเดิมมาก (แต่จะไม่ขอลงลึก เพราะนี่หัวข้อโลลิต้า ไม่ใช่Bangya 5555) 

 แบรนด์โลลิต้าในญี่ปุ่นเองก็คงสัมผัสถึงจุดนี้ได้ สังเกตได้จาก ทั้งแขกรับเชิณในงานTea partyที่เคยเป็นสมาชิกวงVisual Kei ก็กลายมาเป็นไอด้อล นักรอวAnisong และนางแบบจากนิตยาสารกระแสหลัก การColaboration ก็หันไปเน้นAnime และเกมส์แทน

 อีกทั้งกระแสMinimalism น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ที่บูมในช่วงนี้ยิ่งทำให้แฟชั่นเยอะๆอย่างโลลิต้า และแฟชั่นฮาราจุกุอื่นๆถูกดันไปไว้ที่ชายขอบมากกว่าเดิม คนที่แต่งตัวต่างไปจากกระแสนิยม จากเดิมที่เป็นเป้าสายตาอยู่แล้ว ยิ่งเหลือน้อยลงยิ่งเป็นจุดสนใจ(ในหลายๆแง่)กว่าเดิมไปอีก จนการใส่ชุดโลลิต้าในชีวิตประจำวันเป็นเรื่องยาก(ทางจิตใจ)ขึ้นมาก แม้แต่นางแบบโลลิต้าที่ใส่ชุดโลลิต้าในชีวิตประจำวันจริงๆอย่างAoki Misakoซังยังบ่น

 สาวๆที่เคยใส่ชุดโลลิต้าอู้ฟู่ เริ่มหนีไปยังสิ่งที่ซอฟท์ใสกว่าอย่างแฟชั่นแนวLarme และGirly (หรือที่ทางตะวันตกเรียกกันว่าOtome-kei) ที่ใส่ง่าย กลืนไปกับกระแสสังคมได้ แต่ยังคงความน่ารักไว้ หรือเรียกได้ว่าเป็นLolita ที่โตขึ้น 

 ด้วยความที่เรียบลงทำให้แฟชั่นแนวLarme และGirly นี้เข้าถึงง่ายกว่าLolita ในทางกลับกันก็ทำให้สาวๆเข้าไม่ถึงแฟชั่นโลลิต้ามากขึ้น ประมานว่าแค่นี่ก็น่ารักได้ ไม่จำเป็นต้องเวิ่นเว้อไป โลกไม่ร้อน

 ใช่ค่ะ แม้จะมีแบรนด์ที่ปิดตัวไป แต่ก็มีแบรนด์ใหม่ๆเกิดขึ้นมา และมีแบรนด์ที่ยังได้รับความนิยมอย่างไม่เสื่อมคลายอยู่ 

 แบรนด์ที่ถือว่าหน้าใหม่อย่าง Leur Getter, RoseMarie Seoir และPay des Fees กำลังเป็นที่จับตามอง  ในขณะที่ Milk และ Jane Maple ที่ถือเป็นยานแม่ของแฟชั่นโลลิต้าปัจจุบัญอีกที ก็ยังคงยืนหยัดอยู่

 หากมองดีๆแล้ว แฟชั่นแนวLarme และ Girlyนี้ คล้ายกับแฟชั่นโลลิต้าในยุคแรกๆ มากกว่าแฟชั่นโลลิต้าในปัจจุบันเองซะอีก

 แฟชั่นโลลิต้าอาจจะกำลังเสื่อมความนิยมลงจริงๆ หรือนี่เป็นแค่หนึ่งในCycleของแฟชั่น เราก็ไม่อาจรู้ได้

 แต่ตราบเท่าที่ยังมีคนใส่ แฟชั่น ไม่ว่าจะโลลิต้า รึแฟชั่นอะไร ก็จะยังคงอยู่ต่อไปแน่นอน