ซึ่งมันก็เกิดกับเราบ่อยๆนะ แต่บางที พอคิดว่าถอดใจได้แล้ว แต่กลับมาวอแวเอาทีหลังอ่ะ เก็บมานอนฝัน หลังๆเลยเริ่มมีแนวคิดว่า ถ้าอยากใส่ ก็จะใส่ เราไม่อยากเกิดมาและตายไปทั้งๆที่ยังไม่ได้ใส่ชุดที่ชอบ

 ถ้าชุดที่ใช่ มันดันไม่เหมาะกับเรา เราจะไม่มีโอกาสหยิบชุดนั้นมาใส่ไปตลอกชีวิตเหรอ?

 สำหรับเรา สิ่งสำคัญในการแต่งตัว ทั้งแฟชั่นโลลิต้า และแฟชั่นอื่นๆคือ Self-Esteem คุณค่าต่อตัวเองค่ะ

 ก่อนอื่น เราต้องตอบให้ได้ก่อนว่า มุมมองว่ามันไม่เหมาะนี้ เกิดจากอะไร เราไม่ควรใส่ชุดนั้นจริงๆ หรือบรรทัดฐานของสังคมส่วนมากปลูกฝังให้เราเชื่อว่าเราไม่ควรใส่ชุดนั้นกันแน่

 "โตป่านนี้แล้ว แต่งตัวเป็นเด็กไปได้" "หน้าออกจะโฉด แต่งตัวซะแบ้วเชียว" "ไม่มีงานอะไรซะหน่อย แต่งซะเว่อร์" สาวๆโลลิต้า หรือคนที่ชอบแต่งตัวน่าจะโดนประโยคแนวๆนี้กันมาบ้าง

 ซึ่งเราว่าประโยคแบบนี้แหละ ที่เป็นการยัดเยียดบรรทัดฐาน ค่านิยม ทำให้เราเริ่มมองว่าชุดนี้เหมาะ ชุดนี้ไม่เหมาะ ทั้งๆที่ที่จริง ไม่ได้มีใครห้ามผู้หญิงอายุเกินสามสิบใส่กระโปรงสีพาสเทลฟูๆ หรือห้ามใส่ชุดหรูๆในวันที่ไม่มีอีเว้นท์พิเศษสักหน่อย

 
 เวลาได้ใส่ชุดที่ชอบ ชุดที่น่ารักๆ มักจะทำให้เรามีความสุขมากๆ รู้สึกดี อยากมองตัวเองในกระจกนานๆ(เข้าขั้นNarsis) จนทำให้เรามองข้ามความคิดเห็นแง่ลบของคนอื่นไปได้ แต่ในทางกลับกัน ถึงแม้ชุดนั้นจะน่ารักขนาดไหน หรือคนอื่นจะบอกว่าสวยเท่าไหร่ หากเราใส่แล้วรู้สึกไม่ชอบตัวเอง เราก็จะไม่หยิบมาใส่อีกเป็นครั้งที่สอง

 แล้วถ้ามันรู้สึกว่าไม่เหมาะ แต่ก็อยากใส่ วอแวมากมาย ทำยังไงดี 

 สำหรับเรา มีสองทางเลือก คือ 1.ไม่เหมาะก็จะใส่ และ 2.ไม่เหมาะก็ทำให้เหมาะ

 ทางเลือกที่ 1. ค่อนข้างเหมาะกับสานฮาร์ด โนสนโนแคร์ เพราะต้องใช้ความกล้า และความมั่นใจพอสมควร ที่จะไม่สนเสียงรอบข้าง (และเสียงหัวใจเบื้องลึกของตัวเอง)ที่ยังคอยย้ำว่า มันไม่ใช่อยู่ แต่เชื่อเถอะค่ะว่า ยังไง ใส่ชุดฟรุ้งฟริ้ง ก็ย่อมน่ารักกว่าใส่เสื้อผ้าโทรมๆอยู่แล้ว  แน่นอนว่า การแต่งตัวในแบบที่สังคมรอบข้างมองว่ามันไม่เหมาะ ย่อมทำให้เราดูแตกต่างและเป็นจุดสนใจ แต่เราคิดว่า นั่นเป็นเพราะความ"ไม่คุ้นชิน" ไม่ใช่เพราะมัน"ไม่ดี" 

 ส่วนทางเลือกที่ 2. ทางนี้ต้องใช้ความพยายามนิดหน่อย แน่หล่ะ อยากน่ารักให้เหมาะกับชุดน่ารัก แต่ตัวเรามันยัยเพิ้งดีๆนี่เอง ก็ต้องมาการเปลี่ยนแปลงตัวเองกันหน่อย 

 

 เราบอกไม่ได้หรอกค่ะว่ามันยากหรือง่าย เพราะแต่ละคนก็มีข้อจำกัดแตกต่างกันไป แต่เราว่าไม่มีทางที่จะทำไม่ได้ แน่ๆ เพราะในปัจุบัญ ทางเลือกมันมีหลากหลายมากๆ เครื่องสำอางก็มีมากมาย ไม่มีวิก ก็ทำผมน่ารักๆได้ 

 เราก็เป็นคนนึงที่หันมาดูแลตัวเอง รักสวยรักงามมากขึ้น เพราะอยากดูน่ารักในชุดโลลิต้า หัดแต่งหน้า (จนเพื่อนจำหน้าสดไม่ได้) ลดน้ำหนัก(ตอนนี้ก็ยังมีเนื้อมีหนัง และขาใหญ่ตามกรรมพันธ์ แต่รวมๆลดำปประมาน10กิโลได้) เราว่าความพยายามเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้การแต่งตัวมันสนุก และเปล่งประกายมากขึ้น

 ไม่ว่าคนรอบข้างจะพูดอะไร จะแย้ง จะห้ามแค่ไหน สุดท้ายคนที่หยิบชุดมาใส่ก็คือตัวเราเองนะคะ