ไม่รู้ทำไมบอกกันตรงๆไม่ได้ ต้องเลี่ยงบาลีให้ดูมีอะไร จนอาจจะมีบางคนเข้าใจว่านี่คือของที่เค้าตามหาอยู่จริงๆ

 ในโลกของแฟชั่นโลลิต้าก็เช่นกัน เมื่อมีแบรนด์ ก็มีของเลียนแบบ 

 และด้วยความที่แบรนด์โลลิต้านั้น ไม่ค่อยไปที่รู้จักของผู้คนในกระแสอื่นนัก จึงทำให้คนที่เริ่มสนใจในแฟชั่นนี้ ไม่รู้เลยว่า มันมีของแท้ของปลอมด้วย 

 แบรนด์ที่โดนเลียนแบบเยอะสุดๆคงต้องยกให้ Angelic Pretty แบรนด์โลลิต้าแนวสดใสอันเป็นที่หมายปองของสาวๆโลลิต้าเกือบทุกคน ด้วยความนิยมจนชุดแต่ละคอเลคชั่นแทบจะขายหมดทันทีที่ออกวาง ประกอบกับราคาหลักเหยียบๆหมื่นบาท ทำให้หลายคนต้องเก็บความต้องการเป็นเจ้าของเอาไว้ในใจ และเมื่อมีDemandปริมานมาก พ่อค้าแม่ค้าหัวใสจึงจัดSupplyให้ด้วยการทำซ้ำ(replica)ขึ้นมา

 การซื้อของก็อปด้วยเหตุผลที่ว่า เงินไม่ถึง ของจริงมันแรร์หาซื้อไม่ได้ หรือมันไม่มีไซส์ ก็เหมือนเป็นการดูถูกทั้งผู้ผลิต ทั้งคนที่ใส่ของแท้ในทางอ้อม และเป็นการลดค่าของสินค้านั้นๆด้วย

 เราห้ามใครไม่ให้ใส่ของก็อปไม่ได้ แต่ก็อยากให้รู้ถึงคุณค่าที่เรารู้สึก และอยากให้ใครที่ใส่ของก็อปเข้าใจว่าทำไมหลายๆคนถึงไม่ปลื้มกับของก้อป ของเลียนแบบ

 สำหรับเรา 

 ถ้าคิดว่าแบรนด์นี้แพง ก็เลือกแบรนด์ออริจินอลอื่นที่ถูกกว่า

 ถ้าเงินไม่พอ ก็หาเพิ่ม

 ถ้าซื้อไม่ทัน ก็ตัดใจ หรือไปหามือ2

 ถ้าใส่ไม่ได้ ก็เข้าฟิตเนส

 ถ้าทำที่ว่ามาข้างบนไม่ได้ ก็ต้องตัดใจ

 ปัญหาต่างๆ ล้วนแก้ได้โดยไม่ต้องใส่ของก็อป 

(หลายคนคงสงสัย ว่าตัดใจ เป็นการแก้ปัญหาหรอ ก็อยากใส่ ตัดใจแล้วจะหายอยากหรอ ....ไม่หายค่ะ แต่ถือซะว่าถึงจะไม่ได้ใส่ แต่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชุดนั้นมีค่า มีคนต้องการ)