ครอบครัวที่แตกสลายยากจะต่อให้ดีเหมือนเก่า คือนิยามของหนังเรื่อง A SUN หนัง Original netflix ของไต้หวันปี 2019 นำแสดงโดย Chen Yi-wen,Samantha Ko,Wu Chien-ho ,Liu Kuan ting และGreg Hsu เดิมทีไม่ได้ตั้งใจจะเขียนในวันนี้แต่เมื่อวานดูหนังเรื่องนี้จบพอดี เลยอยากเขียนถึงตอนแรกที่เลือกดูเพราะคิดว่ามันเป็นหนังจากจีนแผ่นดินใหญ่ และเห็นว่าได้รับรางวัลเลยกดเข้าไปดู หนังเรื่องนี้มีความยาวประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า เป็นหนังที่ดูได้เรื่อย ๆ ไม่ถึงกับน่าเบื่อชวนง่วง (แต่ก็มีบางช่วงที่กดข้าม) ซึ่งตัวหนังไม่ได้มีประเด็นที่ชวนให้ค้นหาหรือทำความรู้จักอะไรมากนัก หนังให้เราทำหน้าที่เป็นคนดูที่มองสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่งไปเรื่อย ๆ โดยตัวหนังเล่าถึงเรื่องของครอบครัวชนชั้นกลางในเมืองไทเป ซึ่งอาศัยอยู่ด้วยกันที่ห้องเช่า 4 คน สามีทำงานเป็นครูสอนขับรถ ส่วนภรรยาเป็นช่างทำผมในบาร์ ทั้งคู่มีลูกชาย 2 คน ลูกชายคนโตคือความหวังของครอบครัวที่กำลังเตรียมตัวสอบเข้าเรียนแพทย์ ตรงกันข้ามกับลูกชายคนเล็กที่เกเรจนเป็นเหตุทำให้เข้าไปอยู่ในสถานพินิจ หนังจะตัดสลับไปมาระหว่างคน 4 คนนี้แต่เน้นหนักที่คนเป็นพ่อ และลูกชายคนเล็ก ซึ่งทุกอย่างที่ตัวละครแต่ละตัวกระทำหนังจะไม่ได้อธิบายว่าทำไมถึงทำเช่นนั้น หรือเขาคิดอะไร แค่ปล่อยให้คนดูประติดประต่อจากบทสนทนาของทั้ง 4 คน รวมถึงสถานการณ์ที่หนังเลือกให้เห็น คือเหมือนกำลังฟังเพื่อนเล่าเรื่องอะไรบางอย่างแล้วเรากำลังจินตนาการภาพตาม และรอลุ้นสิ่งที่เขาจะพูดประมาณนั้น ซึ่งในความคิดเห็นส่วนตัวหนังแอบดูยาก และต้องอาศัยความอดเพราะหนังเงียบมากตลอดเวลาตั้งแต่เริ่มเรื่องจนถึงท้ายเรื่องดนตรีประกอบแทบจะไม่มีทำให้บรรยากาศมันดูเอื่อย ๆ และตัวละครก็ไม่ได้พูดมากเท่าที่ควร แต่สิ่งที่เราเห็นได้ชัดเลยจากที่พวกเขาแสดงออกมาคือครอบครัวนี้ไม่สนิทกันพวกเขาจะพูดคุยในเรื่องที่พวกเขาต้องการจะพูด ซึ่งเราจะไม่ได้เห็นภาพความผูกพันธ์แบบครอบครัวมากเท่าไหร่ เพราะตัวละครแต่ละตัวต่างอยู่ในมุมของตัวเอง และใช้ชีวิตประจำวันไปเรื่อย เหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดในหนังคงเป็นตอนที่ครอบครัวเขาต้องเหลือกันแค่ 3 คน พวกเขาตั้งคำถามกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบ วันเวลาล่วงเลยไปทุกคนต่างเดินหน้าทำหน้าที่ของตน บางคนพยายามวิ่งหนีอดีตแต่ดูเหมือนว่าอดีตบางเรื่องมันยากที่หนีได้ง่าย ช่วงท้ายของเรื่องอึ้งไปเลยคนที่แสดงเป็นพ่อแสดงได้โหดมาก แสดงแบบเรียบง่ายแต่กินใจสมกับรางวัลนักแสดงนำชายม้าทองคำ และคนที่แสดงเป็นแม่ก็แสดงได้เหมือนคนที่กำลังมีความทุกข์จริง ๆ ทั้งนี้ หนังไม่ได้มีคำคมหรือเป็นหนังแนวชี้นำอะไรแต่ก็มีคำพูดหนึ่งของพี่ชายคนโตบอกว่า "ดวงอาทิตย์นั้นยุติธรรมที่สุดไม่ว่าจะอยู่ละติจูดไหน ทุกที่บนโลก ตลอดทั้งปีก็มีกลางวัน และกลางคืนอย่างเท่าเทียม ฉันหวังว่าฉันจะให้ตัวเองหลบใต้ร่มเงาได้ แต่พอมองไปรอบ ๆทั้งเธอ น้องชาย และซือหม่ากวงทุกคนหามุมมืดหลบใต้ร่มเงาได้แต่ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่มีที่ซ่อนมีแต่แสงอาทิตย์สาดส่องตลอด 24 ชั่วโมง ไม่หยุดพัก ส่องสว่าง และอบอุ่น"  เป็นคำพูดที่เราตราตึงมาก เราว่าคำพูดนี้ของพี่ชายคนโตมันสะท้อนให้เห็นว่าคนที่ต้องแบกรับความรู้สึกของคนอื่นจนไม่มีเวลาหาร่มให้ตัวเองพักนั้น ก็มีมุมที่ทุกข์เหมือนกันเขาต้องทำตัวเป็นร่มเงาโดยที่ตัวเขากำลังได้รับผลกระทบจากแสงที่ส่องสว่างให้คนอื่นมากจนเกินไป