นัมเซฮี หนุ่มโปรแกรมเมอร์หน้าไร้อารมณ์ผู้ไม่อยากแต่งงาน ทุ่มเทชีวิตที่เหลืออยู่ให้กับการผ่อนบ้านและเลี้ยงแมวเท่านั้น เขาต้องการคนเช่าห้องในบ้านของเขาเองเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายและมาช่วยดูแลบ้าน ขณะที่ ยุนจีโฮ นักเขียนบทสาวตกงาน กำลังมีปัญหาการเงินและเรื่องที่อยู่อาศัย เธอจึงกลายมาเป็นผู้เช่าบ้านของเซฮี ก่อนที่สัญญาการแต่งงานกำมะลอจะเกิดขึ้น

_______

ก่อนดูคิดว่าเรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ทั่วๆ ไป แต่ที่จริงแล้วเน้นการตีความหมายที่แท้จริงของการแต่งงานและครอบครัวสำหรับสังคมปัจจุบัน สะท้อนความแตกต่างระหว่างเพศ รวมทั้งแฝงข้อคิดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตและความสัมพันธ์ในรูปแบบต่างๆ ไว้มากมาย เดินเรื่องเรื่อยๆ ไม่มีจุดพีคเท่าไหร่ แต่ชวนติดตามว่าความสัมพันธ์ของแต่ละคนจะดำเนินต่อไปในทิศทางไหน ตัวละครอื่นๆ อย่างเพื่อนที่ทำงาน แม้จะออกเล็กๆ น้อยๆ ก็เป็นสีสันของเรื่องได้ดี เป็นเรื่องที่ทำให้อิ่มเอมใจกับความสัมพันธ์ในเรื่องทั้งความรักของครอบครัว เพื่อน และคนรัก

ชอบคาแรคเตอร์และเรื่องราวของตัวละครหลักทุกคน

— พระเอกเย็นชาหน้าตาย มีมุมตลก แต่ไม่หลุดจากคาแรคเตอร์ นางเอกฉลาด ชัดเจน ตรงไปตรงมา ไม่น่ารำคาญ แต่ช่วงใกล้จบมีตามความคิดไม่ทันอยู่บ้าง ชอบความรักของคู่นี้ตรงที่เรียบง่ายไม่หวือหวา แต่มีความสุข

— ประธานมา ถือเป็นสีสันหลักของเรื่อง ฮาทุกฉากแม้ตอนดราม่า กับซูจี สาวมั่นแสนร้ายกาจ ตอนแรกคิดว่าคู่นี้จะยืดเยื้อ แต่เอาจริงกลายเป็นคู่น่ารักๆ ดราม่าน้อยกว่าคนอื่นเลย

— โฮรังกับวอนซอก คู่รัก 7 ปีที่มีเป้าหมายต่างกันอย่างสิ้นเชิง เป็นคู่ที่ดูน่ารัก แต่ดราม่าหนักกว่าใคร เป็นคู่ที่รู้สึกว่าเรียลที่สุด เอาใจช่วยมากๆ

— หนุ่มร้านกาแฟ กับ คนรักเก่าของพระเอก เป็นตัวละครที่ปกติจะมีไว้เพื่อสร้างดราม่า แต่เรื่องนี้พวกเขากลับมีส่วนช่วยในการพัฒนาความรู้สึกและแก้ปมในใจให้คู่สามีภรรยากำมะลอ