ฮาโลวีนปีนี้หลังจากนั่งดู (นั่งขำ นั่งยิ้ม) กับภาพเด็กๆที่ออกมาจากกิจกรรมบ้านผีสิงที่ตลาดในเมือง จนพอใจ  ผมก็เลือกที่จะตีตั๋วเข้าไปดูเรื่องนี้ต่อ  ด้วยเห็นว่ามันเป็นภาคต่อจากหนังสยองขวัญคลาสสิข เมื่อ 40 ปีที่แล้ว

จริงๆ หนัง สไตล์นี้ ชื่อนี้ ออกมาเยอะ จนผมจำไม่ได้ว่า ภาคไหนเป็นภาคไหนเรื่องไหนต่อจากเรื่องไหน  แต่จำได้ว่า ผมเข้าไปดูทุกรอบที่โรงหนังโฮมเธียเตอร์หลังมหาลัย เอามาจัดฉาย (ช่วงยุค 2538-2547) คือตอนนั้น ดูจนจำมุขได้  ตกใจได้ทุกมุข ลุ้นทุกฉาก (แล้วก็ยังเข้าไปดูทุกเรื่องซ้ำไปซ้ำมา อ่ะนะ )

การมาดูครั้งนี้เลยเหมือนมาระลึกความหลังเสียมากกว่า แถมหนังมีมูท ย้อนยุคยิ่งสร้างบรรยากาศรำลึกไปไปกันใหญ่(คิดถึงคนที่นั่งดูด้วยจัง)

ตัดมาที่หนังครับ ก็หากว่าไม่คิดอะไรมาก ไม่เจาะความสมเหตุสมผลถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของตัวละคร ภาคนี้ก็สนุกตามมาตรฐานนะครับ พี่ไมเคิล ไมเยอร์ นี่ก็หน้านิ่ง ดุๆ เหมียนเดิมเพิ่มเติมคือ วันเวลาไม่ทำให้พี่แก่ลง แรงตกบ้างหรือไร  แทงเอาแทงเอา โอ้ยพี่โหดแท้

 ส่วนป้า ลอรี่ สโตรดนี่ก็เตรียมพร้อมเอาคืนซะดีเลย ป้าเท่สมวัย ซึ่งก็แน่นอนแหละว่าความที่ป้าจะต่อกรฆาตกรคู่ปรับ แผนป้าต้องมี หนังก็เลยเล่าช่วงต่างฝ่ายต่างตกเป็น ผู้ล่า และถูกล่า สนุกสนานเลย

ส่วนตัวผมชอบดนตรีประกอบ (ใช้ธีมเดิม) รู้สึกอิน และคิดว่ามันพยุงหนังไว้ได้ดีเลยหล่ะ

แฟนหนังสยองขวัญลองหาเวลาไปดูเด้อครับ