หรือที่แย่กว่านั้น คือรีดสุดแรงเกิด แล้วพอมันออกมาเลยยั้งมือไม่ทัน ส่งให้ยาสีฟันที่รีดมา พุ่งแหมะลงไปกองที่พื้น แทนที่จะอยู่บนแปรงสีฟันของเรา 

หรือที่แย่ขึ้นไปอีกก็คงเป็นตอนที่กำลังจะเอาแปรงสีฟันที่มียาสีฟันแหมะอยู่บนนั้นแล้วไปรองก็อกน้ำก่อนแปรงซะหน่อย แล้วดันเปิดน้ำแรงเกินไป บู้ม! ยาสีฟันสุดที่รักกระเด็นออกจากแปรงไปอีก 

สิ้นหวังแล้วมนุษยชาติ เราไม่อยากทำอะไรอีกต่อไป /ทรุดกับพื้น

นั้นแหละ...  เหตุการณ์ทำนองนี้มันวนเวียนอยู่ในชีวิตเรามานานเหลือเกิน 

สาเหตุที่เขียนถึงก็เพราะมันเกิดขึ้นอีกแล้ว OTL แต่รอบนี้เปลี่ยนตัวละครหลักจากยาสีฟัน พระเอกเด่นของช่อง เป็น มาส์กพอกหน้า แล้วที่แย่ไปกว่ายาสีฟันที่มีแค่สองออปชั่น ว่าอาจจะไหลกลับเข้าหลอดไป หรือร่วงผล็อยลงอ่างล้างหน้า หรือที่ไหนก็ตามแต่ 

แต่มาส์กหน้าของเราคราวนี้มาแปลกนะ 
คือ มันขาดเป็นท่อนๆเว้ย แบบ เราบีบๆออกมา เนื้อมันค่อนข้างแน่นและแข็งหน่อย ก็ต้องออกแรงกันไป บีบๆออกมา ผลุบ!
อ้าวเฮ้ย หายไปไหนอะ 
*ก้มดูอ่างล้างหน้า* ก็ไม่มี แล้วไปไหนล่ะเนี่ย
สรุปคือนางขาดเป็นท่อน แล้วดีดตัวมาแลนดิ้งอยู่บนแขนเรา
แล้ววนลูป การบีบแล้วโดด เป็นท่อนๆอยู่อย่างงี้ สถานที่แลนดิ้งก็แตกต่างกันไปนะ มีแขนเราแล้ว อีกท่อนหล่นลงอ่างล้างหน้า อีกท่อนหล่นลงพื้น
โหว้ยยยย หงุดหงิด

ใครบอกมาส์กหน้าเป็นกิจกรรมที่ทำเพื่อผ่อนคลายไง นี่กว่าจะได้มาส์กนี่ก็ก่นด่าบรรพบุรุษครีมไปสามสี่รอบแล้วนะ เราจะไม่ทน  

หลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว มานอนมาส์กหน้านิ่งๆ (ขยับไม่ได้ เดี๋ยวแตกหมด กว่าจะรีดออกมาได้เกือบตาย) ก็คิดว่า อะไรทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดกับเหตุการณ์ง่ายๆจำพวกนี้ 

แล้วเราก็คิดว่า อาจเป็นเพราะความง่ายของกิจกรรมพวกนี้ไงล่ะ
คือบีบยาสีฟัน หรืออะไรทำนองนี้ มันเป็นกิจกรรมที่ไม่ต้องใช้เวลาคิดเลยว่าจะทำท่าไหนใช่ไหมล่ะ
เป็นสิ่งที่ร่างกายเราเปิดโหมด autopilot ได้เลย แล้วพอเราทำไม่ได้อย่างที่มันควรจะเป็น มันก็คงเพิ่มความหงุดหงิดให้มากขึ้น กว่าการที่เราทำอะไรที่ยากกว่านี้แล้วไม่สำเร็จ

...ล่ะมั้ง

เอาเถอะ คิดไปก็ปวดประสาท ไม่อยากดี๊พกับเรื่องแบบนี้มาก
แค่อยากบ่นให้ฟังเฉยๆ เผื่อจะมีใครเจอเหตุการณ์หงุดหงิดประสาทแดกทั้งๆที่ควรเป็นเหตุการณ์ง่ายๆในชีวิตประจำวัน ก็มาเล่าสู่กันฟังได้นะ

ด้วยรัก,
คนกาก