เราฝันถึงคนๆเดิมเป็นเวลากว่าสิบปีแล้ว.
เนื้อเรื่องจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆแล้วแต่อารมณ์ และความถี่ในการฝันถึงคนๆนี้ก็เช่นกัน บางครั้งก็ฝันติดกันหลายๆวัน บางครั้งก็หายไปเป็นเดือนก่อนจะกลับมาฝันใหม่ เราฝันเห็นคนๆนี้อย่างน้อยเดือนละครั้งเป็นเวลาสิบปี
มันเป็นเวลาเนิ่นนานและถี่ จนเราไม่รู้ควรจะจัดการกับมันอย่างไร
เราลองเสิร์ชกูเกิ้ล "ฝันถึงคนๆเดิมเป็นเวลา 10ปี" แล้วก็พบแต่กระทู้ฝันถึงคนแปลกหน้า ผู้ชายแปลกหน้า ทั้งดีและร้าย คำตอบส่วนใหญ่ก็จะไปในทางเนื้อคู่และคุณไสยต่างๆ บางคนก็บอกเป็นเนื้อคู่ในอดีตชาติ บางคนก็บอกเป็นวิญญาณมาขอส่วนบุญ
แต่...เราไม่ได้ฝันเห็นคนแปลกหน้า เราฝันเห็นเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเรา
เราเสิร์ชกูเกิ้ลอีกครั้ง "ฝันถึงเพื่อนคนเดิมซ้ำๆ" ก็พบว่ามีคนไม่น้อยที่เป็นเหมือนเรา มีเคสฝันเห็นเพื่อนมาบอกลาก่อนจะทราบข่าวว่าเพื่อนตาย เคสฝันเห็นเพื่อนเพศตรงข้ามทั้งๆที่ไม่ได้คิดถึง ไม่เคยคิดเกินเลย คำตอบส่วนใหญ่ก็จะบอกว่าเพราะจิตใต้สำนึกของเราคิดถึงเพื่อนคนนี้
ซึ่งเราไม่อาจปฏิเสธได้ว่าไม่จริง
เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่เราทำหล่นหายระหว่างเส้นทางการเติบโต เป็นเพื่อนต่างเพศคนเดียวที่เคยสนิทกันมากถึงขนาดขี่คอเล่นกัน จับมือ นอนตักกันเป็นกิจวัตร สนิทกันตั้งแต่ป.2จนเราย้ายโรงเรียนตอนม.2 เราต่างก็เขียนข้อความให้กันในหนังสือเฟรนด์ชิพด้วยโค้ดที่รู้กันสองคน เป็นการบอกลา
หลังจากนั้นต่างคนต่างก็หลุดจากวงโคจรของกันและกันไป เนื่องด้วยเป็น introvert ทั้งคู่ รักษาความสัมพันธ์ได้ไม่เก่งนัก บวกกับสมัยนั้นยังไม่มีโซเชียลให้ติดตามชีวิตของกันและกันได้ขนาดนั้น (นอกจาก hi5)
เราได้กลับมาฟอลโล่วกันอีกครั้งหลังจาก instagram ได้ถือกำเนิดขึ้นมา แต่เพราะขาดการติดต่อกันไปนานเหลือเกิน ต่างฝ่ายต่างก็แค่โฟลโล่วกันไว้ แต่ไร้บทสนทนา เหมือนเป็นการบอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายยังมีตัวตนอยู่
ความฝันของเรามันเริ่มขึ้นตั้งแต่แยกย้ายกับเพื่อนคนนั้นจนมาถึงวันนี้ วันที่ต่างฝ่ายต่างก็มีชีวิตของตัวเองที่แตกต่างกันสุดขั้ว
ถามว่าเรารักเพื่อนคนนั้นรึเปล่า? แอบรักเพื่อนคนนั้นเหรอ? คิดเกินเลยรึเปล่า? รอคอยให้เขากลับมาไหม?
คำตอบของเราคงจะเป็น...ไม่รู้
เพราะหลังจากแยกย้ายกัน ชีวิตเราก็ดำเนินต่อไปตามปกติ ไม่ได้เศร้าโศกอะไร และก็มีชีวิตรักที่ปกติ แอบรักคนนั้น เป็นแฟนกับคนนี้ ชีวิตเรามันก็ดำเนินไปเรื่อยๆในแบบของมัน เราไม่ได้หยุดรอเขา และเราก็ไม่ได้หวังที่จะได้สานความสัมพันธ์กับเพื่อนคนนี้ด้วย
แต่เราคงจะปฏิเสธแบบหนักแน่นไม่ได้ ว่าเราไม่เคยคิดเกินเลย เพราะก็ต้องยอมรับว่าเคยแพ้ความใกล้ชิดจนเกิดความรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาจริงๆ
แต่เรื่องมันก็เป็น10ปีมาแล้ว และตอนนี้เราเองก็มีความรักครั้งใหม่ที่ดี เราเลยไม่เข้าใจว่าทำไมเรายังฝันถึงคนๆนี้ไม่จบไม่สิ้นอีก แล้วเราก็จะตื่นมารู้สึกผิดกับคนปัจจุบันของเราทุกครั้ง มันเป็นความผิดของเราเหรอ?
เราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไง...มีใครเคยเป็นเหมือนเรามั้ยคะ?
ด้วยรัก,
เดซี่
ปล.ขอบคุณนะคุณเดซี่ ที่มีพื้นที่ให้ระบาย :)