ครั้งแรกที่เจอกัน เธอสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นผ้าคล้ายลินิน กางเกงขากระบอกสีน้ำเงินเข้มที่เต่อขึ้นมาจนเห็นข้อเท้าเล็กน้อย และรองเท้าหนังสีน้ำตาลเงาวับ ผมเธอดูยาวกว่าในรูปโปรไฟล์ที่เธอตั้งในไลน์ มันยาวเสียจนลงมาปรกหน้าผากซะส่วนมาก เธอยืนกดโทรศัพท์อยู่หน้าบอนชอนสาขามาบุญครองและมองไปรอบๆเพื่อหาฉันผ่านเลนส์แว่นของเธอ
ครั้งแรกที่เจอกัน ฉันสวมเสื้อยืดสีดำสกรีนตัวอักษรสีขาว กางเกงขาสั้นปลายรุ่ยสีเทาซีด และรองเท้าทรงคอนเวิร์สสีปีกแมลงทับ มือฉันกำโทรศัพท์แน่นหลังจากที่เพิ่งไลน์บอกเธอไปว่าฉันมาถึงแล้ว ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมดเพราะไม่รู้ว่าการเจอกันครั้งนี้จะเป็นอย่างไร เธอจะผิดหวังและคิดว่าตัวจริงฉันดูดีไม่เท่าในรูปหรือเปล่า
มื้อแรกที่กินข้าวด้วยกัน เธอบอกฉันว่าเพิ่งไปกินข้าวกับอาจารย์มาเลยไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เธอพยายามชวนฉันคุย ถามเรื่องสัพเพเหระเพื่อทำให้ฉันรู้สบายใจขึ้น เธอพยายามสบตาฉัน เธอมองมาที่ฉันในระหว่างที่ฉันกำลังกินข้าว
มื้อแรกที่กินข้าวด้วยกัน ฉันรู้สึกปั่นป่วนจนไม่มีความรู้สึกหิวอยู่เลย ฉันพยายามทำตัวให้เป็นธรรมชาติ ฉันตอบคำถามของเธอได้อย่างไม่ติดขัด ฉันรู้สึกขอบคุณที่เธอเป็นคนกันเอง ฉันจึงไม่รู้สึกอัดอัดตลอดมื้ออาหารนั้น แต่ฉันขอโทษที่ฉันไม่กล้าสบตาเธอนานๆ ฉันยังมีความเขินอยู่มาก
มื้อต่อมาที่กินข้าวด้วยกัน เธอยังสอบไฟนอลไม่เสร็จ เธอวิ่งกระหืดกระหอบมาจากจาม๙และขอโทษขอโพยที่มาสาย เธอบอกว่าเธอไม่ชอบให้ใครรอ เธอพยายามชวนฉันคุยเหมือนกับมื้อที่แล้ว พยายามทำความรู้จักกับฉันมากขึ้น
มื้อต่อมาที่กินข้าวด้วยกัน ฉันสอบไฟนอลเสร็จแล้วจึงมีเวลาเอ้อระเหยได้เต็มที่ก่อนฝึกงาน ฉันยืนรอเธออยู่พักใหญ่ๆ ไม่ได้โกรธที่เธอมาสายแต่กลัวว่าหน้าที่แต่งมาจะเยิ้มเสียก่อน ฉันพยายามจะชวนเธอคุยบ้าง พยายามจะสบตาเธอให้ได้นานกว่าเดิม พยายามที่จะทำความรู้จักเธอเหมือนกับที่เธอพยายามรู้จักฉัน
วันแรกที่เราจับมือกัน เราไปดูหนังเรื่อง Wonder Woman ที่เซ็นทรัลเวิล์ด เธอบอกกับฉันผ่านไลน์ว่าเธออยากจับมือกับฉัน ส่วนฉันก็บอกว่าถ้าอยากจับก็จับได้ฉันไม่ถือ แต่หนังผ่านไปครึ่งเรื่องเธอก็ยังคงนิ่งเฉย จนผ่านมาได้สักพักเธอจึงเอ่ยขึ้นมาว่า "ขอมือหน่อย" นั่นเป็นครั้งแรกที่เราจับมือกัน
ในตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าที่ฉันยอมออกมาเจอเธอ ยอมกินข้าวกับเธอ ยอมให้เธอจับมือ นั่นเป็นเพราะฉันแค่อยากมีแฟนหรือเพราะฉันรู้สึกดีกับเธอ
ครั้งแรกที่คุยกันตรงๆ เธอบอกว่าเธอไม่คิดว่าการเจอกับฉันมันเป็นอะไรที่พิเศษ เธอแค่นัดเฉยๆโดยไม่ได้คิดว่าความสัมพันธ์มันจะดำเนินมาในรูปแบบนี้ แต่เธอดีใจที่ได้รู้จักกับฉันและรู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับฉัน
ครั้งแรกที่คุยกันตรงๆ ฉันบอกว่าฉันเองก็รู้สึกดีที่ได้คุยกับเธอ แต่ฉันไม่ได้บอกเธอว่าฉันไม่แน่ใจว่าที่ฉันพูดออกไปนั้นมันจริงหรือเปล่า ฉันห่างหายความรักมานานจนฉันจำไม่ได้แล้วว่ามันรู้สึกอย่างไร ฉันรู้แค่ว่าเธอเป็นคนที่คุยด้วยง่ายและเป็นเพียงผู้ชายไม่กี่คนที่ทำให้ฉันกล้าเป็นตัวเอง
ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ เราสนิทกันมากขึ้นเพราะเราเจอกันเกือบทุกวัน ฉันยังคงไม่มั่นใจว่ารู้สึกอย่างไร ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกกับเธอเหมือนกับที่ฉันเคยรู้สึกกับรักสมัยมัธยม หรือเพราะเราโตขึ้นรูปแบบความรู้สึกมันเลยเปลี่ยนไป?
ข้อดีของเธอคือ เธอเป็นคนทะเยอทะยานและมีเป้าหมายในชีวิตชัดเจน เป็นคนคุยด้วยง่าย เป็นกันเอง น่ารัก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ แต่เธอไม่ใช่คนยอมคน ไม่ใช่คนที่จะถูกเอาเปรียบได้ง่ายๆ พูดจามีหลักการ มีตรรกะที่ไม่เพี้ยน และเราเข้ากันได้
เธอบอกว่า ข้อดีของฉันคือ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงจ๋า ไม่งี่เง่าตามติดเธอ ไม่ขอดูโทรศัพท์ ไม่ขอพาสเวิร์ดเฟส เป็นผู้หญิงฉลาดที่ดูแลตัวเองได้อย่างดี เป็นคนที่คุยได้ทุกเรื่องและเป็นคนพูดตรง อ่านง่าย คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ดูเป็นคนแข็งนอกอ่อนในที่ใส่ใจเธอแบบพอดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป
เราเล่นเกม36คำถามกัน เธอบอกกับฉันว่าเรามีหลายอย่างที่คล้ายกัน เธอเล่าเรื่องชีวิตของเธอที่ฉันไม่เคยรู้มากก่อน เธอทำให้ฉันรู้จักเธอมากขึ้น
เราเล่นเกม36คำถามกัน และฉันบอกกับเธอว่าแม้ฉันจะดูเป็นผู้หญิงแข็งกระด้างที่ไม่ใส่ใจสิ่งรอบข้าง แต่ฉันน่ะทั้งคิดมากและจดจำรายละเอียดรอบตัวมากกว่าที่เธอคิด
แต่สิ่งที่ฉันอยากบอกเธอ(แต่ไม่กล้า)คือ...ตลอดเวลาเกือบห้าเดือนที่ผ่านมา มันพิเศษสำหรับฉันมากนะ ฉันไม่ค่อยเปิดให้ใครเข้ามาในชีวิตและมามีอิทธิพลต่อฉันนักหรอก แต่เธอคือหนึ่งในนั้น เธอทำให้ฉันกลายเป็นคนกล้าแสดงออกมากขึ้น อยากที่จะออกจากcomfort zoneมากขึ้น และมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเองมากขึ้นด้วย
ขอบคุณที่เธอเป็นคนไหล่กว้างทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้พิง ขอบคุณที่เธอเป็นคนตลกทำให้ฉันมีเสียงหัวเราะอยู่เสมอ ขอบคุณที่เธอชอบเล่นผมทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กน้อยทุกครั้งที่อยู่ด้วย ขอบคุณที่เธอทำให้ผู้หญิงห้วนๆที่ไม่มีความเป็นผู้หญิงคนนี้รู้สึกมีค่าเวลาอยู่กับเธอ
แม้ก่อนหน้านี้ฉันจะยังมีความไม่มั่นใจอยู่มาก แต่ตอนนี้ฉันมั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วนะ
thanks to you :-)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in