สมัยเด็กๆ มีร้านขายข้าวขาหมูหน้าปากซอยร้านนึง
ทำเลสะดวก รสชาติได้ ราคาเป็นมิตรกับค่าขนม
ก็กินมาตั้งแต่ ประถมยัน ม.ต้น
ถือว่าเป็นลูกค้าขาประจำ
. . .
‘ป้า เนื้อหนัง พิเศษ’
ตอนนั้นแดกเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนนะครับ
ตอนนี้ซอสมะเขือเทศกูยังต้องนับแคลอรี่ …อนาถ
. . .
มีวันนึง
ร้อนมาก ร้อนแบบ…บรรลัย
. . .
“ป้า เนื้อหนัง พิเศษ เอาน้ำเขียวด้วย”
ขาหมูก่ะน้ำแข็งเปล่าใส่แก้ว Stainless มาวางบนโต๊ะ
. . .
จ้วงขาหมูก่อน
แต่อากาศร้อนฉิบหาย หยิบน้ำเขียวเท พรวดดดด
หายใจออก ดูด ฟืดดดดด
. . .
ติด
. . .
ติดอะไรวะ
กระทืบหลอดโครมๆ ใส่น้ำแข็ง
หายใจออก
ดูด ฟืดดดดดดด
. . .
ติดอีกแล้ว!!!
อะไรของมัน
เทน้ำเขียวลงไปอีกพรวด
กระทืบหลอดอีกรอบ ประหนึ่งโดนแม่ใช้ให้มาช่วยโขลกน้ำพริก
หายใจออก ฟืดดดดดดดดดด
ดูดไปได้เกือบครึ่งแก้ว ….ติดดดดดอีก!!!
แต่คราวนี้อากาศมันร้อนไง
น้ำแข็งแม่งก็ละลาย
น้ำเขียวเกือบหมดแก้วแล้ว
ทัศนวิสัยในแก้วน้ำชัดเจนขึ้นมาก
ท่ามกลางซากน้ำแข็งที่ละลายนั้น
. . .
มีจิ้งจก
แหม๋ ตัวซีดเชียวนะมึง
ต้องเอามึงไป rewarm ก่อนไหมถึงจะ declare dead ได้
. . .
แล้วนี่กูควรทำไง
อ้วกดีไหม? หรือจะยังไงดี
สมัยนั้น facebook ก็ไม่มี
จะตัดพ้อถึงชะตาชีวิตอันโหดร้าย
ใส่ hashtag #ชีวิตแม่งเหี้ย #วันนี้แดกจิ้กจกอร่อยจุง
อะไรแบบนี้ก็ทำไม่ได้
. . .
เดินไปสะกิดป้า
ป้ารับแก้วไปเขวี้ยงน้ำแข็งทิ้ง
อีจิ้งจกบินลอยเป็น curve สวยงามหายลงท่อไป
ป้าตักน้ำแข็งใหม่ใส่ในแก้วเดิมแล้วยื่นให้
“วันนี้ป้าไม่คิดตัง”
. . .
หลังจากนั้นมา กูก็ไม่เคยกินข้าวขาหมูอีกเลย
แต่ถ้ามีสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ คือยังไงแม่งก็ต้องกิน
ถ้ารักกันจริงก็กรุณาอย่าสั่งขาหมูกับน้ำเขียวมา combine กัน
. . .
ด้วยรัก
ผู้พลาดพลั้งแห่งแฟนต้าน้ำเขียว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in