ใบไม้ร่วงวันแรก กับท้องฟ้าสีส้มอ่อนๆ
อากาศกำลังดีเลยนะ ทากะมองแมวส้มตัวอ้วนที่นอนอุตุอยู่ใต้หอ
นอนทั้งวัน ยังจะหน้าบูดอีกนะ ทากะได้แต่คิด และโยงความทรงจำไปหาอีกแมวส้มที่เขารู้จัก
หรือเคยรู้จัก?
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ โทรุ
—-
ตุลาคม 2010
ท้องฟ้าสีหม่นๆ ทำให้จิตใจนักเรียนมัธยมปลายหลังสอบเสร็จหม่นตามไปเช่นกัน บรรยากาศตอนนี้หลังจากเปลี่ยนฤดูเป็นไปอย่างเซื่องซึม
“โย่ว โมริ” ชายหนุ่มนักดนตรีขี่จักรยานมาพร้อมกีตาร์สะพายบนบ่า ทากะหัวเราะออกมาในที่สุด
“มาไงเนี่ย” คนตัวเล็กยิ้ม
“มารับนั่นแหละ โทรุดึงแก้มของทากะให้เป็นรอยยิ้มกว้างๆ
“นายตอบไม่ตรงคำถามอะ!”
“ขี่จักรยานมา ไปยัง? ขึ้นมาเลย” โทรุกวักมือเรียก
—-
นี่แหละคือความทรงจำหลักๆที่เขามีต่อแมวส้มโทรุ นักดนตรีวิทยาลัยข้างโรงเรียนที่มาหาเขาบ่อยๆ
จนทากะย้ายไปโตเกียวกระทันหันช่วงทีปิดเทอม และทั้งคู่ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
เสียดายจัง คิดถึงมากๆเลยนะ
หลังจากนั้นไม่นาน ทากะก็กลับไปที่โรงเรียนเดิม พบว่าโทรุเรียนจบไปแล้ว และย้ายไปที่โตเกียวเช่นกัน
แต่โตเกียวคงกว้างไปสินะ
ผ่านมา 10 ปีแล้ว เรายังไม่เคยเจอกันเลย
—-
ทากะสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากข้างหลัง
“ขอโทษครับ แมวผม” เจ้าของแมวส้มเดินแทรกเข้ามา
ไหล่ขวาของเขาสะพายกีตาร์
ใบหน้าที่คุ้นเคยค่อยๆยกตัวแมวขึ้นมา
ปลอกคอมันชื่อ “ทากะ”
“ไม่ได้เจอกันเลยนะ สิบปีเป็นไงบ้าง” โทรุยิ้ม
“คิดถึงนายจัง” ทากะพูดออกไปในที่สุด
“อืม” โทรุลูบหัวคนตัวเล็ก แรงบันดาลใจในชีวิตเขา -เจ้าของชื่อแมวคนนั้น
“หายไปไหนมา” ทากะเริ่มสะอื้น
“นายก็เหมือนกันนั่นแหละ” โทรุกอดทากะ ก่อนจะลูบหัวอีกฝ่ายช้าๆ
เหมือนใบไม้ร่วงปีนี้ไม่ได้แย่อย่างที่คิด
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in