บทที่ 4
"ไม่มีตรงกลาง"
ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ไม่ว่าจะวัยปฐม วัยมัธยม วัยมหา'ลัย หรือวัยทำงาน เราต้องมีสังคมมีกลุ่มเพื่อน
และเราเชื่อว่าหลายๆคนคงเคยเกิดเหตุการเหมือนเราคือเมื่อเพื่อนของเราสองคนทะเลาะกันและไม่คืนดีกันอีกต่อไปปป.........
ครั้งหนึ่งเมื่อเพื่อนของเราทะเลาะกันเรื่องเกิดจากการใช้สื่อโซเชียล อย่างหนึ่ง และเมื่อเหตุการณ์เริ่ม
รุกราม บานปลายจนกลายเป็นเรื่องที่ทั้งสองลบเพื่อนกัน และเป็นเหตุการณ์ที่ทั้งสองไม่สามารถกลับมาคืนดีกันได้อีก แล้วเรา "คนกลาง" ต้องทำตัวอย่างไร คงมีหลายคนตอบว่าเป็นคนกลางก็ต้องเป็นกลางสิ ใช่นั้นคือคำตอบที่สวยหรู ดูดีดูแพง น้อยคนที่จะทำได้ แน่นอนว่าถ้าเป็นกลุ่มเพื่อนที่ไม่สนิท เราทำได้แน่ เป็นกลางคือการไม่สนใจทั้งสองฝ่าย ในความเป็นจริงที่เราเจอ ต่างฝ่ายต่างต้องการหาพวกเพื่อสนับสนุนตนเอง
แต่ในที่สุดถ้าเราทำตัว เป็นกลาง สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
เรากลายเป็นนกสองหัว ในสายตา บุคคลที่ สาม สี่ ห้า ที่เพื่อนเราเองนำไปบอกกล่าวแก่เขาเล่านั้น
เราทำตัววางเฉยเหมือนไม่รับรู้ปัญหา สุดท้ายกลายเป็นว่าเราก็จะเป็นคนที่ไม่ใส่ใจเพื่อนๆ
เราเป็นคนที่เห็นแก่ตัวเพื่อนทะเลาะกันแต่ก็ช่วยอะไรเพื่อนไม่ได้เลย ทั้งๆที่ใจอยากจะช่วย
เราจะกลายเป็นคนไม่เข้าใจเพื่อนหากเราพยามยามอธิบายแทนอีกฝ่าย
เราจะกลายเป็นคนที่อีกฝ่ายคิดว่าเข้าข้างฝ่ายตรงข้ามสุดท้ายความไว้ใจก็จะแปรเปลี่ยนเป็นเกลียดชัง
ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็ต้องเลือกข้างใดข้างหนึ่ง ไม่ว่าจะเลือกเอนเอียงไปทั้งหมดหรือเอนเอียงไปเล็กน้อย
ในชีวิตนี้สอนให้รู้ว่า การเป็นคนกลางเราไม่สามารถทำตัวเป็นกลางได้จริง ไม่ตรงกลางค่อนไปทางซ้าย ก็ตรงกลางค่อนไปทางขวา จะค่อนมากหรือน้อยน้้นคงขึ้นอยู่กับการรับรู้เรื่องราวและวิจารณญาณ ของแต่ละคนที่ได้รับฟังเรื่องราวนั้นมา ในความรู้สึกเราตรงกลางเลยคงไม่มี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in