เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
dont know moodramyeonxyj
ไม่คิดว่าจะมีโอกาสกลับมาเขียนอีก
  • สวัสดีค่ะทุกคน ยินดีต้อนรับการกลับมาในรอบหลายเดือน นี่ก็ปี2023แล้ว แต่ความรู้สึกที่ไม่สามารถระบายออกไปให้ใครฟังได้ยังคงหลงเหลืออยู่ ไม่มากก็น้อย วันนี้ทุกคนก็เลยจะได้อ่านเรื่องราวของเราอีกแล้วค่ะ 555555 เรียกว่าหัวเราะทั้งน้ำตาได้รึเปล่าน้าา
      ก็จะเริ่มต้นไงดี... งั้นเริ่มตรงที่เรามีความรักครั้งใหม่แล้วค่ะ ความรักครั้งนี้ก็เริ่มมีมาได้ประมาณ 8 เดือนแล้วล่ะค่ะ เป็น 8 เดือนที่ มีหลากหลายอารมณ์เลยค่ะ ทั้ง หวาน ขม จืดชืด ธรรมดา แต่พวกเราก็ยังคงอยู่กับมันมาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ว่า ต่อไปล่ะ จะเป็นไง ก็ค่อยๆติดตามกันไปนะคะ มันเริ่มต้นจากเราเข้ามหาลัยค่ะ เป็นสาวมหาลัยแล้ว สิ่งที่ต้องตามมาก็ต้อง มีความรักสิคะ รอไร5555 พวกเราเจอกันได้ประมาณเดือนนึงก็เริ่มปิ๊งกันมั้งคะ เรียกงั้นก็ได้ เราก็เลยเป็นฝ่ายเริ่มจีบก่อนเลยค่ะ จริงๆก็แอบรู้สึกเหมือนโดนเขาจีบก่อนหน่อยๆเราก็เลยชิงจีบแบบชัดเจนไปเลยค่ะ เป็นพวกรีบร้อนเรื่องความรักนี่นา บวกกับเห็นเขาเป็นหนุ่มนักดนตรีตรงสเปคเราด้วย ก็เลยแอบหลงรักไปนิดนึงค่ะ ช่วงแรกที่จีบกัน เรามีความสุขมากๆ คิดว่าเมื่อไหร่เขาจะมาขอเราเป็นแฟนนะ หรือชิงขอก่อนเลยดี แต่ก็อยากจะมีช่วงเวลาที่จีบกันไปเรื่อยๆแบบนี้นานๆ ความคิดพวกนี้ตีกันในหัวตลอดเลยค่ะ แต่แล้ววันนึง ก็เป็ฯเขาที่ชิงขอเราเป็นแฟนก่อน และขอบอกว่าสกิลการขอเนี่ย โบราณเป็นบ้าเลยค่ะ มีการเล่นคำผงคำผวนด้วยนะ แต่ก็น่ารักดีนะคะ ว่ามั้ย พวกเราคบกันช่วงแรกก็ค่อยข้างน่ารักเลยค่ะ เพื่อนๆก็แซวกันเยอะแยะเลย แล้วเขาก็เป็นคนขี้อายค่ะเลยไม่ค่อยชอบเวลาโดนแซว ส่วนเราตรงกันข้ามเลย ชอบมากๆเวลาโดนแซว เพราะรู้สึกว่าน่ารักดี แต่เราก็เข้าใจเขานะ เลยให้เพื่อนๆแซวเบาๆลงหน่อย ผ่านไปสักพักก็ดีขึ้น หลังจากเราคบกันได้2-3เดือน ทุกคนคงารู้ใช่มั้ยคะว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ตามประสาวัยรุ่นเลยค่ะ พวกเราก็เริ่มทะเลาะกัน ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อย เรื่องปานกลาง หรือเรื่องใหญ่ พวกเราทะเลาะกันได้แทบทุกเรื่องเลยค่ะ เราก็พยายามปรับกันมาตลอดนะคะ มันก็มีที่ดีขึ้นบ้าง แต่พอดีกันได้ัสักพักไม่นานก็กลับมาทะเลาะกันใหม่ จนเราเริ่มท้อเลยค่ะว่าจะทนกันไปได้อีกนานแค่ไหน แต่เราก็เชื่อนะคะว่าคนที่รักกัน จะไม่มีวันปล่อยให้อีกคนจากไปง่ายๆ ซึ่งเรานี่แหละ มือเหนียวเป็นตุ๊กแกเลยค่ะ เรารับรู้ปัญหาของเขาแทบทุกอย่าง อยากช่วยเขาทุกเรื่องเลยค่ะ เราสงสารและเอ็นดูเขามากๆ อาจจะมีเราแค่คนเดียวที่เห็นบางอย่างในตัวเขารึเปล่านะ เขาบอกว่า เขาไม่ใช่คนเก่ง ทำอะไรก็ไม่ดี แต่เรากลับเห็นเขาเป็นคนที่เก่งมากๆคนนึงเลย เขาช่วยเหลือในด้านที่เราไม่ถนัดได้ตั้งหลายอย่าง เราเลยอยากให้เขารักตัวเองมากๆเหมือนที่เรารักในตัวเขาจัง แต่เราก็พอรู้นะคะ ว่าเขาก็รักตัวเองแหละ เพียงแค่อาจจะรักแบบผิดวิธี บางทีก็มองข้ามข้อดีของตัวเองไป 
  • จริงๆแล้วเนี่ยความรักของเราก็เป็นแค่ความรักของเด็กวัย 18-19 เองค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมมันถึงดูจริงจังและดาร์กเหมือนเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ไม่รู้ คงเป็นเพราะเราใช้หัวใจและความรู้สึกที่แท้จริง100% ในการรักใครสักคนมั้ยคะ บางทีเราอยากจะให้เขารับรู้ถึงความรักของเราทั้งหมดแต่ก็คงทำไม่ได้สินะ บางครั้งเราก็อยากบอกเขาว่า อยากโอบกอดเขาไว้จังเลย อยากให้เขารู้สึกอบอุ่นในตอนที่อยู่กับเรา ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆ แต่ก็กลัวเขาบอกว่าเหมือนบทละคร แต่ว่าเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆนะ ส่วนใหญ่พวกเรามักจะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนว่าเราคุยคนละภาษา เราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วมันผิดที่ใคร แต่ก็พยายามเข้าใจเขาให้มากขึ้นนะคะ ลองทบทวนดูว่าสิ่งที่เขาพูดคืออะไร แล้วสิ่งที่เราพูดมันเข้าใจยากมั้ย เขาบอกว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีดวงกับชีวิตเลย ซึ่งเราว่ามันแอบจริงนะคะ อยากจะพาเขาไปทำบุญบ้างเลยค่ะ แต่ติดรงที่เราไม่ค่อยสะดวกนี่แหละ เพราะชีวิตเราก็ไม่งายเลยค่ะ อุปสรรคทางครอบครัวก็เยอะพอควรเลยค่ะ พวกเราเป็นกลุ่มคนที่มีปัญหาทางครอบครัวเหมือนกัน แต่ว่าแตกต่างที่ฐานะกับความอบอุ่นที่ได้มั้งคะ ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากให้ชีวิตของเราทั้งคู่ง่ายกว่านี้นะคะ ถ้าเรามีชีวิตที่ดีกว่านี้ พวกเราคงมีความสุขกว่านี้มั้ยนะ.. 
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in