การเดินทางจาก Kathmandu ไป Pokhara เราใช้บริการรถบัสสาธารณะ ซึ่งเดินจากโรงแรมมาที่ท่ารถประมาณ 5 นาที รถจะออกประมาณ 7.30 น. ลักษณะภายในรถจะคล้ายรถทัวร์ยี่ห้อ 999 (ตามประสบการณ์ที่เราเคยนั่งนะ 55555) แต่เบาะจะสบายกว่า ใหญ่กว่า ค่อนข้างโอเคเลยสำหรับเรา ไม่ถือว่าอึดอัดแต่อย่างใด ที่สำคัญไกด์เลือกที่นั่งให้เราดีมาก ขาไปเรานั่งฝั่งขวา ซึ่งจะได้มองวิวตลอดทาง (ถ้าเป็นฝั่งซ้ายจะติดทางภูเขา อาจจะมองวิวข้างทางยากหน่อย) ทั้งนี้เนื่องจากเส้นทางนี้กำลังทำทางตลอด ดังนั้นสิ่งที่คุณซันโตสแจ้งเราก่อนเดินทางคือ 'ตอนนี้กำลังทำทาง ทำให้ถนนขรุขระหน่อยนะครับ การเดินทางอาจจะยาวได้ถึง 8-9 ชั่วโมง' ทางเราได้รับสาสน์ก็ซู้ดปากหนึ่งที หัวเราะแหะๆ

การเดินทางไป Pokhara จะมีทั้งนั่งเครื่องบินและรถ ซึ่งในตารางของเราทางเอเจนซี่จัดให้เรานั่งรถบัส

หนึ่งคำถามที่เราเคยสงสัยตอนที่หารีวิวเกี่ยวกับเดินทางไปเมือง Pokhara ด้วยรถบัส

เรากินข้าวยังไง? 

 

คำตอบคือ รถบัสนี้จะแวะอยู่ 2 ครั้งใหญ่คือ 

1. กินข้าวเช้าประมาณ 10 โมงเช้า 

2. กินข้าวเที่ยงประมาณบ่าย 2

และมีแวะพักระหว่างทางเพื่อเข้าห้องน้ำประมาณ 2-3 ครั้งค่ะ

ร้านยาข้างทางมักทำให้เราตื่นตาตื่นใจ

นั่งดูวิวเพลิน หลับบ้าง ตื่นบ้าง รถโขยกเขยกไปมา แปปๆก็ผ่านมาเกือบ 9 ชั่วโมง ประมาณ 5 โมงเย็น เราถึงท่ารถของเมือง Pokhara เริ่มเห็นน้องภูเขาน่ารักๆให้ชื่นใจ

และเราก็ลงรถมาโดยไม่ได้ตรวจสอบเลยว่าทำกระเป๋าตังค์หล่นในรถบัส ซึ่งมารู้ตัวตอนจะไปซื้อของในเมือง Pokhara แล้ว ใจนี่หล่นไปตาตุ่มเพราะในกระเป๋าตังค์นั้นมีบัตรเครดิตและบัตรประชาชน คือการระงับบัตรเป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าลำบากใจสำหรับเรา แต่ก็ทำใจไว้ระดับหนึ่งแล้วว่า เออนะ เราไม่รอบคอบเอง เอาไว้คอนเฟิร์มว่าหายจริง แล้วค่อยติดต่อ call center เพื่อระงับบัตรเครดิต

เมื่อเราสงสัยว่าน่าจะหล่นในรถบัส เราก็รีบแจ้งให้คุณนาบิน (เอเจนซี่) ทราบทันทีว่า 'พอจะเป็นไปได้ไหมที่จะช่วยตรวจสอบรถบัสกับรถแท็กซี่ที่เรานั่งไป เราทำกระเป๋าตังค์หาย' คุณนาบินก็ตอบสนองเราอย่างรวดเร็ว ผ่านไปได้ประมาณ 20 นาที ก็ตอบกลับมาว่า 'เจอหล่นในรถบัส เดี๋ยวให้ซันโตสไปเอาให้' ณ เวลานั้นคือ โอ ทำไมน่ารักจังเลย ขอบคุณโชคชะตาที่ดลใจที่เราเลือกเอเจนซี่นี่

เมื่อรู้ว่ากระเป๋าตังค์ยังอยู่ โลกก็กลับมาสดใสอีกครั้ง กินข้าวอร่อยแล้วจ้า 5555555 

โดยส่วนตัวเราชอบบรรยากาศเมือง Pokhara มากกว่า Kathmandu หลายขุมเลย ที่นี่ให้ความรู้สึกชิล เดินได้เรื่อยๆ ของสวยๆเยอะมาก โดยเฉพาะกลุ่มผ้าทอ งานปักนี่สะใจมาก เรานี่ยืนมองแบบน้ำลายไหลหลายร้านเลย คืองานประดิษฐ์แบบนี้มันทำให้ใจระทวย อยากสอยมาเป็นของตนให้จงได้ แต่ก็ได้แต่อดใจไว้เพราะเราแบกขึ้นไปไม่ได้ เดี๋ยวไว้กลับลงมาจะมาดูให้หนำใจไปเลย

วันนี้นอนที่ Hotel Crystal Palace ภายในห้องค่อนข้างดีเลย หมอนดี เตียงแน่น เอนจอยมาก คืนนี้ก็ต้องรีบนอนเพราะพรุ่งนี้ออกเดินทาง 7.00 น. เพื่อจะเดินทางไป trekking ของจริงแล้ว ตื่นเต้นจัง!