'อยากให้ง้อแบบนี้ก็ไม่บอกนะพี่มิน'

//ภาพใช้ในการประกอบเฉยๆ//

//เนื้อเรื่องหมดเป็นเพียงเรื่องที่เขียนขึ้นตามจินตการ// 

แจนส่ายหน้าดิกจนพวงแก้มขาวสั่นไหวไปด้วย เขาไม่ได้ตั้งใจจะพูดไม่ดีกับพี่มินในวันนั้น ต้องโทษไอ้เนียลเพื่อนรักนั่นแหละที่เอาแต่แซวเรื่องที่พี่มินชอบชมเขาต่อหน้ากล้อง แค่คนรักอวยผ่านกล้องทุกรายการก็เขินจะแย่ไอ้เนียลเพื่อนรักก็เอาแต่แซว สุดท้ายคนที่ไม่รู้จะจัดการความเขินนี้อย่างไรก็เลือกที่จะปากเสียใส่คนพี่ให้เลิกทำอะไรแบบนี้

'พี่เลิกแสดงความรักกับแจนได้ป่ะ มันเยอะไปอ่ะ น่ารำคาญ จะชมไรนักหนา'

เขาไม่รู้เลยว่าคำพูดแก้เขินของเขาจะทำให้คนพี่น้อยใจจนถึงตอนนี้ หลังจากวันนั้นพี่มินก็ไม่คุยกับเขาอีกเลย 

ใครมันจะไปทนไหววะ !

''น้องขอโทษ พี่จะยกโทษให้น้องไหม''

แจนช้อนสายตาขึ้นมองมิน มือเล็กกระตุกชายเสื้อหลายครั้งเพื่อเป็นการง้องอน 

''ง้อได้แค่นี้เองเหรอครับ''

''ก็...ก็น้องไม่เคยง้อ น้องไม่รู้จะง้อยังไง''

''ลองดูสิ พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะง้อพี่ยังไง''

''พี่แกล้งน้องเหรอ''

''พี่ไม่ได้แกล้ง ถ้าไม่อยากง้อก็ไม่เป็นไรเพราะพี่ผิดเองที่รักเรามากไป''  

แจนส่ายหัวดิกน้ำตาคลอ ตัวเล็กเขย่งปลายเท้าขึ้นเพื่อให้ระดับปากของตัวเองพอดีกับระดับปากของคนพี่ก่อนจะแนบไปอย่างรวดเร็ว

''จุ๊ฟง้อเองเหรอครับ''

ทันทีที่มินพูดจบแจนก็พุ่งเข้าไปทาบทามริมฝีปากใหม่อีกครั้งแต่ครั้งนี้มันเนิ่นนานและรุกล้ำมากกว่าเดิม ความหอมหวานที่เคยลิ้มลองในทุกเช้าไม่เคยหายไปไหน มินใช้มือประคองใบหน้าคนน้องให้ได้องศาตามที่ต้องการก่อนจะเป็นฝ่ายตอบโต้รสจูบคนน้องอย่างโหยหา

แจนถอนจูบออกมาหายใจแต่ไม่ทันได้พักดั่งใจต้องการก็ถูกคนพี่เชยคางขึ้นเพื่อชิมรสหวานนั้นอีกครั้ง มินสอดลิ้นรุกล้ำอย่างโหยหา คนน้องก็คงคิดถึงไม่ต่างกันถึงได้ตอบรับความรู้สึกของคนพี่อย่างร้อนแรงกว่าทุกครั้งที่เคย

''อื้ออออ''

''เบาๆสิครับน้อง''

ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่คนพี่เองดันสนุกกับการกลั่นแกล้งคนน้อง ริมฝีปากร้อนระอุลากยาวจากพวงแก้มมาถึงคอขาวเนียนหอม 

''อื้อ ไม่เอา''

แจนรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อมินฝังจมูกกับริมฝีปากแนบเข้ากับคอของตัวเอง

''พี่มินหยุดก่อน''

''คนอื่นอยู่ข้างนอกไม่เป็นไรหรอก''

''อื้อออออ''

แจนไม่ทันได้ทักท้วงพี่มินก็ก้มหน้าลงมาทาบทามริมฝีปากคู่สวยนั้นอีกครั้ง มือเรียวสอดใต้เสื้อลูบไล้ไปทั่วตัว ความนิ่มกับความหอมทำให้อารมณ์เตลิดเกินจะต้านทาน 

มินถอนรสจูบเคลื่อนไปคลอเคลียแถวใบหู ลมหายใจร้อนระอุที่หายใจรดใบหูกับมือเรียวที่แผ่ไอร้อนไปทั่วทุกที่ที่สัมผัสร่างกายเขาทำให้สติของแจนเริ่มเตลิดก่อนที่มินจะหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น

''พี่ว่าพอดีกว่าครับ ถ้าแสดงความรักมากไปเดี๋ยวน้องจะรำคาญ''

พูดจบคนพี่ก็เดินออกจากห้องแต่งตัวทิ้งแจนให้ยืนงงอยู่อย่างนั้นโดยไม่รู้เลยว่าคนพี่รอบยิ้มไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

ทันทีที่ถึงหอพักมินก็เดินเข้าห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อน แจนมองตามหลังคนพี่ไปอย่างชั่งใจว่าจะเข้าไปดีไหมสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจขอกุญแจพี่อุ่นเข้าไปในห้อง

คืนนี้ขอแลกห้องก่อนนะพี่

แจนมองคนพี่ที่นอนหันหลังให้ประตูด้วยความรู้สึกกล้าๆกลัวๆที่จะเข้าไป สุดท้ายเจ้าตัวเล็กก็เป็นฝ่ายไปล้มตัวนอนข้างคนพี่

ถึงแม้มินจะรู้ว่าข้างกายเขาตอนนี้ไม่ใช่รูมแมทที่เคยอยู่ด้วยกันแต่เป็นเจ้าแฟนตัวร้ายของเขาแต่มินก็ยังคงนอนหันหลังอยู่อย่างนั้นเพื่อดูว่าคนน้องจะทำยังไงต่อ

แจนสวมกอดคนพี่ก่อนจะเอาหน้าซุกหลังแล้วบ่นเสียงอู้อี้

''น้องขอโทษ หันมาคุยกับน้องหน่อย''

''....''

''พี่มินครับ น้องขอโทษ น้องแค่เขินอ่ะ ก็พี่มินเอาแต่ชมๆๆๆ น้องก็เขินสิ พี่มินก็รู้ใช่ป่ะเวลาน้องเขินแล้วน้องก็ปากไวอ่ะ''

''....''

''พี่ยังไม่หายโกรธน้องอีกเหรอครับ''

''....''

อีกฝ่ายเงียบจนคนน้องเริ่มกลัว 

'ถ้าเขาไม่หายงอนมึงก็เผด็ชศึกไปเลย'

คำพูดของเนียลเพื่อนรักดังก้องเข้ามาในหัว เอาว่ะ !

แจนสอดมือลูบซิกแพคที่ไม่รู้ว่าคนพี่ไปแอบฟิตมาตอนไหนนิ้วเรียวลากผ่านช่องท้องก่อนจะไล่ลงไปถึงจุดแก่นกายของคนพี่ที่เริ่มพองสู้มือ

แจนดันคนพี่ให้นอนหงายก่อนจะขึ้นไปนั่งคร่อมเอวของคนพี่ ใบหน้าเนียนขาวก้มลงหาคนพี่ที่นอนหน้าบึ้งอยู่

''เมื่อไหร่พี่จะหายโกรธน้องครับ น้องง้อไม่เก่งนะ''

'นี่ขนาดง้อไม่เก่งนะไอ้เด็กแสบ'

มินแกล้งเบือนหน้าหนีเพราะอยากรู้ว่าคนน้องจะทำไงต่อ ปากนิ่มยู่อย่างเห็นได้ชัดก่อนจะแนบกับปากบึ้งตึงของคนพี่อย่างรวดเร็วซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แจนเปลี่ยนจากการจุ๊ปปากแบบเด็กๆเป็นการสอดลิ้นประสานกับคนพี่อย่างร้อนระอุ เอวบางเริ่มขยับไปมาเพื่อปลุกความเป็นชายของคนพี่

''น้องขอโทษ''

แจนไล่ระดมจูบไปทั่วหน้าก่อนจะไล่ริมฝีปากลงมาคลอเคลียที่คอ มือเรียวสวยไล่สัมผัสไปทั่วแวะเวียนที่ยอดอกชมพูอ่อนบ้าง มือเรียวไล่เลื่อนลงมาจนถึงจุดแก่นกายก่อนจะลูบมันเล่นจนคนพี่กลั้นเสียงไว้ไม่ไหว

''อื้ออออ น้อง''

''หายงอนหรือยังครับ''

''ขนาดนี้แล้วพี่จะทนงอนอยู่ไหวเหรอครับ''

''อยากให้ง้อแบบนี้ก็ไม่บอกนะพี่มิน''

แจนดึงเสื้อตัวบางของคนพี่ออก ริมฝีปากสวยครอบยอดอกชมพูลิ้นร้อนระอุเล่นกับยอดอกนั้นจนคนพี่เผลอส่งเสียงอืออึงออกมา

''อื้ออออ  น้องครับ คนเก่ง''

เอวบางขยับไปมาก้นเนียนเสียดสีกับแท่งชายที่เริ่มแข็งตัวอย่างรู้สึกได้ 

ไม่งงไม่งอนแม่งแล้วเว้ย !

มินจับคนน้องพลิกลงเตียงอย่างง่ายดายก่อนจะเป็นฝ่ายคุมเกมแทนเจ้าตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างสูง แจนหลับตาพริ้มเมื่อริมฝีปากร้อนกดเข้าที่ตาก่อนจะไล่ไปคลอเคลียที่กกหูลากมาถึงลำคอขาว ปากร้อนกดแนบลำคอดูดกินความหวานของคนน้องราวกับหมีกินน้ำผึ้ง มือสวยที่ลูบไล้ทั่วตัวคนน้องขยำเข้ากับเนื้อนิ่มอย่างอดใจไม่ไหว 

ไม่ทันรู้ตัวเสื้อของแจนก็กองไปอยู่ปลายเตียง มินลากลิ้นยาวจากยอดอกลงมาถึงสะดือก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นไปมองรสจูบหวานอีกครั้งจนคนน้องนอนหอบหายใจถี่

''พ...พี่''

เสียงกระเซ่ายิ่งปลุกอารมณ์ของคนพี่ให้พุ่งขึ้นไปอีก มือสวยจับขอบกางเกงคนน้องก่อนจะรูดมันลง ก่อนจะล้วงเข้าไปในผ้าเนื้อบางใต้กางเกงจับแก่นกายที่สู้มือของคนน้องลูบเล่นอย่างเเผ่วเบา

''อย่าแกล้งน้องสิ''

มินจับคนน้องพลิกคว่ำก่อนจะเปลื้องผ้าน้องจนไม่เหลือ มือสวยเล่นแก่นกายคนน้องไม่หยุดหย่อนจนเกินเสียงอื้ออึง

''อื้ออออ...อึก...พะ...พี่...อย่า...อื้อ''

เสียงร้องของแจนยิ่งทำให้มินเร่งความเร็วในการรูดแท่นกายคนน้อง ความเร็วที่ถูกเร่งขึ้นทำเอาคนน้องร้องไม่เป็นภาษาก่อนจะกระตุกเมื่อถึงจุดสุดยอด ของเหลวขุ่นถูกปล่อยพันธนาการออกมาอย่างต่อเนื่อง 

แจนเอามือบดบังหน้าที่ร้อนระอุและขึ้นสีด้วยความอาย มินมองภาพตรงหน้ายิ้มๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กที่ลิ้นชักออกมาฉีกซองจัดการนำถุงใส่ของตัวเองให้เรียบร้อย

หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อยมินก็จับคนน้องให้นั่งบนเอวของตัวเองก่อนจะกดหน้าคนน้องลงมารับรสลิ้นระอุซ้ำไปซ้ำมา มือเรียวไล่เล่นยอดอกไล่ไปถึงลำคอ ใบหน้า ก่อนจะสอดนิ้วเรียวของตัวเองเข้าปากคนน้อง แจนเองก็เผยอปากตอบรับสามนิ้วเรียวสวยจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย 

''อื้ออออ น้อง อย่าขยับเยอะ''

คนพี่ส่งเสียงดุเมื่อคนน้องเริ่มขยับเอวเป็นจังหวะแถมยังใช้ก้นเนียนสวยเบียดมาถึงแก่นกายของเขา แต่ดูเหมือนคนน้องจะสนุกกับการเอาคืนในครั้งนี้แทนที่จะหยุดขยับกลับบดขยี้เอวลงไปจนเกือบโดนแก่นกายที่พร้อมรบอยู่ก่อนแล้ว 

เมื่อการห้ามไม่เป็นผลมินดึงนิ้วสวยออกจากปากนุ่มลากยาวจากยอดมาถึงสะดือแล้วจับคนน้องคว่ำลงอย่างรวดเร็ว นิ้วสวยที่ยังมีความชุ่มจากน้ำลายของคนน้องค่อยๆสอดเข้าช่องทางด้านหลัง

''อื้อ...อ่ะ...อึก....พี่...เบาก่อน''

คนน้องร้องไม่เป็นภาษาเมื่อนิ้วเรียวถูกสอดเข้าไป มินแช่อยู่อย่างนั้นก่อนจะขยับนิ้วเรียวไปมา

''อื้อ...อึก...พะ....พี่ เบาก่อน...อึก น้อง..จะ...อื้ออออ''

มินจับหน้าคนน้องให้หันมารับรสจูบอีกครั้งเพื่อแบ่งเบาความเสียว คนน้องไม่ยอมตกเป็นรองของเกมนี้เอื้อมมือไปคว้าเเก่นกายรูดเล่นอย่างเบามือก่อนจะเร่งความเร็วตามจังหวะนิ้วที่ถูกสอดมาจากด้านหลัง

''อึก....น้องครับ...อึก...พอก่อน''

มินส่งเสียงให้แจนหยุดเล่นจุดเสียวของตัวเองพร้อมกับที่ตัวเองค่อยๆถอนนิ้วออกจากก้นกลม 

แก่นกายที่แข็งตัวพร้อมรบของมินจ่อที่ปากถ้ำของคนน้องที่ชุ่มไปด้วยน้ำทำให้แก่นกายของเขาเข้าไปได้ง่ายขึ้น

''ฮึก...พี่...น้องเจ็บ''

มินแช่แก่นกายอยู่อย่างนั้นก่อนจะใช้มือลูบไล้ไปทั่วตัวคนน้องเพื่อให้อารมณ์ข่มความเจ็บที่มี

เสียงร้องอืออึงดังระงมไปทั่วห้อง โชคยังดีที่มันเป็นห้องเก็บเสียงพวกเขาเลยไม่ต้องกังวลอะไรมากนัก

''อื้ออออ...อึก.... อื้อออ''

''พี่รักน้องนะครับ''

เสียงกระซิปข้างหูพวกกับอารมณ์เสียวซ่านทำให้คนน้องลืมความเจ็บปวดถูกรุกล้ำ มินค่อยๆขยับจนเจ้าแท่งความเป็นชายเข้าไปได้ทั้งหมด 

มินแช่มันอยู่อย่างนั้นให้คนน้องได้พักก่อนจะเริ่มขยับเอวเบาๆ เมื่อความเสียวซ่านเเล่นเข้าใส่คนน้องก็ไม่ยอมแพ้ขยับเอวสู้จนคนพี่หลุดเสียงร้องด้วยความเสียว

''อื้อออออออ  คนดี เก่งมากครับ''

''อื้ออออ พี่...อ่ะ...อึก...อ่ะ...อ่ะ...พี่มิน อื้ออออ''

เอวหนาขยับเร่งจังหวะเร็วขึ้นตามอารมณ์ที่แผ่ซ่านเสียงดังของการเสียดสีผสมกับเสียงอื้ออึงจากความเสียวระงมไปทั่วห้อง 

''อึก...พี่...ระ...แรงก็ได้ครับ..นะ...อึก...อื้อ...น้องทนได้''

ได้ยินแบบนั้นมินยิ่งเร่งความเร็วบดขยี้เอวคนน้องจนตัวโยก

''อ่ะ...อื้อออ..อ อะ''

มือข้างหนึ่งใช้ประคองตัวน้อง อีกข้างก็เริ่มทำงานไล่ไปทั่วตัวก่อนจะมาหยุดที่แก่นกายคนน้องที่แข็งสู้มืออีกครั้งอย่างไม่ลดละ เอวหนาช่วยบดขยี้กระแทกคนน้องอย่างไม่มีความสงสารมือสวยที่ว่างก็ช่วยรูดแก่นกายน้องให้มีความสุขไปพร้อมๆกัน

คนน้องเองก็ใช่เล่นขยับกระแทกสวนรับอารมณ์คนพี่ไม่ลดละ มือสวยที่ตั้งใจช่วยปลดปล่อยพันธนาการคนน้องรูดท่อนชายขึ้นลงตามจังหวะของเอวที่เริ่มกระแทกถี่ขึ้นเมื่อใกล้ถึงจุดที่ต้องการปลดปล่อย

''อื้ออออ...อ่า...นะ..น้อง..ครับ...พะ...พร้อมกัน..อึก...อื้อ...พร้อมกันนะ''

''อื้อออออ...อ่ะ...อ่าส์''

เสียงลากยาวของคนน้องทำเอาอารมณ์เตลิด มินจับเอวคนน้องแน่นพร้อมกระแทกท่อนเอ็นของตัวเองเข้าไปอย่างลึกและถี่ 

ร่างทั้งสองกระตุกพร้อมกันไม่ช้าน้ำขุ่นเหลวก็ไหลออกมาพร้อมกัน มินดึงกระดาษทิชชู่มารูดถุงออกเมื่อจัดการตัวเองเสร็จแล้วก็คลานขึ้นมานอนกอดคนน้องทั้งที่ตัวเปลือยเปล่าแบบนั้น

''ขี้แกล้ง''

''อะไรครับ พี่แกล้งอะไร''

''จริงๆพี่ไม่ได้โกรธน้องใช่ไหม''

''โกรธสิ''

''....''

''ก็ชอบให้ง้อแบบนี้อ่ะ''

''ง้ออีกทีได้ป่ะ''

''พอเลย'' 

''งั้นไปล้างตัวก่อน''

มินอุ้มคนน้องที่หมดแรงไปยังห้องน้ำ แจนยืนอย่างทุลักทุเลหลัวจากเสร็จกิจ เเข้งขาอ่อนแรงจนต้องใช้สองแขนกอดคอคนพี่ไว้เพื่อช่วยยึด

หยาดน้ำจากฝักบัวชโลมไปทั่วตัวทั้งคู่ มินช่วยทำความสะอาดให้คนน้องแต่ยังแอบซนเล่นกับท่อนชายของน้องจนมันผงาดขึ้นมาอีกครั้ง

''อื้ออออ...พี่...กะ...แกล้งน้อง..อึก...อีกแล้วนะ''

แจนพูดเสียงกระเซ่าเมื่อมือที่ชุ่มไปด้วยน้ำของมินจับรอบความเป็นชายของตัวเอง ปลายนิ้วกดจุดเสียวจนคนน้องแทบยืนไม่ไหว

''อื้อออ..อ่ะ...พะ..พอ..เถอะ..อื้อออ อ่ะ''

''เสียงกระเซ่าแบบนี้ยังให้พี่พออีกเหรอ''

มินยกยิ้มนิ้วเรียวที่กำรอบท่อนแข็งรูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะจนขนน้องขาสั่นกอดรัดคนพี่แน่น มินใช้จังหวะที่แจนไม่มีแรงจะตอบโต้จับคนน้องหันหลังก่อนที่ตัวเองจะนั่งลงกับขอบอ่างอาบน้ำแล้วค่อยๆดันตัวน้องให้นั่งลงทับท่อนแก่นกายที่แข็งผงาดรออยู่ก่อนแล้วอย่างพอดี

''อึก..อื้อออออ...ยะ..อย่าเพิ่ง แฮ่ก...อึก''

แจนส่งเสียงหอบเมื่อถูกรุกล้ำปลายท่อนเอนตัวนอนพิงอกคนพี่อย่างเหนื่อยอ่อน มินผ่อนจังหวะมือตามคำขอ เมื่อเห็นคนน้องเริ่มหายเหนื่อยก็สวนกระแทกแก่นกายของตัวเองขึ้นมา นิ้วมือทั้งห้าก็ยังคอยมอบความสุขให้คนน้องไม่ให้หยุด

''อึก...นะ...น้อง..อื้ออออ..ดีมากเลย''

''อึก..ยะ...อื้อออออ''

แจนยกมือขึ้นกลั้นเสียงเมื่อโดนเข้ากับจุดเสียวของตัวเอง เอวบางขยับสวนจังหวะการกระแทกของคนพี่ในขณะที่ท่อนหน้าของตัวเองก็ถูกจองจำด้วยนิ้วเรียวของมินที่คอยขยับขึ้นลงตามจังหวะ

มินขยับเอวสวนกระแทกคนน้องที่นั่งคร่อมอยู่อย่างไม่ลดละ ความเร็วและแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนคนน้องแทบทนไม่ไหวเอ่นสะโพกรับความเสียวนั้นอย่างลืมตัว

''อึก...อ่ะ...อ่ะ..อื้อออออ''

''นะ...น้อง..อ๊ะ...ดีมากเลยครับ''

''ระ..แรงเลย..ยะ....อึก...ยะ..หยุด''

ทั้งสองผลัดกันส่งเสียงอื้ออึงสลับขยับเอวตามจังหวะจนคนน้องเริ่มหายใจถี่เอ่นตัวหลับตาพริ้มรอรับความสุขที่กำลังจะมา มินเห็นดังนั้นก็เร่งจังหวะมือให้คนน้องถึงอารมณ์จนของเหลวขุ่นไหลออกมาอีกครั้งเดียวความสุข

มินเร่งจังหวะเอวจนทนความเสียวไม่ไหวเผลอกัดเข้าที่ไหล่ขาวเนียนก่อนจะเร่งจังหวะขยับเอวเมื่อใกล้ถึงเวลาที่ปลดปล่อยมินก็ถอนแก่นกายออกมาจากตัวคนน้อง เขาไม่ได้ใส่ถุงไม่อยากปล่อยข้างในคนน้องดูเหนื่อยเกินกว่าจะต้องมาเอาออก

แจนหันหน้าเข้าหาคนพี่มือนิ่มช่วยจับแก่นกายที่ผงาดไม่ยอมลงรูดขึ้นลงเพื่อให้คนพี่ได้ผ่อนคลาย 

''อึก...นะ...นะ...อื้ออออ...คนดี เร็วๆเลยครับ''

เมื่อได้ยินดังนั้นแจนจึงเร่งความเร็วของมือขึ้น เสียงครางอื้ออึงของคนพี่เป็นสัญญาณให้เร่งความเร็วขึ้นไปอีก

''อึก...นะ..น้อง...อื้ออออ''

ของเหลวขุ่นไหลออกมาจากไม่ลดละ คนน้องช่วยรูดออกมาจนหมดก่อนที่ทั้งคู่จะหายใจหอบอยู่อย่างนั้น

''ไม่เอาแล้วนะ เหนื่อย''

''ครับรู้แล้ว''

มินระดมจูบที่หน้าผากคนน้องด้วยความรัก

''ห้ามงอนน้องอีกด้วย''

''แต่พี่ว่างอนน้องบ่อยๆก็ดีนะครับ''

''.....''

''พี่ชอบเวลาน้องง้อแบบนี้''

''ไอ้พี่บ้า !''

// บู้มมมมมมมมมมม ระเบิดตัวตายไปเลยจ้า แต่งNC ไม่เก่งขออภัย 

NC นี้เพื่อการแก้บนโมเม้นโดยเฉพาะ//