ทุกปัญหามีทางเข้า เป็นคำกล่าวที่จริงแท้แน่นอน 100% เพราะตอนนี้ปัญหาที่ชื่อธีสิสเริ่มมาเคาะประตูบ้านเราแล้ว

สวัสดีทุกท่านที่กำลังอ่านบล็อกนี้อยู่นะคะ นี่เป็นเรื่องราวกว่าจะมาเป็นธีสิสของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 ตาดำ ๆ ที่ไม่รู้ว่าระหว่างเรียนจบกับชีวิตจบอันไหนจะเกิดขึ้นก่อนกัน ฮ่า

ถ้าต้องสร้างสรรค์วรรณกรรมสักเล่มเป็นธีสิส อยากทำเรื่องเกี่ยวกับอะไร? นี่เป็นสิ่งที่เราถามตัวเองทุกวัน นั่งคิดนอนคิดตีลังกาคิดจนได้คำตอบว่าเราอยากทำ นิทานภาพสำหรับเด็ก แต่ก็ยังต้องคิดต่อว่าแล้วเรื่องเกี่ยวกับอะไร เราใช้เวลาหาแรงบันดาลใจอยู่นานแล้วจนได้มาเป็น 2 ไอเดียด้วยกัน

เราอยากเล่าเรื่องประสบการณ์ของตัวเองตอนอนุบาล คือเราเป็นคนที่ติดตุ๊กตามาก ๆ เป็นตุ๊กตากระต่ายชื่อ น้องฟ้า เราแอบพกน้องฟ้าใส่เอี๊ยมอนุบาลไปโรงเรียนด้วยทุกวัน จนวันนึงเราน้องฟ้าหายกว่าจะรู้ตัวก็ตอนเย็นแล้ว ทำได้แค่รอไปหาที่โรงเรียนพรุ่งนี้เช้า เหตุการณ์นี้เลยเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราต้องฝึกนอนให้ได้โดยไม่มีน้องฟ้า จึงเป็นแรงบันดาลใจให้อยากทำเรื่องราวการเติบโตของเด็กน้อย ที่สามารถข้ามผ่านอุปสรรคไปได้

ไอเดียที่สองนี้เริ่มมาจากเราเลี้ยงหมาตัวนึงชื่อ บ้าวบาว ตอนนี้มันแก่มากแล้วแถมยังป่วยเป็นมะเร็ง ทำให้เรานึกถึงเพลงนึงที่เคยฟังในนิทรรศการ Suntur เมื่อปี 2020 นั่นคือเพลง  Stoondio x Suntur - It doesn't matter how old you are. ซึ่งเป็นเพลงที่พูดถึงช่วงชีวิตที่ต่างกันของคนกับสัตว์เลี้ยง โดยที่ชั่วชีวิตของมันนั้นสั้นเกินกว่าจะได้เห็นวันที่เราสวยงามหรือเติบโตจนประสบความสำเร็จ เพลงนี้รีเลทกับชีวิตเรามาก ๆ จึงอยากนำมาสร้างเป็นเรื่องราวของเด็กชายคนนึงที่เติบโตมากับหมาเคียงคู่กันไปเรื่อย ๆ จนวันนึงหมาตัวนั้นก็จากไป ทำให้เด็กชายต้องก้ามผ่านความสูญเสียนั้นไปให้ได้

เอาล่ะ หัวข้อมาแล้วต่อไปต้องคิดพล็อต คิดโครงเรื่อง จะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตามต่ออีพีหน้า...