ปัดซ้ายปัดขวามาเกือบวัน ก็ยังไม่เจอใครที่คุยแล้วถูกจริตสักที ปัดไปปัดมาจนอยู่ดีๆก็ต้องมาหยุดอยู่ที่โปรไฟล์นึง แค่เห็นรูปก็จำได้ทันทีว่าเจ้าของโปรไฟล์คนนี้คือลูกเพื่อนแม่ที่เคยไปเที่ยวด้วยบ่อยๆและแอบปลื้มอยู่นิดหน่อยตอนเด็กๆ รออะไรละคะ ปัดขวาด้วยความไวระดับยูเซน โบลต์วิ่งเข้าเส้นชัย
ใจที่มันตุ่มๆต่อมๆตอนรอแมชนั้นเทียบไม่ได้เลยกับตอนที่แมชแล้วไม่รู้จะทักว่าอะไรไปดี นั่งคิดอยู่นานสองนานสุดท้ายก็จบด้วยการทักไปโง่ๆแค่ว่า ฮาย จำน้องได้ไหมพี่XXX
ก่อนจะได้ค้นพบว่าพี่เค้าไม่ได้มีความทรงจำเกี่ยวกับเด็กกะโปกอย่างเราอยู่ในซอกลืบสมองเลยแม้แต่น้อย ถึงกับต้องใช้เวลานานเป็นวันกว่าเราจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เค้าฟังจนเริ่มจะจำได้ร่างๆว่าเรานั้นคือใคร
แต่พี่ชายในแสนดีในความทรงจำปี 2008 นั้นกลับไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีเท่าไหร่ในปี 2018 การคุยกับพี่เค้าทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นหนึ่งในตัวเลือกทั้งหลายมากกว่าการเป็นคนที่เค้าสนใจ การถามคำตอบคำทำให้เราตัดสินใจว่าจะเลิกพยายามถึงแม้ว่าเค้าจะเป็น childhood crush ของเรามาตลอดช่วงชีวิตวัยเด็กก็ตาม
ไม่แน่ใจว่าโชคชะตาเข้าข้างหรือพี่เค้าแค่เป็นหมาหวงก้างเพราะทันทีที่เราเลิกพยายาม พี่เค้าเริ่มพยายามที่จะคุยกับเราดีขึ้นเรื่อยๆ จนอยู่มาวันนึงพี่เค้าออกปากชวนไปกินข้าวเลยได้มีโอกาสเจอกัน แต่เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้งเพราะดันเป็นวันที่สภาพเหมือนผักต้มเหี่ยวๆ หน้าไม่ได้แต่ง ใส่ชุดโทรมๆ เวลาจะให้กลับบ้านไปเปลี่ยนก็ไม่มี จะปฏิเสธก็กลัวจะไม่มีโอกาสเจออีก สุดท้ายเลยได้แต่ลากหนังหน้าโทรมๆไปสถานที่นัดในเวลาที่ตกลงไว้
การเจอกันเหมือนจะผ่านไปด้วยดี ที่มันไม่ได้ดีเต็ม100 คงเป็นเพราะการเจอกันครั้งนี้ทำให้ภาพพี่ชายที่แสนดีในความทรงจำมันถูกทำลายสลายหายเกลี้ยง คงจะโทษใครไม่ได้นอกจากสภาพเราที่ดูเหมือนผ้าขี้ริ้ว เหี่ยวๆ โทรมๆ ทำให้พี่เค้าทักด้วยคำที่ว่า ตัวจริงไม่เหมือนในรูป หรืออาจจะเพราะเรื่องที่ชอบของทั้งสองฝ่ายกลับไม่ตรงกันจนทำให้เราได้แต่พยักหน้าหยึกๆทั้งๆที่งงชิบหายว่าพูดภาษาไรอยู่วะ การเจอครั้งนั้นจึงกลายเป็นการเจอครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเรากับความรักวัยเด็ก
ส่วนตัวแล้วทุกๆประสบการที่เราได้เจอกับคนในแอพทินเดอร์สอนอะไรเราหลายอย่างอยู่เหมือนกัน สำหรับผู้คนแรกบนทินเดอร์ เราอยากขอบคุณพี่เค้าที่ทำให้เราเรียนรู้ถึงเรื่องธรรมชาติของกาลเวลา เพราะในทุกๆนาทีที่ผ่านไป คนเราก็เปลี่ยนตาม ในขณะที่ตัวเราเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เราก็คงไม่สามารถหวังให้พี่ชายที่แสนดีในความทรงจำยังคงเหมือนเดิมเมื่อ 10 ปีที่แล้ว
การได้มาเจอกันใหม่อีกครั้งถึงแม้จะไม่ได้ดีอย่างที่หวังสำหรับเราแล้วเรากลับมองว่าเป็นเรื่องที่ดี มันทำให้เรากลับมาคิดกับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วถ้าเราได้กลับมาเจอแฟนเก่าของเราอีกครั้ง เราอาจจะไม่ได้ชอบหรือรักเค้าในเวอร์ชั่นปัจจุบัน เวอร์ชั่นที่ไม่ใช่เค้าคนเก่าที่เคยเป็นแฟนของเรา การที่เราได้เจอเค้าในตอนนี้มันอาจจะทำให้เราได้เห็นว่าเรารักภาพความทรงจำของเค้าในหัว ไม่ใช่ตัวตนเค้าในปัจจุบัน
คงเป็นโชคดีของเราที่คนแรกบนแอพที่มีความซีเรียสจนย้ายจากแอพมาคุยในไลน์ดันเป็นคนที่เรารู้แบคกราวมาประมานนึง และรู้ว่าเราสามารถไว้ใจเค้าได้ เพราะฉะนั้นก่อนจะไปนัดแนะเจอใครจากแอพ ก็ตรวจเช็คดูให้ดีก่อนนะจ้ะพี่จ๋า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in