"ฮาย ชาร์ลส์~"
เสียงเอริคทักทายขึ้นเมื่อใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องเข้ามาได้สำเร็จ คนตัวใหญ่เดินโซซัดโซเซมาที่โซฟา ก่อนจะทิ้งตัวลงพื้นที่ว่างข้างๆชาร์ลส์
ชาร์ลส์ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อเว้นระยะห่าง แต่ก็ไม่ทันความไวของคุณเลนเชอร์ เจ้าตัวใช้มือจับหน้าขาชาร์ลส์ไว้ก่อนที่ชาร์ลส์จะได้ขยับตัวไปไหน
ไม่นานนักเอริคก็ทิ้งศีรษะลงบนตักนุ่มของอีกฝ่าย ทางชาร์ลส์ตกใจแต่ก็ไม่ได้ขยับตัวมากนัก เพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะนอนไม่สบาย แต่ในใจก็กร่นด่าตัวเองสารพัด อยากจะใจร้าย แต่พอเห็นหน้าก็ไม่เคยทำได้ลง
"เมาอีกแล้วหรอ?" ชาร์ลส์เอ่ยถามคนบนตัก
"นิดหน่อยน่า"
"นาย...ช่วยอะไรฉันอย่างได้ไหม?"
"ว่าไงล่ะคุณเมท?"
เอริคเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจกับคำขอ เพราะปกติแล้วอีกฝ่ายไม่เคยเอ่ยขอ ถาม หรือกวนใจเขามากนัก ทั้งๆที่อยากให้ทำแทบตาย
???'? ???? ???? ?? ????
"นายช่วยเลิกกลับมาห้องเวลาเมาได้ไหม ฉันขอร้อง"
สิ้นสุดคำขอ เอริคแทบจะสร่างเมา ลืมตามองหน้าคนเอ่ยคำขอเมื่อครู่ ก่อนจะถอนหายใจ นี่เขาเผลอทำอีกฝ่ายอึดอัดไปแล้วใช่ไหม
"นาย...ไม่ชอบหรอ? ฉันทำอะไรให้อึดอัดใจรึป่าว?"
"อ่า..."
"ทำจริงๆสินะ"
"ไม่รู้ตัวเลยหรอว่าทุกครั้งที่นายเมา นายจะ..."
คำพูดกลืนหายลงไปในลำคอ ชาร์ลส์ไม่กล้าพูด แม้จูบนั่นจะทำให้รู้สึกดี แต่สุดท้ายก็สร้างรอยแผลให้อยู่ดี
"ฉันทำอะไร?"
???'? ???? ?? ?? ?? ?????
??? ?????? ?? ?? ???? ????????
"ช่างเถอะ...แค่ไม่กลับมาตอนเมาได้ไหม?" ชาร์ลส์ตัดบท
"บอกหน่อยได้ไหมว่าฉันทำอะไรให้นายอึดอัดใจ ทำให้นายไม่ชอบ บอกฉันทีชาร์ลส์"
"เอริค..."
หยดน้ำใสที่คลอรอบดวงตาหยดลงใบหน้าของเอริค เอริคตกใจกับปฏิกิริยานั่นจะลุกขึ้นมานั่ง ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าคนที่กำลังร้องไห้
"ฉัน...ทำให้นายโกรธขนาดนั้นเลยหรอชาร์ลส์"
"..."
"ฉันขอโทษ"
"นาย..."
"..."
"นายจูบฉันทำไม เกือบทุกคืนที่นายเมา นายจูบฉัน...จูบฉันตลอด นายทำแบบนั้นทำไม นายไม่รู้หรอว่าฉัน..."
"..."
"...ชอบนาย"
สิ้นเสียงของชาร์ลส์ เอริคนั่งแข็งเป็นหิน ไม่ได้ตกใจเรื่องที่รู้ว่าตัวเองแอบจูบชาร์ลส์ตอนเมา เพราะนั่นเขาตั้งใจทำ แต่ตกใจที่รู้ว่าอีกฝ่ายเองก็ชอบเขา
???'? ???? ?? ???'?? ??????? ???? ???? ???? ????? ?? ??? ?????
"นาย...พูดเรื่องบ้าอะไร"
"ฉันพูดจริง ถ้านายไม่โอเคจะย้ายออกก็ได้นะ"
"ไม่...ฉันหมายถึง...นาย...ชอบ..."
"..."
"นายชอบฉันหรอ? บ้าเอ๊ย!"
"ฉันชอบนาย รู้ตัวทุกครั้งที่นายจูบ ที่ไม่ห้ามเพราะว่าชอบ แต่ฉันเสียใจเพราะการกระทำของนายมาพอแล้วเอริค" ชาร์ลส์ว่าก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีเข้าห้องนอน
???'? ??? ?? ????? ??? ?????
???'? ???? ??, ??, ???'? ???? ?? ????? ???
เอริคไม่ปล่อยให้อีกคนได้หนี กระชากแขนคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอด โอบรัดอีกฝ่ายแน่นจนแทบหายใจไม่ออก
ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองโง่ขนาดนี้มาก่อน เอริคได้แต่ด่าตัวเองซ้ำไปซ้ำมาในใจ ถ้าอีกฝ่ายไม่หมดความอดทนเขาจะได้รู้ไหมว่าชาร์ลส์คิดอย่างไรกับเขา
"ขอโทษ..."
"..."
"ขอโทษที่แอบจูบ ฉันชอบนายแต่ไม่รู้ว่าควรทำยังไง"
"..."
"ที่ต้องทำเป็นเมาทุกวัน ก็เพราะอยากให้นายเข้าใจว่าฉันเมา เพราะฉันไม่รู้ว่านายจะโอเคไหมกับการที่ฉันชอบนาย"
"..."
"ขอโทษ ขอโทษจริงๆที่ขี้ขลาด"
"..."
"ชาร์ลส์ ฉันชอบนาย นายจะไม่พูดอะไรหน่อยรึไง"
ชาร์ลส์ยังคงช็อกไม่หายกับคำสารภาพของเอริค ไม่ใช่คำตอบที่คิดว่าจะได้รับ คิดไปไกลกว่านี้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายคงจะเก็บของย้ายออก ไม่เคยคิด ไม่กล้าคิดด้วยซ้ำว่าเอริคจะมีใจ
"ฉันฝันอยู่รึป่าวเอริค"
"ตลก จะฝันอะไรล่ะ"
"..."
"เวร...อย่าร้องไห้ ฉันทำตัวไม่ถูก" นิ้วด้านค่อยๆเกลี่ยไล่น้ำตาของชาร์ลส์ที่ไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย
"นาย!! ทำฉันร้องไห้ทุกวันเอริค นายมันโคตรแย่ จูบฉันแต่ไม่เคยบอกว่าชอบ นายมัน..."
"ขอโทษไง ผิดไปแล้ว" หากจะเปรียบเอริคเหมือนหมาในตอนนี้ก็คงไม่น่าแปลก
"..."
"แล้วๆๆๆ ต้องทำยังไงต่ออ่ะ...ฉันกับนายชอบกันแบบนี้ ////"
"ก็เป็นเพื่อนกันไง" ชาร์ลส์ว่าแถมยักไหล่อย่างไม่แคร์อีกฝ่ายสักนิด ขอเอาคืนบ้างเถอะเอริค
"เสียสติรึไงน่ะ เพื่อนที่ไหนเขาจูบกันแบบนี้"
พูดไม่พอ เอริคยังก้มลงมากดจูบแรงๆที่ริมฝีปากของชาร์ลส์ ซ้ำยังกัดริมฝีปากล่างของอีกฝ่ายอย่างจงใจแกล้ง
"เอริค!!!"
"อะไร? ก็ทำให้เห็นว่าไม่ใช่เพื่อนไง"
"เพื่อน..."
"..."
"ถ้าไม่ขอก็จะเป็นแค่เพื่อนแบบนี้ เอริค"
"อ่า//// นายมัน...น่ารักเป็นบ้าเลยชาร์ลส์" จมูกโด่งฝังลงกับแก้มเนียนอย่างจงใจ เอริคสูดดมความหอมจากแก้มอีกฝ่ายจนเสียงดังทั่วไปทั้งห้อง
"เป็นแฟนกัน...นะ"
"..."
"ชาร์ลส์~"
"อื้อ!!!" สิ้นคำตอบรับ ชาร์ลส์คว้าคอเอริคลงมา ก่อนจะกดจูบที่เจ้าตัวอยากเอาคืนเอริคบ้าง
?? ???? ???? ???? ????? ??
?? ??? ???'? ???? ??
ก่อนที่ชาร์ลส์จะกลายเป็นฝ่ายถูกเอริคไล่ต้อนเสียเอง...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in