เธอๆ(เรียกใครเหรอ?) ช่วงสองสามเดือนมานี้ฉันวนเวียนอยู่กับคู่ชิปมากมายในวง Wanna One

คำว่า “มากมาย” ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าฉันชิปหลายคู่นะ แต่ฉันชิป “คู่อึดอัดของฉัน” – องฮุน มาตั้งแต่แรก   เพียงแต่ว่าในสังคมทวิตเตอร์มันก็มีคนที่เราฟอลโล่หลากหลายบางคนก็ชิปคู่นั้น บางคนก็    ชิปคู่นี้แต่หลักๆเราจะเลือกฟอลคนที่ชิปคู่เดียวกันหรือมีรสนิยมคล้ายๆกัน

พูดถึงวอนนาวันหรือ วนว ที่เด็กสมัยนี้เค้าใช้คำย่อจนเราตามไม่ทัน เราว่าเราไม่แก่เกินจะตามทันนะแต่ก็ต้องยอมรับว่าภาษาทวิตเตอร์นี่ทำเอางงเลย กว่าจะอ่านรู้เรื่อง  วงนี้เอาจริงๆนะเป็นวงที่มีแฟนด้อมและดราม่าต่างๆมากมาย เป็นวงที่มีคู่ชิปล้านแปด สลับโพสิชั่นกันให้วุ่นวายจนป้างง!

คือเป็นวงที่ไม่น่าหลงเข้ามา(เหรอ)  จริงๆเราไม่ได้หลงหรอก เราตั้งใจเลยล่ะ  ดู PD101 ซีซั่น 2 ตั้งแต่  ออนแอร์วันแรกเลยเหอะ  เลยหลงรักพี่องมาจนถึงทุกวันนี้ (ไม่ว่าฉันจะอายุเท่าไหร่ แต่ฉันจะเรียกองว่าพี่!)

เอาล่ะๆ คู่ “องฮุน” ของเรา เอาจริงๆ มันก็ไม่ค่อยมีโมเมนต์อะไรชัดๆ แต่รู้สึกได้ถึง “เคมี ฟิสิกส์ ชีวะ” กับอีกคู่ที่เราชอบก็คือ “แดนฮุน” ค่ะพี่ดะเนี่ยวกับน้องจี้ คือมันก็เป็นอีกอารมณ์หนึ่งที่คู่นี้เค้าอยู่ด้วยกันแล้วน่ารักอะ  เราไม่ได้ซีเรียสคู่ชิปหรือยึดมั่นขนาดนั้นแต่ก็ไม่ได้ชอบเรื่อยเปื่อย   และรู้กาลเทศะว่าเมื่อไหร่ควรจะยังไง ไม่ใช่คนเค้ากรี๊ดดดดคู่ “แดนฮุน” กันอยู่ แล้วเราจะไปผ่าซากพูดถึงคู่อื่น หรือขิงว่าคู่ฉันเหนือกว่า (หมายถึงเวลาติดแฮชแทกน่ะ  สมัยนี้คนเราไม่ค่อยรู้จักกาลเทศะจริงๆนะ แฮชแท็กคู่ไหนก็คู่นั้นสิคะ!)

พูดถึงเรื่องไม่ซีเรียสคู่ชิปเพราะเรารู้ว่า ความต้องการเราคืออะไร   คือ เราชอบน้องจีฮุนมากๆ ส่วนพี่อง  นี่ยกไว้เหนือหัว  คือเวลาน้องอยู่กับใครมันก็ดีไง  แต่ถ้าอารมณ์คนที่ชิปมากๆ เราก็เข้าใจได้นะ เข้าใจมากๆเลยล่ะ เพราะบางทีเราก็เป็น

มาถึงคำถามที่ว่า “ทำไมคนเราต้องชิป” ด้วยวะ?  เราคงต้องโยงไปถึงพวกนิยายวายหน่อยหนึ่งนะ  ช่วงนี้ก็จะยกตัวอย่างพวก “จอยลดา” แล้วกัน สังเกตกันมั้ยว่าคนเขียนจอยเป็นผู้หญิงมากกว่า 90% เลยเหอะ แล้วคู่ชิปต่างๆ บท NC ต่างๆของผู้ชายก็เขียนโดยผู้หญิงทั้งนั้นนนนน!!!

ตัวเรานี่ ตอนแรกไม่รู้จักจอยลดาเลยเหอะ  พอเพื่อนแนะนำก็ลองอ่านดูนิดหน่อย ที่อยากรู้และสนใจมากกว่าเนื้อหาในนิยายคือ พวกรูปแบบเพื่อนก็สอนคร่าวๆว่าถ้าแต่งต้องเข้าไปตรงนั้นตรงนี้นะ ก็งงๆ ลองเข้าไปดูรู้สึกว่ายากจนป้าตามไม่ทัน 555 

แต่...วันดีคืนดีจอยเรื่องแรกของเราก็เกิดขึ้นเพราะความอยากรู้ เราเขียน “รูมเมทแดนฮุน” ไว้ รู้สึกว่า  ตัวเองเขียนไม่ดีเลย  รู้สึกเขียนนิยายแชทแบบนี้มันยากจัง เขียนทิ้งไว้ 1 ตอนคิดว่าคงไม่มีคนเข้ามาอ่าน ทิ้งไว้ 2 อาทิตย์มาดู อ้าว มีคนอ่านด้วยเหรอ คือเราต้องแต่งต่อใช่มั้ย 555  สรุปก็เขียนต่อจนจบแหละ (รวมๆก็เขียนไม่ได้ดีมากหรอก เหมือนเป็นฟิคที่ฝึกหัดเขียนแนวจอย) ต้องขอบคุณคนอ่านด้วย  นะคะที่เข้ามาอ่านกัน  คือพอไปอ่านเด็กๆ เค้าเขียนกัน รู้เลยว่าอารมณ์วัยรุ่น พวกสำนวนแรงๆมันส์ๆ มันขึ้นอยู่กับเจนเนเรชั่นจริงๆ  ถ้าเราเขียนเหรอดราม่าโน่นนนน  ตามวัย 555

ต่อๆเรื่องคู่ชิป   หลังจากที่เข้ามาสู่ในวงจรจอยลดาก็วนเวียนอ่านคู่ชิปที่ตัวเองชอบแต่ไม่ได้อ่านเยอะมากหรอก เพราะอ่านจอยมันก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันนะ  ยิ่งเรื่องที่เราชอบแล้วต้องรอไรท์นานๆเนี่ย โคตรทรมานเลย ^^

ทีนี้คู่ชิปต่างๆนานาใน วนว ที่เราพอจะนึกออกนะ องเนียล เนียลอง น่าจะดังสุดปะ จะบอกว่าเราชอบองมากกกกกกชอบแดเนียลมากกกก แต่ไม่ชิปคู่นี้เลยค่า ไม่มีโมเมนต์ใดๆให้ชิปแบบคู่รัก (สำหรับเราอะนะ เราว่าเค้าเป็นเพื่อนกันมากกว่าอะ)  แต่!!!! ชอบอ่านพวก NC หรือ CUTคู่นี้นะงงมั้ยยยยย???!!!  เธอเป็นคนแบบไหนนะ คงสับสนในชีวิตการชิป 5555   จัดมาค่าจะองเนียล หรือ เนียลอง NC อ่านหมด (เนี่ยๆ ไปเจอคนที่เขียยน NC คู่นี้ดีมากเลย ถึงขั้นต้องติดตามแต่เนื้อเรื่องรวมๆไม่อ่านนะ ฮ่าๆ --- ลึกๆ จิตใต้สำนึกฉันคงชิปคู่นี้ใช่มั้ย ฮี่ๆ ) แล้วก็งงตัวเองมากค่ะ คือชอบคู่องฮุน กับ แดนฮุน แต่ตอนไปมีต วนว ที่ฮ่องกง กลับไม่ได้ของคู่นี้กลับมาเลย ได้แต่ของ “หลินฮุน” ฮ่าๆๆ ค่ะ เราเป็นคนแบบนี้ล่ะ ^_~   เอาจริงๆน้องจีฮุนกินกับอะไรก็อร่อยนะ เป็นคนที่   "เคมีสาธารณะ" มากกก แต่มีคู่ต้องห้ามของน้องจีฮุนสำหรับเรานะ  แต่ไม่บอกหรอกว่ากับใคร  อิอิ เห็นไม่ได้เลย ต้องผ่านข้าม

ทีนี้เรามาไขปริศนากันเถอะทำไมคนเราต้องชิปด้วย การชิปคือการพยายามจับคู่กัน แน่นอน ต้องเป็นชายชาย ส่วนใครจะเป็นเคะเป็นเมะ เป็นรุกเป็นรับ เป็นโพสิชั่นไหน ก็แล้วแต่รสนิยมจ้า    การที่ผู้หญิงในด้อมซึ่งคงต้องเป็นสาววาย (yaoi) นี่แหละชิปชายกับชายก็ต้องวายอยู่แล้วล่ะ จริงมั้ย? 

เราก็สงสัยนะว่าทำไมเราต้องชิป คงเริ่มต้นจากตัวเองก่อน  ในวงไอดอลเนี่ยเราก็จะมีเมนหลักใช่มั้ยคะเราชอบเค้ามากๆ และถ้าเค้าไปอยู่กับใครที่เรารู้สึกว่า “น่ารักดี”  “เข้าขากันดีอะ” “น้องเราอยู่กับเค้าแล้วดูน่ารักขึ้นสองเท่า”เราก็จะชิปค่ะ นี่เป็นรสนิยมของเรานะคะ  ส่วนคนอื่นไม่แน่ใจเหมือนกันส่วนเรื่องโพสิชั่นอันนี้เราไม่รู้ ไม่ได้จะต้องคิดว่าใครจะเป็นเมียเป็นผัวแล้วจริงๆคำว่า “ผัว” สำหรับเรา คนยุคเรา เราไม่กล้าพูดเลยนะ มันกระดากลิ้นค่อนข้างมากแต่เด็กสมัยนี้พูดกันจนเป็นคำสามัญไปแล้ว เรารับได้ เข้าใจเด็กๆด้วย แต่เราก็จะไม่หวีดแบบนี้ไม่ใช้คำนี้ (รู้เลยนะว่าแก่ 55)  พวกคำหยาบๆคายๆนี่ก็เพิ่งมาใช้ตอนแต่งจอยนี่แหละจ้า (เรื่องแต่งถ้าจะให้มันสมจริงก็ใช้ไปเหอะ)

พูดถึงเรื่องวายเรื่องคู่ชิป เราเคยอ่านงานวิจัยช่วงปี 2548 ถ้าจำ พ.ศ.ไม่ผิดนะ ของปอโท นิเทศศาสตร์ จุฬา เค้าบอกว่าจากการวิจัยพบว่าคนแต่งนิยายวาย 99% เป็นผู้หญิงและที่ต้องแต่งต้องชิป เพราะเกิดจากแรงกดดันทางเพศหรือการกดขี่ทางเพศที่ผู้ชายกดขี่ผู้หญิงมานานแสนนานชั่วโคตร ลึกๆแล้วสังคมญี่ปุ่น(ต้นตำรับพวกยาโออิ) หรือแม้แต่สังคมไทยเองเป็นสังคมปิตาธิปไตย พูดง่ายๆสังคมผู้ชายเป็นใหญ่ กี่ร้อยกี่พันปีแล้วที่ “ผู้หญิงเป็นควาย ผู้ชายเป็นคน”   ผู้หญิงก็เลยมีการแสดงออกตอบโต้ด้วยการ “จัดแจงตำแหน่งแห่งหนทางเพศ”ด้วยการจับคู่ “ชาย-ชาย”  คือฉันอยากชิปคนไหนโพสิชั่นไหน ฉันเลือกได้ “ผู้หญิงเป็นคนกำหนดเอง”

ล่าสุดเลยที่มีดราม่าจอยเรื่อง รักแรกของเจได ที่จั่วหัวว่า “เนียลอง” แล้วก่อนจะใกล้ตอนจบ คนก็กลัวกันว่าจะไม่จบเนียลอง ก็ดราม่ากันเต็มไทม์ไลน์คนเขียนก็โดนด่านั่นนี่  แต่นั่นแหละค่ะแสดงว่าคนอ่านยังไม่รู้จักคำว่า “เอกสิทธิ์ของผู้แต่ง”  คือคนเขียนเค้าจะจบยังไงก็ได้นะ มันเป็นสิทธิ์ของเค้า แต่นั่นแหละในยุคคนอ่านมีอิทธิพล เข้าถึงคนแต่งได้ง่าย มันเลยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น  แสดงให้เห็นชัดถึง “อำนาจของคนเขียนฟิค”  ในที่นี้หมายถึง อำนาจในการจับคู่ ถ้าเค้าจะจบเนียลอง เราจะทำอะไรได้ ถ้าไม่ชอบก็เลิกอ่าน  เรายอมรับเราไม่ชิปคู่นี้นะ แต่ก็อ่านนะ 555 คือคนแต่งเค้าเก่งไง อ่านไปก็แบบฉันไม่เชียร์คู่นี้อะฮือ แต่ชอบฝีมือคนเขียนก็เลยต้องอ่าน  ทำไงได้ถ้าอยากมีอำนาจเทิร์นไปเป็นคนเขียนเองเหอะ 555

ต่อค่ะ...ถามว่าผู้หญิงที่เขียนฟิคคิดแบบงานวิจัยนี้จริงมั้ย   ไปถามเด็กที่แต่งจอยกันตอนนี้อาจจะได้รับคำตอบว่า เขียนเอามัน(ส์)ไม่ได้นึกถึงเรื่องกดขี่ทางเพศอะไรเล้ย เราอาจได้รับคำตอบนี้ก็ได้  แต่เอาจริงๆนะ เราเห็นด้วยในส่วนหนึ่งอาจจะไม่ทั้งหมด เรื่องแบบนี้มันเป็นจิตใต้สำนึก ลองไปถามคนเขียนฟิคได้เลยว่าคุณเลือกโพสิชั่น จะให้ใครคู่ใคร จะสลับตำแหน่งอะไร คุณจะรู้สึกมีอำนาจอย่างที่มีดราม่ากันนั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่อง “10 วิธีบอกเลิกจีฮุน” เราว่าคนเขียนแต่งเรื่องดีนะ แต่ในฟิคเราไม่ชอบอ่านหลินฮุนไงต่อให้สุดท้ายจะจบแดนฮุนก็เหอะ (สปอยลลลล์)  เราน่ะไม่ชอบอ่านหลินฮุนในฟิค แต่ชอบโมเมนต์ในชีวิตจริง(นี่ก็งงตัวเอง 555)  พออ่านไป 5 ตอนรู้สึกแดนฮุนจะไม่สมหวัง ไอ้เราก็อ่านต่อไม่ไหวค่ะ ใจบางงงงง TT

พูดถึงเรื่องจิตใต้สำนึกในการตอบโต้กับสังคมปิตาธิปไตยด้วยพวกฟิควาย  เราว่ามันอาจจะตอบคำถามได้ไม่ชัดเจนนะ แต่ว่ามันก็เข้าเค้าแหละเพราะสุดท้ายพออ่านงานพวกนี้ คำว่า “โพสิชั่น” ต่างๆ รุก-รับ สุดท้ายก็คือการเลียนแบบความสัมพันธ์ระหว่างชาย – หญิง นั่นล่ะ  ถ้าพูดถึงเรื่องนี้มันก็จะยาวไปอีก  สรุปสั้นๆว่าสุดท้ายผู้หญิงก็ตอบโต้ได้ไม่หมดหรอก เพราะก็ต้องมาเถียงกันเรื่องโพสิชั่นอีกใครจะเป็นผัว ใครจะเป็นเมีย ยิ่งในฉาก NC ใครที่เป็นโพสิชัน “ผัว”เนี่ย จะชนะ “เมีย”    อย่างเราเคยอ่าน “เนียลอง” ฉากที่แดนต้องเป็นฝ่าย “รุก” แสดงให้เห็นเลยว่าเค้าชนะซองอูที่รับบทบาทเป็นฝ่าย“รับ”   ผู้หญิงที่แต่งฟิคสุดท้ายคุณก็พ่ายแพ้สังคมปิตาธิปไตยอยู่ดีเพราะคุณก็ให้โพสิชั่นผู้ชายชนะ  (ไม่รู้เราอธิบายเข้าใจมั้ย แต่ส่วนใหญ่มันเป็นแบบนี้แหละ)

เรื่องโพสิชั่นในชีวิตจริงคนที่เป็น ชชช  หรือ ชายชอบชายหรือคนที่เป็นเกย์ เค้าแบ่งโพสิชั่นชัดเจน    แบบนี้มั้ย มันเปลี่ยนได้มั้ย???  เราเคยคุยกับเพื่อนที่เป็นเกย์นะว่า บางคู่ก็เปลี่ยนได้ บางคู่ก็ไม่เปลี่ยน  เซ็กส์มันเป็น “รสนิยม” แล้วแต่จะชอบแบบไหน มีบางคนบอกว่าอย่าถามหาโพสิชั่น ปิดไฟแล้วค่อยลุ้น  (555)

เอาเถอะจะโพสิชั่นไหนก็ได้เลย เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องส่วนบุคคล  ความชอบเรื่องคู่ชิปก็เป็นเรื่องรสนิยม  อย่าไปถามเลยว่า ทำไมไปชอบคู่นั้นล่ะ ไม่เห็นโมเมนต์   เออ! ไม่มีโมเมนต์แต่ฉันมีศรัทธา         มีไรปะ!!!

              คิดจะชิป เรื่อง “จินตนาการ “สำคัญกว่า “ความรู้” และ “โมเมนต์” ค่ะ

ว่าแล้วก็ต้องเคลื่อนตัวไปเขียนจอย “อลวนองฮุน” ต่อก่อนล่ะ (นักเขียนจอยฝึกหัดอย่างเรา    มีคนกดเข้ามาอ่านแล้วคอมเมนต์แค่คนเดียว   นี่ก็ดีใจน้ำตาจะไหลแล้ววววววว )

            ขอศรัทธาจงอยู่กับคู่ชิปของคุณค่ะ ^_______^