หลังจากใช้ทางลัดที่เร็วที่สุดในตอนนั้นเพื่อมาถึงถนนใหญ่ รถมากมายในคืนวันเสาร์กำลังมุ่งไปสู่จุดหมายที่แตกต่างกัน ท่ามกลางความวุ่นวายบนถนนที่ใช้เดินทางกลับไปบ้านในแต่ละวัน กลับมีอะไรที่พิเศษบนถนนเส้นเดิมขึ้นมาอย่างหนึ่ง

ตอนแรกไม่แน่ใจนักว่าใช่อย่างที่คิดหรือเปล่า แสงจากถนนและรถที่สัญจรอยู่วูบวาบจนยากที่จะเห็นหน้าได้ชัดเจน แถมชุดที่ใส่อยู่ก็ดูไม่คุ้นตา แต่ความมั่นใจนั้นเกิดขึ้นเพราะรถคันเก่งที่คุณพามันไปไหนต่อไหนกำลังขับเคลื่อนไปในทิศทางข้างหน้า

จังหวะแรกที่สมองการันตีออกมาว่าคือคุณจริง ๆ ชื่อของคุณเปล่งออกมาอย่างสั่นเครือพร้อมกับใจที่ร่วงลงไปอยู่บนพื้นถนน ก่อนที่จะต้องรีบเก็บขึ้นมาและรวบรวมสติเพื่อเลี้ยวรถออกไปอีกทาง เพราะปลายทางของคุณไม่ใช่ที่ที่ฉันต้องไป

เราไม่ได้เจอกันนานมาก

ไม่ว่าจะเป็นในชีวิตจริง หรือชีวิตเสมือนในโซเชียลเน็ตเวิร์ค

เพราะชีวิตของเราเปลี่ยนไป

คุณได้รับความสุขที่รอคอยมานาน

แต่สำหรับฉัน นั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ต้องการให้เกิดขึ้นมากที่สุด

เพราะความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ที่เคยมีโอกาสราวกับแสงริบหรี่เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า 

หวังว่าสักวันจะสามารถเจิดจ้าเช่นดวงจันทร์ โดยมีคุณเป็นดวงอาทิตย์คอยให้แสงนั้น

ตอนนี้ ดวงจันทร์ของคุณเฉิดฉายขึ้นมาแล้ว

โดยไม่มีคำเตือน ไม่คำบอกลา หรือสัญญาณอะไร

ดวงดาวที่รออย่างมีหวังนั้นก็ถูกชนจนแตกเป็นเสี่ยง

หมดโอกาสจะทอแสงให้กับท้องฟ้าในยามค่ำคืนได้อีกต่อไป

บุบสลายเกินกว่าที่จะยอมรับความจริงได้

และยากที่จะรับมือกับมัน 

จึงตัดสินใจว่าการตัดขาดจากกันคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนั้น

แถมบอกตัวเอง ว่าอย่างไรก็ต้องก้าวต่อไปให้ได้ 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอเรื่องแบบนี้สักหน่อย

แต่เมื่อไม่นานมานี้

พอได้มีเวลาได้อยู่กับตัวเอง ฟังเพลงที่ชอบซ้ำไปซ้ำมา

ในห้วงความคิดที่ว่างเปล่าและล่องลอยก็มีคุณปรากฏในความว่างเปล่านั้น

พาลเอาน้ำตาที่กักเก็บไว้นานไหลออกมาไม่ขาดสาย ปากก็พร่ำเรียกแต่ชื่อคุณ ขอร้องไม่ให้คุณจากไปไหน อ้อนวอนให้คุณไม่มอบหัวใจให้ใคร

สิ้นน้ำตาหยดสุดท้าย ถึงได้เข้าใจ

ว่าตัวเองหลอกตัวเองมาโดยตลอด

แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นมาเบา ๆ 

ราวกับยอมรับความจริงได้อย่างนึง

ว่าดวงดาวดวงหนึ่ง

ไม่มีวันจะได้เป็นดวงจันทร์ของคุณอย่างแน่นอน

ต่อให้เลิกหลอกตัวเองได้ 

แต่การตัดใจจากคุณยังคงทำได้ยากนัก 

ส่วนหนึ่งด้วยความพอใจที่จะไม่มองหาใครคนใหม่ที่จะมาทำให้ใจเจ็บ 

ให้เป็นคุณคนเดิมนั่นแหละดีแล้ว

ระยะห่างที่จงใจสร้างไว้ตอนใจบุบสลาย คงไม่มีอะไรที่ทำให้ห่างได้มากกว่านี้แล้ว 

ไม่เข้าไปใกล้ ไม่เข้าไปวุ่นวาย ปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น หากมันจะลดลงในสักวัน

ก็ให้เป็นเรื่องของอนาคตไป

วันนี้ที่ได้เห็นคุณอีกครั้ง หลังจากไม่เจอกันนาน
เกลียดตัวเองที่แม้ว่าจะมองเห็นได้เลือนรางแค่ไหนก็รู้ว่าเป็น คุณ

ไหนจะเสียใจที่พอได้คิดไปเองว่าปลายทางของคุณมีใครสักคนรออยู่ตรงนั้นที่ไม่ใช่ฉัน

ความรู้สึกเหล่านี้ปะทุอยู่ในใจตอนที่เดินทางอยู่บนถนนที่ดูจะไม่มีสิ้นสุด

ถึงอย่างนั้น

ความรู้สึกสุดท้ายหลังดับเครื่องยนต์ และใจที่ปะทุเริ่มสงบลง

ทำให้ใจฉันเป็นสุขขึ้นมาได้

ที่ยังดูสบายดี และสบายดีขึ้นกว่าที่ผ่านมา จากท่าทางสบาย ๆ ของคุณที่ได้เห็น ฉันเดาว่าคุณคงมีความสุขขึ้นมากกว่าแต่ก่อนไม่น้อยเลย

ดูสิ

คุณไม่มีทางรู้ได้เลย

ว่าความคิดหรือความรู้สึกที่เกิดขึ้นของคนที่อยู่ข้างหลังคุณเป็นอย่างไร

มันเดือดดาลหรือสงบเย็นมากแค่ไหน

แม้ฉันจะได้บังเอิญเจอคุณบนถนนเส้นเดียวกัน

แต่เส้นทางที่เราเลือกไปต่อไม่มีทางไปสู่จุดหมายที่เราจะได้อยู่ร่วมกัน

ฉันได้แต่หวังให้เราได้บังเอิญเจอกันอีกเรื่อย ๆ อาจจะเป็นบนถนนเส้นใหม่ก็ได้

อย่างน้อยได้เห็นคุณจากข้างหลัง และรับรู้ว่าคุณยังสบายดี

นั่นคงทำให้ฉันมีแรงเดินทางต่อได้

อีกไม่น้อยเลย

.