ナモナキヒト

Message Bottle
amazarashi

作詞：Akita Hiromu
作曲：Akita Hiromu

一人の夜の寂しさを　言い訳にしてみても

傷つける為の言葉は　空しくなるだけ　それでも
心に穴が空いて　そこに流れ込んだ泥水は
全部吐き出さなきゃ　苦しくても吐き出さなきゃ
แม้จะลองใช้ความเดียวดาย
ในค่ำคืนที่ต้องอยู่ลำพังเป็นข้ออ้างไป
คำพูดที่มีไว้ทำร้ายจิตใจ
ก็มีแต่จะไร้ค่าไปเท่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม
ในหัวใจของผมก็ยังมีหลุมว่างๆ อยู่
น้ำโคลนที่ไหลหลั่งเข้าไปในนั้นน่ะ
ผมต้องสำรอกมันออกมาให้หมด
ต่อให้จะทรมานก็ต้องทำ

上手くいかないときは　何をやっても駄目で
駄目だ駄目だって思ってりゃ　上手くいくもんもいかないよな
カーテンの隙間から　朝日が急かしやがるんだ
もう出掛ける時間だよ　しょうがない出掛けるか
ตอนที่อะไรๆ ก็ไม่เป็นใจ
ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ไหวทั้งนั้นแหละ
ถ้าเอาแต่คิดว่า ไม่ไหว ไม่ไหว อยู่ร่ำไป
มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาสินะ
จากช่องว่างของผ้าม่าน
แสงแดดยามเช้าดันเร่งรุดเข้ามาจนได้
ถึงเวลาต้องออกไปข้างนอกแล้วล่ะ
ต้องจำใจออกไปอย่างช่วยไม่ได้สินะ

名も無き僕　名も無き君　何者にもなれない僕達が
ぼろぼろに疲れ　流れ着いた街で　たった今すれ違ったのだ
それを　出会いと呼ぶには　つかの間過ぎたのだが
名前を付けてくれないか　こんな傷だらけの生き方に
ผมที่ไร้นาม เธอที่ไร้นาม
พวกเราที่ไม่มีวันเป็นอะไรไปได้
ต่างเหนื่อยล้าสะบักสะบอม

และเพิ่งจะเดินสวนกันไป

อยู่ในเมืองที่รอนแรมมาถึงนี้
หากจะเรียกมันว่า "การพบพาน"
ก็เป็นแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นเอง
แต่เธอช่วยตั้งชื่อให้หน่อยได้ไหม
ตั้งชื่อให้วิถีชีวิต
ที่มีแต่ความเจ็บปวดแบบนี้ให้หน่อยสิ

誰かが君の事を　悪く言っていたとしても　大丈夫
人の生き方は　良い悪いではないのだ
目の前の分かれ道の　選択に悩みこそすれど
それを不正解と言ってしまう選択こそ　最も不正解なのだ
หากจะมีใครพูดจาไม่ดีถึงเธอ ก็ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะ
วิถีการดำรงชีวิตของคนเราน่ะ ไม่มีดีหรือเลวทั้งนั้นแหละ
แม้ว่าเธอจะกลุ้มใจกับตัวเลือกของทางแยกที่อยู่เบื้องหน้า
แต่ไอ้ตัวเลือกที่บอกเราว่าผิดนี่ล่ะ คือตัวเลือกที่ผิดที่สุด

上手く行かない時は　人のせいにしそうなもんで
それを自分のせいにしてる　君は優しすぎるから
駅のホームでも　ため息さえ飲み込んで
息を詰まらせているのは　全く君らしいよ
ตอนที่อะไรๆ ก็ไม่เป็นใจ ผมจะเริ่มโทษคนอื่น
แล้วเธอก็มาบอกว่ามันเป็นความผิดของเธอเอง
เธอที่เป็นแบบนั้นน่ะใจดีเกินไปแล้ว
ตอนอยู่ที่ชานชาลาในสถานีก็เหมือนกัน

ที่เธอบอกให้ผมกักลมหายใจแล้วกลั้นมันเอาไว้
ช่างสมกับเป็นเธอจริงๆ เลย

名も無き僕　名も無き君　何者にもなれない僕達が
ぼろぼろに疲れ　流れ着いた街で　たった今すれ 違ったのだ
それを　運命と呼ぶには　ありふれていたのだが
名前を付けてあげるのだ　その傷だらけの生き方に
ผมที่ไร้นาม เธอที่ไร้นาม
พวกเราที่ไม่มีวันเป็นอะไรไปได้

ต่างเหนื่อยล้าสะบักสะบอม
และเพิ่งจะเดินสวนกันไป
ในเมืองที่เดินทางรอนแรมมาถึงนี้

มันเป็นเรื่องธรรมชาติ

เกินกว่าจะเรียกว่า "พรหมลิขิต" ได้
เพราะงั้นผมจะตั้งชื่อให้มันเองนะ
ตั้งชื่อให้วิถีชีวิต
ที่มีแต่ความเจ็บปวดแบบนั้นน่ะ

人知れず流した涙　隠していた悔しさ
名付けられる事無い　詠み人知らずの悲しみ
ビルの風に舞い上がり　路地の隅に吹き溜まる
始めから無かったみたいに忘れるか
僕達の名も無き悲しみは　今こそ讃えて然るべきだ
僕達の名も無き悲しみは　君に見つけられるのを待っている

หยาดน้ำตาที่ไม่มีใครล่วงรู้

ความช้ำใจที่เก็บซ่อนมันเอาไว้

ความเศร้าของกวีนิรนามที่ไม่ได้รับการตั้งชื่อ

ต่างถูกสายลมในตึกพัดลอยขึ้นไป

ลอยไปกองสุมไว้ที่ซอกมุมของตรอกซอยแคบๆ

จะลืมมันไปเหมือนว่าไม่เคยมีมาตั้งแต่แรกงั้นหรือ

ความเศร้าของพวกเราที่ไร้นามน่ะ

ตอนนี้ล่ะที่ควรจะได้รับคำชื่นชม

ความเศร้าของพวกเราที่ไร้นามน่ะ

มันรอให้เธอมาค้นเจออยู่นะ

名も無き僕　名も無き君　何者にもなれない僕達が
ぼろぼろに疲れ　流れ着いた街で　たった今すれ違ったのだ
それを　必然と呼ぶには　瑣末過ぎたのだが
今こそ　名前を呼び合うのだ　この傷だらけの生き方の
名も無き人

ผมที่ไร้นาม เธอที่ไร้นาม

พวกเราที่ไม่มีวันเป็นอะไรไปได้

ต่างเหนื่อยล้าสะบักสะบอม

และเพิ่งจะเดินสวนกันไป

อยู่ในเมืองที่รอนแรมมาถึงนี้
หากจะเรียกมันว่า "ลิขิตฟ้า"
ก็ดูจะเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไป
แต่ตอนนี้ล่ะเราจะเรียกชื่อของกันและกัน
เรียกวิถีชีวิตที่มีแต่ความเจ็บปวดแบบนี้
ของเหล่าผู้ไร้นาม

#30 [แปลเพลง] amazarashi - Boku ga Shinou to Omotta no wa (ที่ผมคิดอยากจะตาย)