ผมอยากแจกแจงมันออกมาให้ละเอียด
ก็เลยจับปากกาขึ้นมานี่ไงล่ะ
เอาตามที่เธอสบายใจเถอะ
เพราะผมเองก็มักทำตามใจอยากอยู่แล้ว
ลืมเรื่องของผมไปซะ ถ้าเธอมีที่อื่นที่อยากไปละก็
名誉ある潔い撤退より
泥にまみれ無様な前進を
尻尾を振る称賛の歌より
革命の最中響く怒号を
あの日の情熱の火はいずこ
悔しさを並べたプレイリスト
そぞろリピート音楽と
風景 後悔、浄化する過去の巡礼
ยอมโชกไปด้วยโคลนตม แล้วก้าวไปข้างหน้าในสภาพที่ดูไม่ได้
ดีกว่าถอนกำลังอย่างไร้มลทิน แล้วได้รับเกียรติยศ
ยอมอยู่ท่ามกลางการปฏิวัติ ที่มีแต่เสียงโห่ร้องดังกึกก้อง
ดีกว่าต้องฟังเพลงยกย่อง ที่เอาแต่ส่ายหางไปมา
เพลิงอันแรงกล้าในวันนั้นมันหายไปไหนกัน
เพลย์ลิสต์ที่มีแต่ความช้ำใจ
ผมเปิดฟังมันวนไปซ้ำๆ อย่างไร้เหตุผล
ทั้งดนตรี วิวทิวทัศน์ ความสำนึกเสียใจ
ทั้งการเดินทางแสวงบุญเพื่อชำระล้างตัวเอง
まさかお前、
生き別れたはずの 青臭い夢か？
恐れ知らずの
酒のつまみの思い出話と
成り下がるには眩しすぎたよ
なじられたなら怒ってもいいよ
一人で泣けば誰にもバレないよ
そんな夜達に「ほら見たろ？」
って 無駄じゃなかったと抱きしめたいよ
อย่าบอกนะว่าแก
คือฝันอันไร้เดียงสาที่น่าจะจากฉันไปตั้งนานแล้ว?
ไอ้ฝันที่ไม่รู้จักกลัวนั่นน่ะนะ
เรื่องความหลังที่เหมือนกับแกล้มยามร่ำสุรา
มันช่างเจิดจ้าเสียเกินกว่าจะตกต่ำลงได้เลยล่ะ
หากโดนใครตำหนิเข้า จะโมโหขึ้นมาก็ได้นะ
ต่อให้จะร้องไห้อยู่ลำพังก็ไม่มีใครรู้หรอก
ผมอยากโอบกอดค่ำคืนแบบนั้นไว้
แล้วบอกมันให้รู้ว่า "ดูสิเห็นมั้ยล่ะ?"
เป็นถ้อยคำที่ไม่ได้เปล่าประโยชน์เลย
未来になれなかった あの夜に
แด่ค่ำคืนนั้นที่ไม่ได้กลายมาเป็นอนาคต
前向きに生きることほど
素晴らしいことはない
でも「前向きに生きて」じゃ
頷けない誰かさんの為
夢追い人とは ともすれば社会の孤児だ
手段は選ばない いや、選べなかったんだ
ไม่มีอะไรยอดเยี่ยมไปกว่า
การใช้ชีวิตโดยมองโลกในแง่ดีอีกแล้ว
แต่คำว่า "จงใช้ชีวิตโดยมองโลกในแง่ดี"
กลับมีอยู่เพื่อคนที่ไม่เห็นด้วยกับคำคำนี้
นักล่าฝันย่อมเสี่ยงเป็นเด็กกำพร้าในสังคม
ผู้ไม่ยอมเลือกหนทางใด
ไม่สิ เลือกไม่ได้ต่างหากล่ะ
恨み辛みや妬み嫉みの
グラフキューブで心根を塗った
それでも尚塗りつぶせなかった
余白の部分が己と知った
今更弱さ武器にはしないよ
それが僕らがやってきたことの
正しさの証明と知っている
今この僕があの日の答えだ
ทั้งความแค้นใจ ทั้งความริษยา
ผมทาสีธาตุแท้ในจิตใจพวกนั้นด้วยผงกราไฟต์
ทว่ายังเหลือส่วนหนึ่งที่โล่งอยู่
และผมไม่อาจละเลงสีลงไปได้มากกว่านี้แล้ว
ซึ่งที่ว่างส่วนนั้นก็คือตัวผมเอง
ป่านนี้แล้วผมไม่เอาจุดอ่อนมาทำเป็นอาวุธหรอก
เพราะผมรู้ดีว่ามันคือข้อพิสูจน์
ว่าสิ่งที่เราทำมาตลอดนั้นถูกต้องแล้ว
และตัวผมในตอนนี้ก็คือคำตอบของวันนั้น
見える人にだけ見える光だ
陰こそ唯一光の理解者
旅立ちと言えば聞こえはいいが
全部投げ出して逃げ出したんだ
孤独な夜の断崖に立って
飛び降りる理由あと一つだけ
そんな夜達に「くそくらえ」って
ただ誰かに叫んで欲しかった
เป็นแสงสว่างที่มองเห็นได้แค่คนที่มองเห็น
เงานี่แหละคือผู้เดียวที่เข้าใจแสงสว่าง
คำว่าเริ่มต้นการเดินทางเนี่ยก็ฟังดูดีนะ
แต่ผมโยนทุกอย่างทิ้งและวิ่งหนีไปแล้วล่ะ
เหลืออีกแค่เหตุผลเดียวเท่านั้น
ที่ผมจะไปยืนบนหน้าผาในคืนที่เดียวดายแล้วกระโดดลงมา
ผมเพียงแค่อยากให้ใครสักคนตะโกนบอกค่ำคืนเหล่านั้นว่า
"ไปตายซะ" ออกมาที
未来になれなかった あの夜に
แด่ค่ำคืนนั้นที่ไม่ได้กลายมาเป็นอนาคต
取り立てる程不幸ではないが
涙は路銀程に支払った
僕の過去の轍を見る人よ
ここで会うのは偶然じゃないさ
夢も理想も愛する人も
信じることも諦めたけど
ただ一つだけ言えること僕は
僕に問うこと諦めなかった
ผมก็ไม่ได้ทุกข์ขนาดต้องมาตามทวงเงินหรอกนะ
เพราะน้ำตามันได้ชำระค่าเดินทางในส่วนนั้นไปแล้ว
คนที่รอดูผมซ้ำรอยอดีตของตัวเองทั้งหลาย
ที่เราได้มาเจอกันตรงนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกนะ
ทั้งความฝัน ทั้งอุดมคติ ทั้งคนที่เรารัก
ทั้งความเชื่อใจอะไรนั่นผมก็ตัดใจจากมันแล้วล่ะ
แต่สิ่งเดียวที่ผมยังพูดได้ก็คือ
ผมไม่เคยตัดใจยอมแพ้กับการถามตัวเอง
醜い君が罵られたなら
醜いままで恨みを晴らして
足りない君が馬鹿にされたなら
足りないままで幸福になって
孤独な奴らが夜の淵で もがき苦しみ明日も諦めて
そんな夜達に「ざまあみろ」って 今こそ僕が歌ってやるんだ
หากคนหน้าตาไม่ดีอย่างเธอต้องเจอคำพูดเฮงซวย
ก็จงขจัดความหมองใจแล้วเป็นอย่างที่เธอเป็นซะ
หากคนไม่ดีพออย่างเธอถูกทำเหมือนเป็นไอ้โง่คนนึง
ก็จงมีความสุขกับสิ่งที่เธอเป็นนั่นแหละ
เมื่อเหล่าผู้เดียวดายตะกายดิ้นรนอยู่สุดก้นบึ้งของราตรี
ต่างตัดใจยอมแพ้กับวันพรุ่งนี้
ไอ้ค่ำคืนแบบนั้นน่ะ ตอนนี้ล่ะ
ผมจะร้องเพลงบอกมันว่า "สมน้ำหน้า" ออกมาเอง
未来になれなかった あの夜に
แด่ค่ำคืนนั้นที่ไม่ได้กลายมาเป็นอนาคต
ざまあみろ
สมน้ำหน้า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in