It’s just like a burning torch in the storm
Like a little flower blooming in the home
強く確かな意志を掲げ
ときに優しくあればいい
ราวกับคบเพลิงที่ลุกไหม้อยู่กลางลมพายุ
เหมือนกับบุปผาดอกน้อยๆ ที่ผลิบานอยู่ในตัวบ้าน
ยกเจตจำนงอันแน่วแน่ขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยว
แล้วจะอ่อนโยนบ้างในบางคราวก็ไม่เห็นเป็นไร

A misty moon
I’m missing you
滲む景色に膝を抱き
胸をはせる時
เจ้าจันทร์สลัว
ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
นั่งกอดเข่าอยู่ใต้ทิวทัศน์อันพร่ามัว
ในตอนที่หัวใจเริ่มคิดถึงคนไกล

Listen to me
Cleave your way again
誓いの日々が最後に放つ未来
歪んだ空に描いた手のひら達が　頬を濡らす
You’re not alone
今　灯火を抱け
その闇を抜け

ฟังฉันที

เธอจงแยกทางออกไปอีกครั้ง

คืนวันแห่งคำมั่นสัญญาน่ะ

อนาคตจะปลดปล่อยมันไปเองในท้ายที่สุด

ฝ่ามือคู่นั้นที่เคยร่างภาพมันเอาไว้

บนฟ้าที่บิดเบี้ยวผืนนี้

จะทำให้แก้มของเราเปียกปอนไปหมด

แต่เธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะ

ตอนนี้จงโอบกอดแสงไฟเอาไว้
จงหลุดพ้นไปจากความมืดมิดนั้นซะ

ไม่เห็นจำเป็นต้องหลงทางไป

เพราะหวาดกลัวความหมาย

ที่ทำหายไปโดยไม่ตั้งใจเลย