ดั่งราตรีที่อยากเป็นดวงดาว

ที่ล่องลอยอยู่ในความมืดมิดเลย

ใช่ไหมล่ะ?

ふらついた足元指先
目の前も　吐息すら
何もかも本当か嘘か
分からない　わかんない
ปลายนิ้วเท้าก้าวไปอย่างไร้จุดหมาย
แม้จะเป็นลมหายใจที่ถอดถอนอยู่ตรงหน้า
แต่ทุกอย่างมันเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหกกัน
ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้เลย

探していたはずの線を
失くしてきたもので描いて
曖昧過ぎたのは　始まりとルールの性能
何も守れないなら
刻んだ名前も　失くしてもいいよ
เส้นทางที่ควรจะมองหามาตลอด
ฉันร่างมันขึ้นมาด้วยสิ่งที่สูญเสียไปแล้ว
สิ่งที่มันแสนจะคลุมเครือน่ะ
คือการเริ่มต้นและประสิทธิภาพของกฎเกณฑ์
แต่หากไม่สามารถรักษาอะไรไว้ได้ละก็
ชื่อที่สลักไว้น่ะ เธอจะทำมันหายไปก็ได้นะ

最初に　君がついた嘘
夜明けは来るよと囁き
泣きたい　ほど　あの時間こそが幸せだった
星座すら逃げ出して
一人立ち尽くす　星の見えない夜
STAND-ALONE
คำโกหกของเธอในตอนแรก
ที่กระซิบบอกฉันว่ายามเช้าจะต้องมาถึง
ช่วงเวลานั้นแหละที่ฉันมีความสุข
เสียจนอยากจะร้องไห้ออกมาเลยล่ะ
แม้กระทั่งกลุ่มดาวยังเริ่มหนีหาย
ฉันยืนนิ่งอยู่เพียงลำพัง
ในค่ำคืนที่มองไม่เห็นดาวสักดวง
STAND-ALONE

さよならって　君が叫んでる
さよならって　今も叫んでる
間違いだらけでも　そのドアを叩けばいいと
何も変われなくても
悲しい歌ずっと　歌ってもいいと
ลาก่อนนะ เธอร้องตะโกน
ลาก่อนนะ ตอนนี้ก็ยังร้องอยู่แบบนั้น
แม้จะมีแต่ความผิดพลาด
แต่จะทุบประตูบานนั้นซะก็ไม่เป็นไรหรอก
ถึงจะเปลี่ยนอะไรไม่ได้
แต่จะร้องเพลงเศร้าๆ ตลอดไปเลยก็ได้นี่

STAND-ALONE　歪んだ世界で
STAND-ALONE　描いた世界へ
バイバイ　窓辺に　月明かりも届かない場所
何もかも投げ出して　暗闇に浮かぶ
星になりたい夜　そうでしょう
STAND-ALONE อยู่บนโลกที่บิดเบี้ยว
STAND-ALONE ยังโลกที่ฉันร่างขึ้นมา
เอ่ยคำลา อยู่ตรงบานหน้าต่าง
ที่ที่แม้แสงจันทร์ก็ไม่อาจส่องถึง
โยนทุกอย่างทิ้งไป

ดั่งราตรีที่อยากเป็นดวงดาว

ที่ล่องลอยอยู่ในความมืดมิดเลย

ใช่ไหมล่ะ?