ฉันนึกถึงมันขึ้นมาอีกแล้ว 

ทางกลับบ้านของเราสองน่ะ

A floating step
少しだけど
A flowing step
触れた指先
สเต็ปนั้นล่องลอย
ถึงจะแค่นิดเดียวก็เถอะ
สเต็ปอันลื่นไหล
ปลายนิ้วที่เคยสัมผัสกัน

AM00:00
想いを綴るだけ
期待だけして浮かぶ様な
AM01:00
AM02:00
まだ眠れずに
真夜中も越える様な
AM03:00

ตอนเที่ยงคืน

ฉันทำได้เพียงสะกดกลั้นความรู้สึก
ตอนตีหนึ่ง
มีแต่ความคาดหวังลอยเข้ามาในหัว
พอตีสอง
ฉันก็ยังคงนอนไม่หลับ
แล้วตอนตีสาม
ฉันก็ก้าวข้ามราตรีนี้ไป

君に伝えたかったのは
単純で 些細なこと
少し鼓動 加速してる
今更で
きっと笑うよね
สิ่งที่ฉันอยากบอกเธอน่ะ
มันก็แค่เรื่องง่ายๆ ไม่ได้สำคัญอะไร
แต่มันกลับทำหัวใจฉันเต้นเร็วขึ้นนิดหน่อย
มาถึงขนาดนี้แล้ว
เธอคงจะหัวเราะฉันแน่ๆ เลยใช่ไหม

覚めない夢を夢見てる
消えない声を聞いている
溶けない夜を解いてみる
Who can tell
why I miss you, really?
ฉันฝันว่าตัวเองตื่นจากความฝันไม่ได้
แถมยังได้ยินเสียงที่ไม่ยอมหายไปอีก
แต่ฉันจะลองปลดปล่อยค่ำคืน
ที่ไม่ยอมละลายหายไปนี่ดู
มีใครจะบอกได้บ้างไหม
ว่าทำไมฉันถึงคิดถึงเธอจริงๆ?

君のこと想うほど
わからなくなる気持ち
今は夢の手前だと
静かに願う
ยิ่งคิดถึงเธอเท่าไหร่
ก็ยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจขึ้นมา
ได้แต่อธิษฐานเบาๆ ว่า
ขอให้วินาทีนี้
เป็นช่วงที่ฉันยังไม่หลับตาฝัน

君に伝えたかったのは
単純で 些細なこと
少し鼓動 加速してる
今更で
きっと笑うよね
สิ่งที่ฉันอยากบอกเธอน่ะ
มันก็แค่เรื่องง่ายๆ ไม่ได้สำคัญอะไร
แต่มันกลับทำหัวใจฉันเต้นเร็วขึ้นนิดหน่อย
มาถึงขนาดนี้แล้ว
เธอคงจะหัวเราะฉันแน่ๆ เลยใช่ไหมล่ะ

覚めない夢を夢見てる
消えない声を聞いている
明けない夜を開けてみる
Who can tell
why I miss you, really?
ฉันฝันว่าตัวเองตื่นจากความฝันไม่ได้
แถมยังได้ยินเสียงที่ไม่ยอมหายไปอีก
แต่ฉันจะลองเปิดม่านราตรีที่ไม่สิ้นสุดนี่ดู
มีใครจะบอกได้บ้างไหม
ว่าทำไมฉันถึงคิดถึงเธอจริงๆ?

why I miss you, really?
ทำไมฉันถึงคิดถึงเธอจริงๆ?