いつものバス停 今朝もバスは遅れ気味
並んでいる人の顔は いつしか覚えてた
あたりまえだった事が終わる
新しい場所へ踏み出さなきゃ
ที่ป้ายรถเมล์เหมือนกับทุกๆ วัน เมื่อเช้าก็รู้สึกว่ารถจะมาช้านิดหน่อย
ฉันจำหน้าของผู้คนที่ยืนเรียงรายกันอยู่ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
แต่เรื่องปกติธรรมดาพวกนี้จะจบลง
และฉันจะต้องก้าวออกไปยังสถานที่ใหม่ๆ แล้ว

つよくなりたい つよくなりたい
想い出を胸にしまい
泣くのやめて 夢に向かって走る
大丈夫 自分を信じていこう
อยากจะเข้มแข็งขึ้น อยากจะเข้มแข็งขึ้นกว่านี้
เก็บความทรงจำที่มีเอาไว้ในหัวใจ
หยุดร้องไห้ และมุ่งไปข้างหน้า วิ่งไปตามความฝัน
ไม่ต้องกังวลนะ เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้

これからここでの生活がはじまるけど
知らない人ばっかりで私の居場所どこ?
作り笑顔でお世辞を言って
ご機嫌とってるだけなんてイヤ
จากนี้ไป การใช้ชีวิตในที่ตรงนี้จะเริ่มขึ้นแล้ว
แต่ว่ามันก็มีแต่คนแปลกหน้า ที่ของฉันอยู่ตรงไหนกัน?
คอยปั้นหน้ายิ้มแล้วกล่าวคำเยินยอ
เพื่อแค่เอาอกเอาใจคนอื่นอะไรทำนองนั้น ไม่ชอบเลย

つよくなりたい つよくなりたい
自分にはウソをつけない
やりたい事 叶える為来たんだ
大丈夫 明日を信じていこう
ฉันอยากเข้มแข็งขึ้น อยากจะเข้มแข็งให้มากขึ้น
ฉันหลอกตัวเองไม่ได้จริงๆ
เพื่อสิ่งที่อยากทำให้ฝันเป็นจริง ฉันถึงได้มาอยู่ตรงนี้
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะเชื่อมั่นในวันพรุ่งนี้เข้าไว้

電話やメールじゃ伝え切れない
前みたいにそばにいてくれたらいいのに
ひとりの夜はさみしくて悩みは膨らむ
闇が押し寄せる どうすればいい