ฉันจะให้เพียงความเข้มแข็ง

ที่จะอธิษฐานขอให้ได้สัมผัสจากเธออีกครั้ง

มันร่วมเดินทางไปด้วยกัน

冬の風 帆を広げ
それはまるで
遠き日のあなたの様に
今夜 背を押してくれる様な
愛の唄を歌おう
สายลมฤดูหนาว พัดพาผ้าใบให้กางออก
เหมือนกับตัวเธอในอดีตอันเนิ่นนาน

ในคืนนี้ ฉันจะขับขานบทเพลงแห่งรักนั้น

ที่คอยผลักดันตัวฉันให้ก้าวไป

かみしめた唇で
そっと確かめていたのは
選んだ日々の正しさよりも
暖かさ

ที่ฉันกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อยืนยันให้แน่ใจ

ไม่ใช่ในความถูกต้องของเส้นทางที่เลือกเดิน

หากแต่เป็นความอบอุ่นจากมันต่างหาก

Shining like a lighthouse
夜凪の向こうで
いつからそこに佇んでいたの？
嵐が来れば行ったり来たりで
ここがどこか わからなくなる
それでも今は
北を目指し続ける
สว่างไสวดั่งประภาคาร
อยู่อีกฟากฝั่งของค่ำคืนที่คลื่นลมสงบ
มันไปหยุดอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?
หากพายุโหมพัด ฉันก็คงเดินทางไปมา
โดยไม่รู้เลยว่ากำลังอยู่ที่ไหน
แต่ถึงกระนั้น ในตอนนี้
ฉันก็ยังตั้งหน้ามุ่งสู่ทิศเหนือต่อไป

忘れることも
気付かないふりも
できないから
臆病になる
それでも人は
きっと旅を続ける
เพราะไม่สามารถลืมเลือน
หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้
ก็เลยกลายเป็นคนขี้ขลาดไป
แต่ถึงอย่างนั้น คนเราก็จะยัง
ออกเดินทางต่อไปอย่างแน่นอน

Sailing miles away 誰のため？
枯らした声で  高く遠く響け
この海を越え 後悔や戸惑いに
消えた言葉たちを乗せ
จะแล่นเรือไปเป็นไมล์เพื่อใครกัน?

จงสะท้อนเสียงแหบแห้งนี้ขึ้นไปให้ไกล

แล้วข้ามโพ้นทะเลแห่งนี้ไปซะ

ฉันจะให้เหล่าถ้อยคำที่เลือนหาย

เพราะสับสนหลงทางและเสียใจกับเรื่องที่ผ่านมา

ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน

夢の果 船の上
空はまるで 笑っている
「朝はそこに！」
今夜 手に取った
オールを置いて
すこし眠ろう
สุดปลายฝั่งฝัน บนเรือลำนี้
ท้องฟ้านั้นราวกับกำลังยิ้มให้แล้วบอกว่า
"รุ่งอรุณอยู่ตรงนั้นแล้ว!"
คืนนี้ ฉันจะปล่อยวางทุกสิ่งในมือ
แล้วหลับใหลไปสักพัก