เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#แปลแล้วแต่อารมณ์Sprühregen
#28 [แปล] Aimer - Kogoesou na Kisetsu kara


  • 凍えそうな季節から
    Aimer
    เพลงประกอบละคร Ubai Ai, Fuyu

    作詞 คำร้อง:aimerrhythm
    作曲 ทำนอง:釣俊輔 (Shunsuke Tsuri)


    砕けた昨日の欠片を
    ひとつずつかき集めても
    途絶えたページは知っている
    痛み 書き足しても
    ถึงจะรวบรวมเศษเสี้ยวของวันวาน
    ที่แตกกระจายไปแล้วขึ้นมาทีละชิ้น
    แต่ฉันก็รู้ดีว่ากระดาษแผ่นนี้มันขาดหายไปแล้ว
    ต่อให้จะเขียนความเจ็บปวดอะไรเพิ่มเข้าไปอีกก็ตาม

    筋書き通り 何も変わらなくて
    心縛りつけた憧れ
    ตามพล็อตเรื่องแล้ว ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย
    ความปรารถนาของฉัน มันยังผูกรั้งหัวใจไม่ให้ไปไหน

    凍えそうな季節から
    あなただけ奪い去って
    溺れてく夢を見た
    記憶は嘘をつく
    こぼれ散る この手から
    あの日はきっと帰ってこない
    理由をただ数えた
    ฉันฝันเห็นตัวเองแย่งชิงเธอมา
    จากฤดูกาลอันแสนเหน็บหนาว
    ก่อนจะจมดิ่งลงไป
    ความทรงจำกำลังหลอกลวง
    มันร่วงกระจัดกระจายไปจากมือคู่นี้
    วันนั้นคงไม่มีทางย้อนคืนมาอีกแล้ว
    เหลือเพียงฉัน ที่ทำได้เพียงนั่งนับเหตุผลของมัน

    くすんだ氷の欠片に心が変わり果てても
    隠した体温(おもい)は消せない
    期待 脱ぎ捨てても
    ถึงแม้หัวใจของฉันจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
    อยู่ภายใต้เศษน้ำแข็งที่หมองหม่นนี้
    แต่ความรู้สึกที่ปิดซ่อนเอาไว้ก็ไม่อาจลบเลือน
    ต่อให้จะละทิ้งความคาดหวังใดๆ ไปก็ตาม

    同じ景色 何も変わらなくて
    凍えた記憶にすがるだけ
    มันยังคงเป็นฉากเดิมๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป
    ฉันยังคงทำได้เพียงยึดติด
    อยู่กับความทรงจำที่แช่แข็งเอาไว้เท่านั้น

    壊れてく心から
    涙だけ零れおちて
    降り積もる雪の様に
    吐息も震えてく
    閉ざされた その部屋で
    あなたがずっと笑っているから
    膝をまた抱えた
    มีเพียงหยาดน้ำตา
    ที่ร่วงหยดลงมาจากหัวใจที่แตกสลาย
    ราวหิมะที่โปรยปรายทับถมเป็นกองพะเนิน
    ลมหายใจที่ถอดถอนยังคงสั่นเครือ
    ฉันนั่งกอดเข่าอยู่ในห้องที่ถูกปิดตายนั่นอีกครั้ง
    เพราะมันมีเธอ ที่ยังคอยส่งยิ้มให้กันอยู่เสมอ

    凍った果実 色褪せないままで
    時を止め続けた憧れ
    สีของผลไม้แช่แข็งยังคงไม่ซีดจาง
    ความปรารถนาของฉันได้หยุดเวลาเอาไว้

    凍えそうな季節から
    あなただけ奪い去って
    溶けてゆく夢を見た
    記憶は嘘をつく
    遠ざかる その日から
    二人はずっと帰ってこない
    冬の空 見上げた
    ฉันฝันเห็นตัวเองแย่งชิงเธอมา
    จากฤดูกาลอันแสนเหน็บหนาว
    ก่อนจะหลอมละลายหายไป
    ความทรงจำกำลังหลอกลวง
    เราสองที่ห่างไกลจากวันนั้นออกไปเรื่อยๆ
    คงไม่มีวันย้อนกลับมาหากันได้อีกตลอดไป
    เหลือเพียงฉันคนนี้ ที่เงยหน้ามองท้องฟ้าฤดูหนาว




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in