สายลมอีกฟากฝั่งที่โหมพัดแรงขึ้น
บางสิ่งที่ฉันถือเอาไว้ ณ ที่ใดสักแห่งที่ไม่รู้จักนั้น
มันส่งเสียงขึ้นมา แล้วก็พลันเงียบหายไป

そう 世界の片隅で 祈りとか誓いすら
意味をなさない
居場所すら忘れ 歩き続けてく
ใช่แล้วล่ะ ไม่ว่าเราจะขอพรหรือสาบานอะไรอยู่

ณ มุมใดของโลกใบนี้ก็ตาม
มันก็ไร้ความหมายทั้งนั้น
ลืมสถานที่ของตัวเองไปซะ แล้วก้าวเดินต่อไป

かざした刃は誰を守るため？
強くなれるだけでいい 答えはもういらない
例えば心は傷を負うだけで
それだけのものだとしても かまわない
それでも空を見上げてる
จะเอาดาบที่ยกขึ้นมาปัดป้องนั่นไว้คุ้มครองใคร?
แค่เข้มแข็งขึ้นได้ก็พอแล้ว ไม่ต้องมีคำตอบอะไรทั้งนั้น
หากหัวใจดวงนี้มันจะแบกรับเอาไว้แค่บาดแผล
ถ้ามันจะเป็นของที่ทำได้แค่นั้นก็ไม่เป็นไรหรอก
ยังไงฉันก็ยังจะเงยหน้ามองท้องฟ้าต่อไป

うつむいたままの景色まで
目に映るものは痛みだけ
知らない誰かに望んだ全ては
今はもう風に消えた
แม้แต่ทิวทัศน์ที่ฉันก้มหน้ามอง
ก็มีแต่ความปวดร้าวสะท้อนอยู่บนดวงตาคู่นี้
ทุกสิ่งที่ฉันคาดหวังจากใครสักคนที่ไม่รู้จักนั้น
ตอนนี้มันได้เลือนหายไปกับสายลมแล้วล่ะ

そう 世界はまわるだけ
残された期待なら意味をなさない
求めたものは捨て 歩き続けてく
ใช่แล้ว โลกมันก็ทำได้แค่หมุนวนไป
ถ้าจะมีความคาดหวังอะไรหลงเหลืออยู่ก็ไร้ความหมาย
ทิ้งสิ่งที่ต้องการไปซะ แล้วก้าวเดินต่อไป

重ねた言葉は何を守るため？
弱さと向き合うなら 涙はもういらない
「さよなら」「さよなら」くりかえすだけで
それだけの日々だとしたら 悲しいね
それでも空を見上げてる
จะเอาถ้อยคำซ้ำซากนั่นไว้ปกป้องอะไร?
หากได้เผชิญหน้ากับความอ่อนแอ น้ำตามันก็ไม่จำเป็นแล้วล่ะ
"ลาก่อนนะ" "ลาก่อนนะ" ทำได้แค่เอ่ยมันซ้ำๆ
ถ้าแต่ละวันจะทำได้แค่นั้นก็คงน่าเศร้านะ
แต่ยังไง ฉันก็ยังเงยหน้ามองท้องฟ้าต่อไป

いまでも星を探してる
แม้กระทั่งตอนนี้

ฉันก็ยังแสวงหาดวงดาวอยู่เรื่อยไป

夜明けを求めた旅人は
真夜中輝く 青い太陽
傷ついたこと 傷つけたこと
すべて体温(ねつ)にかえるまで
ずっと歩いてく
เหล่านักเดินทางผู้เว้าวอนหารุ่งอรุณ
คือตะวันสีครามที่พราวแสงท่ามกลางราตรี
เรื่องที่เคยเสียใจ ที่ฉันเคยเสียใจ
จนกว่าทุกอย่างจะกลับคืนเป็นอุณหภูมิในกายนี้อีกครั้ง
ฉันจะเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ

重ねた言葉は何を守るため？
強くなれるだけでいい 答えはもういらない
かざした刃は誰を守るため？
弱さと向き合うなら 涙はもういらない
จะเอาถ้อยคำซ้ำซากนั่นไว้ปกป้องอะไร?
แค่เข้มแข็งขึ้นได้ก็พอแล้ว ไม่ต้องมีคำตอบอะไรทั้งนั้น
จะเอาดาบที่ยกขึ้นมาปัดป้องนั่นไว้คุ้มครองใคร?
หากได้เผชิญหน้ากับความอ่อนแอ น้ำตามันก็ไม่จำเป็นแล้วล่ะ

心は 心は 傷を負うだけで
それだけのものだとしても かまわない
それでも空を見上げてる
หัวใจดวงนี้ หัวใจดวงนี้ ที่แบกรับไว้แค่รอยบาดแผล
ถ้ามันจะทำได้แค่นั้นก็ไม่เป็นไรหรอกนะ
ถึงยังไง ฉันก็ยังจะเงยหน้ามองท้องฟ้าต่อไป