เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#แปลแล้วแต่อารมณ์Sprühregen
#110 [แปล] | ปรมาจารย์ลัทธิมาร | Aimer - Kiro



  • 季路
    Walpurgis
    Aimer

    作詞 คำร้อง:aimerrhythm 
    作曲 ทำนอง:Tobinai Masahiro

    灰色 曇り空
    溶けない白さは
    愛した二月の色
    สีเทาบนฟ้าครึ้มเมฆ
    สีขาวที่ไม่ละลายหาย
    ล้วนเป็นสีสันแห่งเดือนสองที่ฉันรัก

    重ねる時間は
    解けない魔法で
    失くした季節を知った
    กาลเวลาที่ผันผ่าน
    ประหนึ่งเวทมนตร์ไม่เสื่อมคลาย
    ทำให้ฉันได้รู้จักฤดูกาลที่สูญเสียไป

    溜息も白く染めて
    木陰の歌 失くしたままで
    暮れる空を君は見たか?
    ย้อมกระทั่งลมหายใจเป็นสีขาว
    ทั้งบทเพลงใต้ร่มไม้ยังเลือนหายอยู่เช่นนั้น
    เธอได้มองดูฟากฟ้าอัสดงนั่นไหม

    時計の針が心を打つ
    過ぎ行く時が辿る路も
    何度も同じ景色を携え
    淡い夢を見よう
    เข็มนาฬิกาทิ่มแทงลงบนหัวใจ
    กระทั่งเส้นทางซึ่งอดีตจะก้าวเดิน
    ยังนำพาทิวทัศน์เดิม ๆ ให้กลับมาอยู่ร่ำไป
    ปล่อยใจให้คะนึงถึงฝันอันเลือนราง

    優しい言葉さえ知らない
    凍てつく夜の欠片たちよ
    涙に濡れた蕾を抱きしめ
    その春を待っていた
    編む 時間の絢
    เจ้าเสี้ยวราตรีอันเหน็บหนาว
    ผู้ไม่รู้จักกระทั่งถ้อยคำอันอ่อนโยนเอ๋ย
    ยามโอบกอดดอกบัวปอนน้ำตา
    ขณะเฝ้าคอยวสันต์ครานั้น
    ฉันจะถักทอมัน
    เป็นลวดลายแห่งกาลเวลา

    閉ざした世界に
    落とした紅色が
    導く 季節の帰路
    สีชาดที่หยดลงมา
    บนโลกปิดตายใบนี้
    มันจะส่องนำทาง
    ให้ฤดูกาลได้หวนกลับไป

    囁きを藍く染めて
    黄金の空 夢見たままで
    温もりまで遠く見えた
    ย้อมเสียงกระซิบเป็นสีคราม
    ขณะยังฝันเห็นนภาสีทองเช่นนั้น
    ฉันมองเห็นความอบอุ่น
    ที่อยู่ไกลออกไปสุดสายตา

    時計の針は戸惑いなく
    過ぎ行く春の欠片たちよ
    かすかに香る真夏の気配に
    ふわり揺れながら
    เข็มนาฬิกาไร้ซึ่งความลังเลใจ
    เศษเสี้ยววสันต์ที่กำลังจะจากไปเอ๋ย
    เจ้าไหวกายอย่างแผ่วเบา
    ขณะสัมผัสเค้าไอของกลางคิมหันต์
    ที่เริ่มส่งกลิ่นหอมเจือจาง

    優しい秋は前触れなく
    凍てつくような冬の影まとい
    涙にぬれた蕾を抱きしめ
    ただ春を待っていた
    今 螺旋の中
    สารทฤดูผู้อ่อนโยนไม่ทันได้ตั้งตัว
    เงาเหมันต์คืบคลานราวจะแช่แข็งทุกสิ่ง
    ฉันโอบกอดดอกบัวปอนน้ำตา
    ทำได้เพียงเฝ้าคอยฤดูวสันต์
    แม้ตอนนี้ก็ยัง
    ตกอยู่ในวังวนนั้นเรื่อยไป

    季節は巡る
    辿って 迷って
    何度も躓いては
    同じ花届けるために
    ฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนผัน
    ก้าวเดินไป หลงทางไป
    ล้มลุกคลุกคลานอยู่หลายหน
    ก็เพื่อจะส่งมอบดอกไม้
    ดอกเดียวกันนี้ให้ถึงเธอ

    時計の針が心を打つ
    過ぎ行く春の欠片たちよ
    微かに香る真夏の気配に
    ふわり揺れながら
    เข็มนาฬิกาทิ่มแทงลงบนหัวใจ
    เศษเสี้ยววสันต์ที่กำลังจะจากไปเอ๋ย
    เจ้าไหวกายอย่างแผ่วเบา
    ขณะสัมผัสเค้าไอของกลางคิมหันต์
    ที่เริ่มส่งกลิ่นหอมเจือจาง

    優しい秋は前触れなく
    凍てつくような冬の影まとい
    涙にぬれた蕾を抱きしめ
    また春を待っていた
    あの 螺旋の中
    สารทฤดูผู้อ่อนโยนไม่ทันได้ตั้งตัว
    เงาเหมันต์คืบคลานราวจะแช่แข็งทุกสิ่ง
    ฉันโอบกอดดอกบัวปอนน้ำตา
    แล้วเฝ้าคอยยามวสันต์อีกครั้ง
    ยังคงทำได้เพียง
    ตกอยู่ในวังวนนั้นเรื่อยไป

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in