" หญิงสาวผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ เธอได้ถือสิทธิ์เป็นผู้ดูแลอดีต - ความทรงจำของคนหลายรุ่น นั่นเท่ากับว่า เธอสามารถครอบครองอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเมื่อร้อยปีไว้ด้วย ทั้งที่รู้จักมักคุ้นและแทบจะแปลกหน้าและนามสำหรับเธอ แต่นั่นไม่ได้เป็นปัญหาทำให้หน้าที่ของเธอบกพร่องลงไป, หญิงสาวผู้ดูแลอดีตของผู้อื่น "

               ผ่านไปหลายชั่วโมง คุณยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ม้านั่งไม้สีเข้มในมุมมืดของตัวพิพิธภัณฑ์ ข้าง ๆ ฝั่งซ้ายของคุณเป็นตู้กระจกใสเงา ฉันคิดว่าเมื่อพิพิธภัณฑ์ปิดลง ถึงเวลานั้น พ้นจากสายตาของผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามาชมแล้วคงจะมีใครบางคนออกมาทำความสะอาดและเช็ดตู้กระจกใสนี้อยู่ทุกวี่วัน สม่ำเสมอ กระทั่งใสและเงาได้ถึงขนาดที่ชวนให้ฉันนึกถึงกระบวนการทำงานของมัน กระจกใสตรงนั้นครอบเครื่องถ้วยโบราณราวสองร้อยปีเอาไว้ ไม่ผิดแน่ เพราะป้ายเล็ก ๆ ใต้เครื่องถ้วยนั้นระบุเลขเอาไว้อย่างชัดเจน และฉันเดาได้ว่าของเหล่านั้นน่าจะสัมพันธ์กับราชวงศ์ใดราชวงศ์หนึ่งของจีนในอดีต ส่วนอีกฝั่งขวา ข้าง ๆ ที่คุณนั่งอยู่ตรงนั้นเป็นป้ายจัดแสดงประวัติใครบางคน ถ้าเดินเข้าไปใกล้อีกนิด จะเห็นรูปภาพใครบางคนที่เคยเป็นใหญ่เป็นโตในอดีตอย่างแจ่มชัด “พระราชประวัติเจ้าหญิงล้านนา” หากคุณอยากจะรู้ในรายละเอียดที่ลงลึกมากกว่าคำบรรยายอยู่ตรงหน้าคุณ คุณสามารถยื่นนิ้วเข้าไปกดปุ่มสีแดง ภาพแสดงที่ใครบางคนตั้งใจและหวงแหนในอดีตจะเลื่อนปรากฏอยู่ต่อหน้าคุณพร้อม ๆ กับคำอธิบายด้วยเสียงสตรีวัยกลางคนพูดด้วยภาษาราชการ คงจะฟังไม่ยากและเข้าใจได้ง่าย หากคุณพอจะเคยผ่านหูผ่านตากับภาษาราชการมาแล้วบ้าง ( ฉันคิด ความทันสมัยและเทคโนโลยีได้ย่างกรายเข้ามายังพื้นที่ที่เป็นอดีต อัดแน่นไปด้วยชิ้นส่วน อารมณ์ความรู้สึก และความทรงจำของใครบางคนในอดีตได้อย่างง่ายดาย )