บทสนทนาก่อนเที่ยงคืน – บาร์ค็อกเทลแห่งหนึ่งแถวทองหล่อ
บ.ก. จูนจูน : ไหนมึงว่ามูฟออนได้แล้วไง
ทำไมแม่งยังต้องเป็นกังวลว่าเค้าจะทำอะไร
อยู่กับใคร ไปที่ไหน ออนเฟสอยู่รึเปล่าด้วยว่ะ
ไถเข้าไปสิคะหน้าฟีจอ่ะ
.
ตาบู : ขออะไรก็ได้ครับแก้วนึง
มีรัมเป็นเบจ แรงได้แต่ไม่เฝื่อน
ออกฟรุ๊ตตี้ได้แต่ไม่หวานจ๋อยสดใสเหมือนหญิงสาววัยยี่สิบ อาฟเตอร์เทสดี ๆ จบ นุ่ม ๆ
ยอมรับว่ากำลังบ่ายเบี่ยงเลี่ยงคำถามข้างต้น ด้วยการหันไปสั่งค็อกเทลรสแปลกใหม่
กับหนุ่มแว่นบาร์เทนเดอร์ผู้ดูดีมีความอัธยาศัยดีขับรับขับสู้เป็นอาชีพ หวังมีบทสนทนาใหม่จะเข้ามาแทรก
เปลี่ยนเรื่องคุย แต่กลับขานรับเพียงว่า “ครับ” เรียบ สั้น แล้วง่วนอยู่กับหยิบแก้ว เปิดขวด เทสิ่งนั้นผสมสิ่งนี้ต่ออย่างบันเทิงใจ
.
(ไม่ช่วยกูเลยสัส)
.
ตาบู : เออสรุปพี่จูนสั่งไรยังนะ
.
บ.ก. จูนจูน : เรียบร้อย ไฟล์ มี ทู เดอะ ซาเทิล แก้วม่วง ๆ ที่เค้ากำลังชง ๆ อยู่นั่นแหละ
และที่นัดมาเนี่ยไม่จะทงจะทวงต้นฉบับมึงหรอกนะคะ หยุดทำหน้าเลิกลัก หยุดมีพิรุจ
.
ตาบู : อื้อ อย่าทวงเลย ล่าสุดรันพล็อตใหม่ละ คิดว่าอีกนานสามร้อยปีหมีหนีไปสร้างเผ่าพันธุ์ใหม่นอกโลก
.
บ.ก. จูนจูน : ถ้าเรื่องคนที่ไปแอบรักเค้านั้นไม่เอาละนะ เอียน คนอะไรแอบรักแล้วเอามาเขียนงานเป็นห้าหกเรื่อง เอาจริง กูรู้นิสัยมึงดี
ถึงเค้าออนอยู่ มึงก็เลือกที่จะไม่ทักไปอีกแล้ว
.
ตาบู : โห่พี่ไรวะ บ.ก. หรือ หมอดู
.
ตาบู : ก็เป็นความรู้สึกแบบว่า ยังเก็บของคนรักเก่าไว้ในลิ้นชักเป็นคุณค่าทางใจไง
รู้สึกดีที่ยังมีอยู่ แต่รู้สึกโหวงเหวงชอบกลถ้าหากไม่มีอยู่แล้ว -- ไรงี้
.
บ.ก. จูนจูน : ไรของมึง แต่เอาเป็นว่ากูเกท
โหแก้วมึงมาแล้ว ดาร์คบูลลาเวนเดอร์มาเลยนะคะ
มาชนกันหน่อย
.
ตาบู : มิทไนท์แหละ เขาว่า
แต่บอดี้คมดีหว่ะพี่ อาฟเตอร์เทสใช้ได้เหมือนกลิ่นดอกไม้ป่า อวล ๆ ไม่เลว
.
บ.ก. จูนจูน : ดีค่ะเล่าต่อ
.
ตาบู : แต่จะว่าไปนี่รู้สึกดีที่ยังเห็นเค้าออนอยู่นะ
เอาจริงป่ะ พนันได้เลยทักไปก็คงถูกเมิน
แชทหนักขวาเหมือนเคย
.
บ.ก. จูนจูน : เพลงเลือดกรุ๊ปบีลอยมาเลยนะคะ
.
ตาบู : “เค้าควรมีความสุขกับคนที่เค้าต้องการคุย คบหาคนที่อยากคบ
เดทกับคนที่อยากเดท นัดเจอกับคนที่เค้าอยากเจอนั่นแหละถูกแล้ว
-- ใครสักคนที่สดใสร่าเริงเหมือนรุ่งเช้าเหมือนกันกับเขา
ไม่ใช่คนเย็นชาเป็นกระป๋องว่างเปล่าอึมครึมเหมือนกลางคืนที่ไม่มีทางล่วงรู้ว่าจะสว่างตอนไหนแบบนี้”
.
บ.ก. จูนจูน : อ่าว เป็นงี้เฉย มึงมาโหมดนางฟ้า
หรือ แม่มดว่ะคะกูงงหมดแล้ว
.
บ.ก. จูนจูน : แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้คิดว่าก็คงมีคนลนลานแล้วหนึ่ง
หลังจากที่ สนพ. เราโพสต์สปอยล์บางส่วนของโปรเจคเล่มที่มีมึงร่วมจอยไป
.
ตาบู : บาปบุญตั้งหนึ่งย่อหน้าของเรื่องสั้น
.
บ.ก. จูนจูน : เปิดเรื่องดาร์ค ๆ ต้องมึงมั้ยคะ
.
ตาบู : แต่เค้าต้องร้อนตัวเหรอ ไม่หรอกพี่
ทำแล้วไม่มีอะไรต้องละอาย
แล้วเค้าก็คงลืมไปแล้วด้วยซ้ำถึงการมีอยู่ของนี่
.
บ.ก. จูนจูน : เห้ออ มูฟออน ได้แน่นะวิ หาคนใหม่คุยเหอะ
อ่าเพลง เดียร์จอห์น ของชีเทย์ มาพอดี
.
บ.ก. จูนจูน : ฮือจะว่าไปกูรู้สึกเห็นใจอีตาจอห์นเมเยอร์ ตอนที่เทย์เลอร์เขียนเพลงด่า
แล้วพวกสวิฟท์ตี้ตามไปด่าเลยหว่ะ
.
ตาบู : ชอบเทย์เลอร์สวิฟต์ แต่อยาก เซฟ จอห์น ว่างั้น
.
บ.ก. จูนจูน : ทำไมกูต้องเลือกข้างด้วยหรอคะ
.
ตาบู : แล้วถ้าไม่เขียนผลงานอกหักจากคนรักเก่า
จะให้เขียนจากแฟนเก่า เตี่ยลื้อหรอว่ะ
.
บ.ก. จูนจูน : ไอ้นี่ลามปาม
แล้วเทย์เลอร์สวิฟท์สาขาวรรณกรรมส่งต้นฉบับเล่มใหม่ได้เมื่อไหร่ว่ะคะ อันนี้จริงจัง
.
ตาบู : บอกแล้วไง อีกนาน
ช่วงนี้เขียนเรื่องรักไม่ไปเลย
.
บ.ก. จูนจูน : วาเลนไทน์นี้ควรหาคนรักได้แล้วสักคน
.
ตาบู : ยากสัส
.
บ.ก. จูนจูน : เนี่ยละบอกมูฟออนได้
ใครมาจีบมึงก็สร้างกำแพงใส่ไปซะหมด
.
ตาบู : นอกจาก บ.ก. ก็รับบทเป็นแม่สื่อแม่ชัก แอนด์หมอดู
.
บ.ก. จูนจูน : ก็เขียนเรื่องรัก เรื่องวายขายจิ้น นางโลมนางโจรปล้นใจไรมาก่อนก็ได้เดี๋ยวช่วยเกลา
.
ตาบู : ช่างเหอะ พี่ก็ไปพิมพ์ต้นฉบับของคนอื่นก่อนเรื่องหนุกเยอะแยะ
.
บ.ก. จูนจูน : ใกล้เที่ยงคืนเค้าจะปิดบาร์ละ
สรุปว่ากูรอละกัน ไม่กดดัน
.
ตาบู : อือจะพยายามฮะ
......
ปกติร้านค็อกเทลแห่งนี้เปิดถึงเที่ยงคืน
แต่เลทได้เที่ยงคืนครึ่ง
พวกเราแยกย้าย
นิยายเรื่องใหม่ของนักเขียนผู้เก็บตัวแต่ในปราสาทต้องสาปยังไม่ได้เริ่ม
ต้นฉบับที่มีส่วนผสมเรื่องของเขาไม่เคยได้ส่งสำนักพิมพ์
และหลบซ่อนนอนอยู่ในก้นกระเป๋าเหมือนเดิม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in