หากวันหนึ่ง “คนใน” กลายเป็น “คนนอก” แม้ช้ำชอกแต่จงปลงใจเถิดหนา ผูกพันได้ก็คลายได้ ธรรมดา อย่าประหม่าเมื่อกลายเป็น “ส่วนเกิน” เราอาจเคยเป็น “ส่วนหนึ่ง” อย่างใครเขา คือ “พวกเรา” เพื่อนแท้ไม่ห่างเหิน อีกทั้งเพื่อนร่วมทางไม่หมางเมิน ที่จะเพลินร่วมทุกข์สุขไปจนตาย แต่วั...