เมอร์ซิเรส เบนซ์รุ่นคลาสสิคคำรามกระหึ่มขณะขยับเคลื่อนไปบนถนนเส้นเล็กแสนคดเคี้ยว เรากำลังแล่นอย่างเชื่องช้าผ่านป่ายาง ลมรำเพยผ่านเข้ามาในห้องโดยสารที่ลดกระจกลงทั้งสี่ด้าน บรรยากาศในเย็นวันนั้นราวกับเราทั้งคู่หลุดเข้าไปในฉากหนึ่งของภาพยนตร์ฝรั่งเก่าๆ สักเรื่อง ผมจับพวงมาลัยด้วยมือขวา พี่คีบบุหรี่ด้วย...

บ่ายวันนั้นอากาศค่อนข้างอ้าว ฟ้าครึ้ม เมฆฝนก่อตัวลอยต่ำมาแต่ไกล เราสองคนอยู่ระหว่างการพักครึ่ง งานเขียนเผาผลาญพลังงานของเรามากมายกว่าที่คิด "สูบบุหรี่สองตัวพร้อมกันได้พี่สูบไปแล้ว" พี่งึมงำขณะจุดบุหรี่ตัวที่สอง ไอพิษจากบุหรี่ตัวแรกยังลอยคลุ้งในอากาศเอื่อย ผมนึกภาพตามแล้วก็อดขำไม่ได้ เรายืนอยู่ใต้ก...

แอพพลิเคชั่นหมุนติ้วอยู่ชั่วระยะเวลาสั้นๆ แล้วลำโพงก็สั่นสะเทือน แล้วเพลงนั้นก็ดังขึ้น พี่โยกตัวจากมุมหนึ่งของห้องมาหาผมที่นั่งอยู่อีกมุม สะโพกส่าย เท้าลากเป็นไฟ แขนก็แกว่งไกวด้วยท่วงท่าน่าเอ็นดู ผมมองพี่ตาหวาน คิดว่าแบบนั้นเพราะพี่หย่อนตัวลงมาบนตักของผม แล้วก็พูดขึ้นว่า "เคยเต้นประมาณนี้ในงานแต...

ริมฝีปากของพี่พาผมบินขึ้นไปเหนือชั้นบรรยากาศโลก หลุดห่างจากวงโคจรของดาวเคราะห์สีฟ้า หมุนทวนเข็มนาฬิการอบดวงจันทร์ ผ่านยอดเมาท์โอลิมปัสของดาวอังคาร ทะยานผ่านแถบชั้นบรรยากาศของดาวพฤหัส ลอยคว้างไปตามกลุ่มก้อนน้ำแข็งอันกระจัดกระจายในวงแหวนของดาวเสาร์ ควงตัวตามแกนหมุนของดาวยูเรนัสที่วางตัวเกือบขนานกับสุร...

ด้วยนิสัย ผมมักเชื้อเชิญใครต่อใครเข้ามาวิ่งเล่นในสนามหน้าบ้านได้ตามอัธยาศัย และด้วยนิสัยเช่นกัน คนส่วนใหญ่มักได้รับอนุญาตให้อยู่ได้แค่บริเวณสนามหน้าบ้าน มีบ้าง--แต่มีน้อย ที่ได้รับกุญแจหนึ่งดอกสำหรับไขประตูหัวใจบานแรกของผมเข้ามา เพื่อจะเจอประตูบานที่สองซึ่งต้องใช้กุญแจคนละดอกสำหรับไข แต่พวกเขาไม่เค...

ในฐานะนักวางแผนที่นิยมควบคุมทุกสิ่งให้ดำเนินไปอย่างเป็นระบบ การรักพี่ไม่เคยอยู่ในแผนการของผมมาก่อน ตอนแรก...ผมแค่ชอบพี่ ผมคิดอย่างผยองเลยนะ ว่าผมไหว ผมเอาอยู่ แต่ยิ่งรู้จักพี่ ยิ่งใช้เวลากับพี่มากเท่าไหร่ พอรู้ตัวอีกทีมันกลับกลายเป็นว่าผมถลำลึกจนกลายเป็นรักพี่ไปแล้ว การตระหนักรู้เช่นนั้นทำให้ผมร่...

ผมเส้นหนึ่งเกาะอยู่บนแก้มของเขา มันเกาะอยู่เช่นนั้นมาตั้งแต่เริ่มต้นการสนทนา ระหว่างเขาพูด ผมมองดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาสลับกับผมเส้นนั้น สลับไปมาอยู่ร่วมสิบห้านาทีเขาก็ยังไม่มีทีท่าจะรู้สึกตัว "ขอโทษนะ" ผมพึมพำ ก่อนยื่นมือไปหา เขาเลิกคิ้วก่อนพริ้มตาลงอย่างง่ายดาย ปลายนิ้วของผมเกลี่ยบนแก้มของเขา เ...

คืนนั้นเราทะเลาะกันหนัก หนักหนาถึงขั้นที่เราตะโกนคำหยาบคายใส่กัน "Fuck You!!!" พี่คำรามทั้งน้ำตาบนรถสองแถวแดง "Fuck me" ผมแค่นยิ้ม รถแล่นขนาบคูเมือง ไฟจากวัดริมถนนฉาบใบหน้าของเราทั้งคู่ สีแดงฉาบเสี้ยวหน้าพี่ น้ำตาสะท้อนวาววาม แสงนั้นทำให้พี่ดูราวกับคนที่กำลังแตกสลาย และผมก็รู้ดีว่า สีแดงที่ฉาบเสี้ยว...

พี่นั่งอยู่ทางด้านขวาของผม เราจับจอยคนละตัว ดวงตาติดแน่นอยู่กับภาพเคลื่อนไหวบนจอ LED 50 นิ้ว "สามเหลี่ยม กดสามเหลี่ยม" พี่ย้ำ ละล่ำละลั่กไม่เป็นประโยค ส่วนผมหัวหมุน "เอ้า สี่เหลี่ยม กด กดสิ" บทสนทนาในบ่ายวันเสาร์อันแสนเกียจคร้านวนเวียนอยู่เช่นนั้น สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม วงกลม กากบาท พี่จิ๊ปากไปร้อยร...

พี่หลับไปแล้ว เปลือกตาปิดสนิท ขนตาทาบทับเป็นแพบนโหนกแก้ม ส่วนผมกำลังนอนตะแคงมองใบหน้ายามหลับของพี่ ผมง่วง แต่ไม่อยากละสายตา ไม่กล้าละสายตา มันอาจฟังดูตลกหากผมพูดว่า ผมกลัว กลัวว่าการละสายตาจากพี่เพียงชั่วเสี้ยววินาทีจะทำให้พี่แตกสลายกลายเป็นเพียงฝุ่นของจินตนาการ ยกปลายนิ้วแตะแก้ม แตะจมูก แตะริมฝีป...

เราเต้นรำกันอยู่หน้าตู้เย็น ระหว่างรอยาฆ่าแมลงละลายออกจากผิวมะเขือเทศ ระหว่างรอมอสซาเรลล่าชีสนมควายดีฟรอสต์ เราเต้นรำกันอยู่หน้าตู้เย็น อันที่จริง ผมเป็นคนเต้นรำอยู่หน้าตู้เย็น เต้นรำ โดยที่โอบอุ้มพี่ไปด้วย โอบแขนรอบเอวพี่ ขาของพี่โอบรอบสะโพกผม ใบหน้าซุกอยู่ตรงลาดบ่าของผม น้ำหนักของพี่ในอ้อมแขน ...

ผมชอบเวลาได้ทำอาหารให้พี่กิน อันที่จริงผมคงชอบประกายตาของพี่เวลามองผมทำอาหารเสียมากกว่า "ชอบเวลาเราทำอาหาร" พี่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสดชื่น เมื่อละสายตาจากหอมใหญ่ขึ้นไปมอง ผมก็พบดวงตาสีน้ำตาลฉ่ำ วิบวับ คู่หนึ่งมองตรงมาที่ผม "ยังไง?" พี่หัวเราะจางๆ เสียงหัวเราะของพี่คล้ายจะทำให้หอมใหญ่ที่ผมกำลังหั่นเป็...

เมตตาผมหน่อย, ผมเคยบอกพี่ โจทย์นี้ยากครับ ผมรู้ ผมเองก็ยังไม่แน่ใจว่าเมตตาที่ผมร้องขอคืออะไร หรือถ้าจะเมตตาผม พี่ต้องทำยังไง ผมให้คำตอบแบบ 1, 2, 3, 4 ไม่ได้ แต่ถ้าให้อธิบายมันคงคล้ายกับ 'ก่อนทำอะไรก็นึกถึงหัวใจผมบ้าง' เท่านั้นเอง . เปล่าครับ, ผมบอกพี่ หัวใจผมไม่ได้บอบบาง แต่มันเป็นก้อนเนื้อ ไม่ใช่บ...

"พี่กลัวเบบี้" ผมเลิกคิ้ว หลุบตามองอย่างประหลาดใจเมื่อจู่ๆ พี่ก็กล่าวขึ้นระหว่างที่เรานั่งอยู่ข้างกันบนโซฟา โทรทัศน์จอแบนกำลังฉายซีรีย์ดังของเน็ตฟลิกซ์ ผมกดพอส แล้วจึงโอบตัวพี่ขึ้นมานั่งตัก "หนังผีหรือ" "เปล่า...พี่กลัวเราไป" "ไปไหน?" ผมเลิกคิ้วรอบสอง พี่เม้มปากแน่น ก่อนจะตอบเบาเท่ากระซิบ "ไปไหนก็ได...

"คราวนี้อะไรล่ะ" คำถามด้วยน้ำเสียงกึ่งรำคาญกึ่งเป็นห่วงของเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ถูกผมลากออกมาดวลเบียร์ด้วยกัน ทำให้ผมคลี่ยิ้ม ยกเบียร์จิบ รสขมเข้มอย่างดาร์กช็อกโกแลตของสเตาท์ไหลผ่านต่อมรับรสและหลอดอาหารลงไปแผดเผากระเพาะ "พี่เขาเพิ่งคบกับคนที่คุยๆ ด้วย" ผมตอบเสียงเบา "มึงนี่นะ... พอได้หรือยังล่ะ" "ยัง"...