นิทานบทที่ 1 : แล้วเราจะเจอกันอีกเมื่อไรไม่รู้ในฐานะอะไรซักอย่าง ..เริ่มบทแรกที่เขียนก็เป็นการบอกลาละหรอ วันนี้ผมคงจะมาพูดถึงร้านกาแฟที่เจอโดยบังเอิญในภูเก็ตแต่กลับเป็นร้านกาแฟที่ชอบที่สุดในชีวิตโดยผมรู้สึกว่าร้านกาแฟร้านนี้เราเจอกันช้าไป ร้านนี้ก็ไม่ใช่ร้านที่จะหรูอะไร เป็นร้านที่ดูธรรมดาด้วยซ้ำ แต...