10.39น. ในวันที่ดวงอาทิตย์ไขปัญหาในจิตใจและผ่อนคลายจิตวิญญาณของฉัน ฉันพร้อมแล้วที่จะพบกับความจริงฉันอาจไม่เป็นดังที่ใครวาดฝันไว้ วันนี้ฉันอาจจะเป็นคนที่ผิดพลาดไม่เอาไหนและไม่ประสบความสำเร็จ วันนี้ฉันจะยอมรับมัน . . ดวงตะวันเคลื่อนคล้อยแม้จิตใจจะเข้มแข็งขึ้น แต่ร่างกายยังคงดื้อรั้นอาหารมื้อเช้าเกือบเ...

เช้าหลังจากผ่านคืนวันแห่งมรสุม ดวงตะวันทอแสงเจิดจ้าพอจะส่องความอบอุ่นมาถึงหัวใจที่เปียกชื้นไปด้วยคราบน้ำตา แต่แสงตะวันไม่ได้ช่วยให้ความปวดระบมของดวงตาที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักจางหายไปไหน อีกทั้งแสงตะวันยังกระตุ้นให้รู้สึกถึงความปวดหนึบของศรีษะ . . . ฤดูร้อนยังคงเป็นฤดูร้อน ฤดูฝนยังคงเป็นฤดูฝน ...

จริงๆตอนนั้นมันก็ดีนะ ดีที่ตัดสินใจ...เพราะมันเป็นดังฟางเส้นสุดท้ายที่ยึดเหนี่ยวเราไว้กับความเจ็บปวดเมื่อเราเลือกก้าวต่อไปข้างหน้าเราได้ตัดฟางตัดพันธนาการตัดแม้กระทั่งเส้นใยหรือเนื้อหนังเอ็นที่เหนี่ยวรั้งเราไว้ เมื่อสิ่งพันธนาการทั้งหลายถูกตัดทิ้งจนสิ้นรอยบาดแผลเริ่มปรากฏชัดเพราะความดื้อรั้น . ....

เจ้าปลาน้อย ว่ายวน ในโหลแก้ว ดำลงลึก ก็แล้ว หาทางไม่ จะออกจาก โหลน้อย หนทางใด วนเวียน ดำว่าย มิอาจเจอ . ดังดวงใจ มืดมน สิ้นแสง หลุมลึก ดักแกล้ง ให้หม่นหมอง มืดมัว ไร้ทาง ถูกจำจอง หวังใจปอง ได้ออก จากวังวน . วนเวียน ว่ายซ้ำ ก็ทำแล้ว โหลแก้ว ไร้ทาง จะออกพ้น ดังชีวิน ถูกทิ้ง ให้จำทน ถูกจองจำ เจ็บจน สิ้...