นิ้วโป้งของเขาบดลงกับส่วนที่ตึงขึ้นมาบนหน้าอกแบนราบก่อนมือหนาจะตัดสินใจถอดท่อนบนของอีกคนออกเมื่อฝ่ายนั้นเผลอทำร่วง ความอบอุ่นที่เขาชอบกลับมาบนหน้าตักอีกครั้ง แทนที่มือของเขาที่กำลังดูแลตัวเองด้วยบางอย่างที่ร้อนกว่า

แน่นกว่า

"ซี้ด..." นันท์สูดปากเมื่อความคับตึงครอบครองร่างกายส่วนที่กำลังเต็มไปด้วยความรู้สึกของเขาอย่างเชื่องช้า ใจอยากจะกระแทกตัวขึ้น สัมผัสเข้าไปในส่วนที่ลึกสุด แต่อีกฝ่ายคงรู้ทันเลยกดหน้าขาของเขาเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง

"...อืม" คนบนร่างครางต่ำก่อนจะสะดุ้งเมื่อเขารวบกอดสะโพกแน่นเอาไว้เมื่อร่างเพรียวกดลงมาจนมิด นันท์เงยหน้าขึ้น จูบลงบนแผ่นอกไล่ไปเรื่อยจนถึงสันกรามและแนวแก้ม

"ไม่จูบ ปะ ปาก"

เขาขมวดคิ้วนิดหน่อยที่อีกฝ่ายเบือนหน้าหนี ความสงสัยในรสชาติของริมฝีปากยั่วยวนที่เจ้าของกำลังกัดกลั้นเสียงครางพุ่งขึ้นสูงจนเกือบจะห้ามไม่อยู่

"ฮื้อ!"

ถ้าอีกฝ่ายไม่ดึงความสนใจของเขาด้วยอย่างอื่นไปเสียก่อน

บั้นท้ายกลมกลึงกระทบลงบนหน้าขาของเขายามร่างเพรียวยกตัวและกดลงมา เริ่มจากนุ่มนวลเหมือนกำลังหาจังหวะร่วมของร่างกายจนค่อยๆร้อนแรงขึ้น กลายเป็นกระแทกกระทั้นจนเกิดเสียง

ลุ่มหลง รุนแรง เติมเต็มที่สุดในความรู้สึกของนันท์

"นันท์ อื้อ! นันท์!" ยิ่งเวลาได้ยินอีกฝ่ายเรียกชื่อของเขาด้วยลมหายใจขาดห้วงก็ยิ่งรู้สึกดี เขาสวนสะโพกรับกับอีกคนที่โอบรัดเขาอย่างเร่าร้อน แม้ไม่มีเสียงครางแหลมเหมือนที่ได้ยินจากหญิงสาว แต่เสียงครวญต่ำกับลมหายใจกระชั้นที่เป่ารดกันและกันก็ทำให้นันท์ 'รู้สึก' ในสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกมาเนิ่นนาน

ความต้องการที่แผดเผาในอกจนอยากจะขย้ำอีกคนให้จมลงในกอดของเขา

"ดีครับ...อืม...คนเก่ง" เขากระซิบเฉียดริมฝีปากลงบนใบหู เม้มเนื้อนิ่มเมื่อคนฟังกระแทกลงมาอย่างเอาใจเหมือนเด็กได้รับคำชม นันท์แลบลิ้นเลียซอกคอหอมก่อนจะกัดลงไปเต็มเขี้ยวด้วยแรงอารมณ์

"ยะ อย่ากัด"

"ทำคืนสิครับ" เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเด็กดีคนเดิมกัดลงบนหัวไหล่แกร่งทันทีที่จบประโยคเชิญชวน นันท์ผลักร่างเพรียวลงกับที่นอนนุ่มเมื่อร่างกายเขาเรียกร้องมากขึ้นเรื่อยๆ ฉกจูบลงบนริมฝีปากของคนที่บังอาจห้ามเขาเอาไว้ในตอนแรกอย่างย่ามใจ

"บอกว่า— อึก!"

นันท์เรียนรู้ที่จะหยุดคำพูดของอีกฝ่ายด้วยการขยับเอวเน้นน้ำหนักเหมือนจงใจแกล้ง แตะริมฝีปากลงบนส่วนเดียวกันของคนใต้ร่างอีกครั้งเมื่อทางนั้นเชิดหน้าเปิดปากหอบเพราะเสียวจนทำอะไรไม่ถูก

ปลายลิ้นเรียวเกี่ยวกระหวัดกับความร้อนรุ่มในโพรงปากของอีกคนด้วยความกระหาย เขาอยากรู้...และพอได้รู้ก็ยิ่งอยากสัมผัส อยากครอบครองความหอมหวานนี้อย่างไม่รู้เบื่อ

"ฮึก...เร็ว"

นันท์จูบซับหางตาของคนที่ประท้วงโดยน้ำเสียงขัดใจ เดาว่าคงเป็นเพราะความปรารถนามันวิ่งพล่านและไม่ได้รับการเติมเต็มที่ถึงใจพอเสียที

เขาขยับเอวเน้นอย่างเนิบช้า มันดีจนท่วมท้น แต่เขาเองก็รู้ว่าไม่พอ

"ซนเหรอ" ดวงตาเฉี่ยวฉายแววร้ายกาจปะปนไปกับความพึงพอใจเมื่อคนที่ทนไม่ไหวยกมือขึ้นขยำสะโพกของเขาและกดเร่งให้มันกระแทกลงมา

นันท์ทำตามคำสั่งอย่างไร้เงื่อนไข

"อือ...แรงๆ ฮึก...อีก...นันท์"

เขาไล่ชิมทุกองค์ประกอบบนใบหน้าของอีกฝ่ายในขณะที่ร่างกายท่อนล่างยัง 'เอาใจ' โดยแรงไม่ตกสักนิด งับปลายจมูกโด่งเบาๆอย่างมันเขี้ยวที่สุดก่อนจะวกกลับมายังริมฝีปากเย้ายวน

ไม่รู้ว่าอุปทานไปเองหรืออะไร แต่ทำไมมันหวานขนาดนี้ก็ไม่รู้

เป็นความหวานที่คนชอบกินขนมแบบเขาละเลียดอย่างไม่ต้องกลัวว่าจะหมด เพราะคนใต้ร่างขยันผลิตรสชาติละมุนนุ่มลิ้นราวกับเจ้าตัวเป็นโรงงานผลิตของหวานยังไงยังงั้น

"อร่อยจังครับ" เขาชมก่อนจะผละออก เปลี่ยนมาคุกเข่าลงกับเตียงและยึดสะโพกแน่นไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง จัดท่าเพราะอยากกระแทกเข้าหาอีกฝ่ายลึกกว่าเดิม

นันท์ขยับเอวถี่รัวอย่างเอาแต่ใจ มองเห็นเลือนรางว่าอีกคนจิกผ้าปูเตียงจนยับยู่ ผิวสีน้ำผึ้งผสมสีชมพูกลายเป็นเฉดที่เขาอดไม่ไหวจับขายาวพาดขึ้นบนบ่าและก้มลงกัด การกระทำนั้นเรียกเสียงครางฮือจากคนใต้ร่างได้ดี

นอกจากจะเจ็บจนเสียว ท่าที่ทำอยู่มันยิ่งเข้าไปได้ลึกไม่ใช่หรือไง!, ใครบางคนหวีดร้องอยู่ในหัว เพราะทุกครั้งที่เปิดปากมีแค่เสียงหอบหายใจของตัวเองให้ได้ยินจนพูดไม่เป็นภาษา

บ้าเอ๊ย...

"นันท์...นันท์"

เสียงเรียกชื่อของเขาครั้งนี้ซ่อนหลากหลายความรู้สึกจนคนถูกเรียกตัดสินใจก้มลงไปจูบปิดปาก ทำได้ลำบากนิดหน่อยเพราะข้างล่างยังคงขับเคลื่อนเต็มแรง บางจังหวะริมฝีปากถึงหลุดออกจากกันและเฉียดทุกส่วนมั่วไปหมด

เขารับรู้ว่าอีกฝ่ายยกมือขึ้นรูดรั้งตัวเองเมื่อใกล้จะถึงจุดหมายเต็มที เห็นแบบนั้นก็ยิ่งรัวร่างกายใส่ช่องทางที่ตอดรัดกันเหมือนอยากจะช่วย ฝังใบหน้าลงกับซอกคอหอมติดจมูก ทำแค่เม้มเลียไปเรื่อยเพราะไม่อยากให้อีกคนเจ็บจนหลุดจากห้วงอารมณ์ที่กำลังขึ้นถึงขีดสุด

"...แฮ่ก"

นันท์กวาดอากาศเข้าปอดก่อนจะทิ้งตัวลงทับร่างกายอบอุ่นของอีกคน ขมวดคิ้วนิดหน่อยที่เพิ่งนึกได้ว่าเขาปลดปล่อยทั้งหมดเข้า 'ข้างใน' โดยไม่มีอะไรป้องกัน แต่ความอุ่นร้อนเฉอะแฉะกับกลิ่นคาวของทั้งสองคนที่คลุ้งไปทั่วกลับได้อารมณ์ดิบที่เขานึกชอบเสียอย่างนั้น

อา...ยอมรับเลยว่าชอบมาก

"...เอาออก" เสียงนั้นดังขึ้นพร้อมกับมือที่ดันแผ่นอกของเขา นันท์กดจูบหนักๆลงบนหน้าผากเนียนก่อนจะยอมถอนกายตามคำสั่ง แต่ก็ยังไม่วายพาดแขนขาทับอีกฝ่าย ติดใจความอบอุ่นจนไม่ยอมปล่อยให้หายไปไหน