เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
TIME TO BE A FREELANCEBUNBOOKISH
คำนำ

  • เราเขียนคำนำเล่มนี้ในเวลา Office Hours ความ-หมายของคนทั่วไปก็มักจะเข้าใจตรงกันว่าหมายถึงเวลาเก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น (หรือบวกลบไม่มากเท่าไหร่) ดูเหมือนว่าวิถีชีวิต           แบบออฟฟิศๆ เป็นเรื่องคาดเดาง่าย และเข้าใจไม่ยาก

    แต่กลับกัน ถ้าบอกว่ากำลังเขียนคำนำหนังสือเล่มนี้ในช่วงเวลาของ Freelance Hours แน่นอนว่า คิดไม่ออกเลยว่า เวลาที่ว่านั้นหมายถึงตอนไหน เพราะฟรีแลนซ์ดูมีเวลาทำงานอิสระแบบที่พวกเรา (ชาวออฟฟิศ) ไม่มี, อยากทำงานเวลาไหนก็ได้ อยากนอนตอนไหนก็ได้...

    พูดแบบนี้แล้วก็ดูเหมือนว่าวิถีชีวิตแบบฟรีแลนซ์เป็นวิถีชีวิตในฝันเหลือเกิน มิน่าล่ะ เด็กรุ่นใหม่หลายคนถึงเลือกที่จะเดินในเส้นทางนี้

    มุ—ชญาภรณ์ พัวพานิช เธอชอบวาดการ์ตูน และอยากมีชีวิตที่อิสระ อะไรจะเหมาะกับเธอเท่าอาชีพนักวาดการ์ตูนฟรีแลนซ์

    แต่นั่นแหละ วิถีอิสระก็แลกมาด้วยความไม่มั่นคง การไร้สวัสดิการ และการไม่มีเงินเดือนที่ไม่แน่นอน ไหนจะครอบครัวอีก (หมายถึงพ่อแม่ญาติพี่น้อง)

    เมื่อพูดคุยกับเธอถึงชีวิตฟรีแลนซ์ ว่าต้องประสบ หรือเผชิญกับวิบากกรรมอะไรบ้าง เราฟังแล้วก็เกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาว่า ถ้าคนที่เคยอิจฉาหรือคิดอยากเป็นฟรีแลนซ์ (ไม่ต้องเฉพาะทางวาดการ์ตูนก็ได้) ได้อ่านหนังสือเล่มนี้จะเปลี่ยนใจจากเดิมบ้างหรือไม่...

    มุไม่ได้บอกเราว่าเธอเป็นฟรีแลนซ์ขั้นเทพ เธอเองก็เพิ่งผ่านช่วงเวลาแห่งการทดลองเป็นฟรีแลนซ์มาไม่นาน ถึงแม้ว่า มุจะอยากทำงานเวลาไหนก็ได้ อยากนอนตอนไหนก็ได้ แต่นั่นแหละ เอาเข้าจริง เราว่าเธอก็ทำงานตลอดเวลา และปั่นต้นฉบับจนแทบไม่ได้หลับได้นอนอยู่ดี

    จะว่าไป วิถีชีวิตฟรีแลนซ์ที่หลายคนมองว่าสบายนั้น เอาเข้าจริงก็ไม่ได้สบายอย่างที่คิด พวกเขาต้องเผชิญกับปัญหาอีกแบบ วิบากกรรมอีกเซ็ต รสชาติการทำงานอีกเฉด

    แต่เราก็หวังว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่ทำให้ใครขยาดวิถีชีวิตแบบฟรีแลนซ์ แต่เก็บเอาไว้เป็นคู่มือเตรียมตัวรับมือกับความสบายของจริง และความลำบากของแท้ได้อย่างไม่คณามือ


    ขอให้สนุกกับทางเดินที่เลือกเอง

    BUNBOOKS


  • หนังสือเล่มนี้ ฉันเขียนเกี่ยวกับตัวเองค่ะ

    ตอนที่คุยกันว่าจะเขียนหนังสือเล่มนี้ยังไง บ.ก. ก็บอกให้ฉันเขียนเรื่องของตัวเองว่าทำไมถึงมาเป็นนักวาดฟรีแลนซ์รับงานจากไหน รับมือกับลูกค้ายังไง แต่ละวันเป็นอย่างไรบ้าง ไม่ต้องเขียนถึงฟรีแลนซ์คนอื่นหรืออาชีพอื่น เพราะเดี๋ยวนี้มีคนเป็นฟรีแลนซ์กันเยอะมาก จึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะให้เขียนครอบคลุมทั้งหมดทุกคน

    ฉันเป็นนักเขียนที่ว่าง่าย (เหรอ?) ก็เลยเขียนตามที่ บ.ก. แนะนำมานั่นแหละ เพราะฉะนั้นชีวิต   ฟรีแลนซ์ในเล่มนี้จึงอาจไม่เหมือนกับของอีกหลายๆ คนนะคะ หลายคนอาจมีงานแบบอื่น หรือมีชีวิตที่ต่างออกไปก็ได้

    แต่อยากจะบอกว่าที่ฉันมาเป็นนักวาดฟรีแลนซ์ถึงตอนนี้ ก็เพราะได้ฟังประสบการณ์ของเพื่อนๆ และรุ่นพี่รุ่นน้องนักวาดหลายคน แล้วเอามาปรับใช้ ลองผิดลองถูกกันไป เพราะฉะนั้น ถึงหนังสือเล่มนี้จะมีแค่เรื่องของฉัน แต่ก็รวมเอาประสบการณ์ของเพื่อนนักวาดและรุ่นพี่รุ่นน้องในวงการเข้าไว้ด้วยนะ 

    น่าจะพอช่วยเป็นข้อมูลให้ใครก็ตามที่นึกอยากเป็นนักวาดฟรีแลนซ์รุ่นต่อไปได้ว่าจะต้องเจออะไร ต้องทำอย่างไร และไปทางไหนได้บ้างนะคะ 

    รวมไปถึงคนที่กำลังสงสัยว่า อาชีพฟรีแลนซ์นี่…มันฟรีจริงหรือไม่ด้วยค่ะ




    ป.ล. ถึงจะบอกว่าฉันเขียนเล่าเรื่องตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดนะคะ บางเรื่องฉันก็ตัดทอน เพราะขืนเล่าหมด หนังสือเล่มนี้คงหนากว่านี้ และป่านนี้ บ.ก. คงยังอ่านไม่จบ

    ป.ล. 2 และบางเรื่อง ก็เขียนให้เกินจริงสักหน่อยเพื่อให้สนุกขึ้น…เช่น แม่ของฉัน เป็นต้น  จริงๆ แล้วแม่ของฉันใจดี๊ใจดีค่ะ ไม่เหมือนที่เขียนไว้ในเล่มนี้หรอก…จริงจริ๊ง


    ชญาภรณ์ พัวพานิช

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in