Strawberry Song Orchestra ตำนานเมืองในโลกกระจกเงา - วงญี่ปุ่นบันเทิง

สาวปากฉีก สุนัขหน้าคน คุณแม่รี่ และผ้าคลุมแดง.....

ในยุคโชวะที่เหล่าตัวละครตำนานเมืองเหล่านี้ก้าวออกมาจากเงามืด ผ้าคลุมแดงได้รวบรวมเหล่าผู้มีความสามารถทางศาสตร์ศิลป์ ส่งเสียงดนตรีผ่านคลื่นวิทยุ จากโลกกระจกเงา โลกซึ่งอยู่ระหว่างความจริง และจินตนาการ

Strawberry Song Orchestra เป็นวงพังค์หน้าขาวของญี่ปุ่น ที่ใช้บรรยากาศของยุคโชวะ และตำนานเมืองเป็นพื้นหลังในการนำเสนอ วงนี้ก่อตั้งในปี1998 (เกือบ 20ปีแล้ว) ข้ามผ่านช่วงฟองสบู่แตก เปลี่ยนสมาชิกมาแล้วหลายรุ่น แต่มุมมอง การแสดง และแนวดนตรีไม่ต่างจากเมือ20ปีก่อนสักเท่าไหร่นัก สมกับคอนเซ็บของวงที่หยุดเวลาไว้ในยุคโชวะนั้นเลย บรรยาศของเพลงและMV จะออกแนว Occult และ เซอร์เรียลนิดๆ อารมณ์หนังโหดเก่าๆของญี่ปุ่น ใครชอบหนังผีเกรดB หรือตำนานเมืองญี่ปุ่นก็น่าจะดูได้เพลินๆเลยค่ะ

狂れた埋葬虫、電波、赤マント (ด้วงกินศพคลั่ง คลื่นไฟฟ้า ผ้าคลุมแดง) หนึ่งในเพลงคู่บุญของวง เนื้อหากล่าวถึงการไล่จับผ้าคลุมแดง ตามคำสั่งที่แพร่มาทางคลื่นวิทยุของโลกกระจกเงา เพลงนี้มีที่มาจาก ในอดีต จะมีการขู่เด็กสาวว่า ผู้หญิงที่ชอบเที่ยวกลางคือนจะโดนชายผ้าคลุมแดงฆ่า สื่อถึงการที่คนชอบโยนบทบาทชั่วร้ายไปให้ตำนานเมือง ทั้งที่คนร้ายก็คนด้วยกันเองนี่แหละ เพราะฉะนั้นจะตามจับยังไงก็จับไม่ได้
อย่างที่กล่าวไปข้างบนว่า วงนี้เป็นวงพั้งค์หน้าขาว จุดเด่นของวงนี้คือ ทุกคนจะทาหน้าด้วยสีขาว ตามอย่างการแต่งหน้าแบบ白塗り(ชิโระนุริ) ซึ่งเป็นการแต่งหน้าของเหล่านักแสดงศิลปะดั้งเดิมของญี่ปุ่น อย่างเช่นเกอิฉะ หรือคาบุกิ การทาหน้าขาวนี่ก็เพื่อปิดบังบทบาท และตัวตนในโลกความเป็นจริงเพื่อสวมบทบาทในการแสดง โดยกฎของวงนี้คือ ในการแสดงสด ทุกคนยกเว้นกลุ่มนักร้อง ต้องไม่พูด และไม่แสดงอารมณ์ด้วยค่ะ

วงStrawberry Song Orchestra นี้น่าสนใจตรงที่ วงไม่ได้มีแค่นักร้องกับนักดนตรีเป็นสมาชิก แต่มีกลุ่มที่เรียกว่า影役者 หรือนักแสดงเงาเป็นสมาชิกด้วยค่ะ โดยนักแสดงเหล่านี้ไม่ได้แค่เป็นคนเล่นMVเท่านั้น แต่ในการแสดงสด ที่ทางวงเรียกว่า犯罪 หรือการก่ออาชญากรรม เหล่านักแสดงเหล่านี้ก็ทำการแสดงประกอบด้วยเช่นกัน เพราะเพลงของวงนี้ส่วนมากจะมีเนื้อหาเป็นเรื่องราว ประหนึ่งว่ามาเล่าตำนานเมืองให้ฟัง การมีการแสดงประกอบจึงช่วยเพิ่มความบันเทิงได้มากขึ้น เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มละคร ที่เป็นวงดนตรีด้วยก็ได้

อันนี้เป็นส่วนนึงของไลฟ์ ในเพลง 親不孝怨歌 (เพลงของลูกอกตัญญู) มีทั้งนักร้องและนักแสดงเวทีก็จะแน่นๆแบบนี้

ด้านเพลง วงนี้เป็นวงที่มีนักร้องชาย หญิง โดยนักร้องชายคือคุณมิยะอะคุ เซนชฉะ(นามสมมุติ)ผู้ก่อตั้งวง และสมาชิคยุคแรก รับหน้าที่เล่าเรื่อง ร้องด้วยเสียงเดทว๊อยซ์ และสาวคอรัสเสียงดีร้องเมโลดี้ค่ะ สำหรับสาวคอรัสนี่เปลี่ยนมาหลายรุ่นแล้ว (เราชอบคุณมิกะในสองคลิปข้างบนที่สุด โดยเฉพาะยุคที่มีคอรัสสองคน คือคุณมิกะ กับคุณอาคาเนะ แต่ตอนนี้ทั้งสองคนจบการศึกษาจากวงไปแล้ว โดยมีคุณอาคาริเข้ามาแทนตั้งแต่ปีที่แล้ว) เสืยงเดทว๊อยซ์แห้งๆ เสียงเมโลดี้ที่บาดหูอมแจ๊ซนิดๆ ประกอบกับเสียงวงเครื่องไฟฟ้า และคีย์บอร์ด ทำให้บรรยากาศของเพลงดูลึกลับเหมือนออกมาจากโลกตำนานเมืองจริงๆ
เนื้อหาของเพลงส่วนมากจะเป็นการเล่าเรื่อง โดยมีธีมหลักคือ"มูลเหตุแห่งอาชญากรรม" และ "มนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์" โดยมีแรงบันดาลใจมาจากวรรณกรรมในยุคโชวะ นอกจากนี้ยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นไอจางๆของ"มนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ จากบัญหาเศรษฐกิจ ในยุคฟองสบู่" รวมเข้ากับเรื่องเหนือธรรมชาติอย่างตำนานเมือง โดยเล่าเหมือนเป็นบันทึกเหตุการณ์จริง ในเนื้อเพลงจะมีการบอกวันเวลาที่เกิดเหตุไว้ด้วย (อย่างเพลงผ้าคลุมแดงเพลงแรกนี่เป็นเรื่องในปีเมกิโดะที่49(ปีที่ใช้ในเมืองสมมุติเมกิโดะ) วันที่ 7 มีนา )
臓物にジグソウ(จิกซอว์เครื่องใน) เรื่องราวของเหตุฆาตกรรม หั่นศพด้วยเลี่ยไฟฟ้าในครอบครัวหนึ่ง ในกลางดึกของเมืองเมคิโดะ (เพลงนี้คอรัสยังเป็นคุณมิกะ กับคุณอาคาเนะอยู่ เป็นซิงเกิลสุดท้าย)
　สำหรับเรา แง่คิดหลักๆที่ได้จากเพลงของวงนี้คือ มนุษย์นี่แหละที่อยู่ในโลกกระจกเงา อยู่ระหว่างโลกความจริงและจินตนาการณ์
เมื่อโลกแห่งความจริงเป็นสิ่งที่ไม่อาจรับได้ มนุษย์ก็พร้อมหลับหูหลับตาเข้าสู่โลกในจินตนาการเสมอ สิ่งที่จะรั้งเอาไว้ได้คือความรักความอบอุ่น ความเข้าใจของมนุษย์ด้วยกันเท่านั้น แต่ในตอนนี้ สิ่งเหล่านั้นกลับหาได้ยากยิ่ง มนุษย์กำลังเสื่อมทราม มนุษย์ที่ไม่อาจยืนอยู่ในโลกแห่งความจริงได้อีกต่อไปจะถูกย้อมด้วยสีแดงแห่งอาชญากรรม อาชญากรรมที่เป็นจุนเริ่มต้นของตำนานเมือง

ส่งท้ายด้วยซิงเกิลที่วางขายล่าสุด 東京グロテスク (Tokyo Grotesque) กล่าวถึงโตเกียวในปี20xx　ที่ผู้คนต่างเป็นโรคคนเมืองเฉยชาต่อกัน จนเมืองนี้กำลังย่างเท้าเข้าสู่การล่มสลาย (เพลงนี้เปลี่ยนคอรัสเป็นคุณอาคาริแล้ว)

สำหรับวันนี้ นอนหลับฝันดี ระวังโดนผ้าคลุมแดงจับตัวไปด้วยนะคะ