เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
LET ME IN (Writer x Reader)GIRL WHO WEAR GREY
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน When we fall... (in love)
  • ครั้งแรกของพวกเราเกิดขึ้นในวันที่ร่วงหล่น ฉันอ่านงานเขียนของคุณมาไม่น้อยจึงได้รู้ว่า คุณกักซ่อนตัวจากโลกมาอยู่ในหนังสือ ซึ่งเป็นกลไกธรรมดาของคนที่จะดิ้นรนหาสถานที่ปลอดภัยสำหรับตัวเอง ฉันรู้... เพราะฉันก็มี

    ไม่รู้หรอกนะว่า
    ใครเป็นผู้ร่วงหล่น
    อาจเป็นฉัน 
    หรือคุณ 
    หรือเราทั้งคู่ (ไม่รู้สิ)

    คุณมักสั่งกาแฟดำแล้วนั่งอุดอู้กับงานเขียนที่ต้องเร่งส่งต้นฉบับสำนักพิมพ์ที่โต๊ะตัวในสุดของร้านตั้งแต่เช้าจนกระทั่งร้านปิด อย่างน้อยก็สัปดาห์ละสามวัน เพราะร่างกายต้องทำงานด้วยคาเฟอีน
    คุณเป็นนักเขียนอัธยาศัยดี คุณยินดีเซ็นหนังสือให้แฟนคลับเสมอ แม้ตอนนั้นสมองจะระเบิด 
    นั่นคือ ติณฑ์ นักเขียนนิยายทริลเลอร์-แฟนตาซีที่ฉันรู้จัก 

    รวมถึงคนที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่บนดาดฟ้าคอนโดมิเนียมตอนนี้ด้วย..

    "อ้าว คุณบาริสต้านี่นา" คุณหันมาหาพร้อมคลี่ยิ้มให้ เหมือนกับตอนที่คุณเข้ามาสั่งกาแฟดำตอนเช้า
    เพียงแต่คุณทิ้งก้นกรองลงกับพื้น ถอดรองเท้าแล้วขึ้นไปนั่งที่ขอบดาดฟ้า 
    "คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ"
    "แค่คิดอะไรเพลิน ๆ" 
    "คุณล่ะ?"
    "เหมือนกันค่ะ"

    ฉันขออนุญาตนั่งข้างคุณโดยอ้างว่าต้องการใครสักคนเพื่อคลายเหงา แต่ความสูงของตึก 20 ชั้นน่าหวาดเสียวเหลือเกิน ทว่าใบหน้าของคุณกลับเรียบนิ่ง ไร้ซึ่งความกลัว 
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in