เมื่อไหร่นะที่เราจะเป็นผู้ใหญ่จะเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ใหญ่ ตอนที่มีรถ มีบ้าน หรือจะเป็นตอนที่ได้เงินเดือนก้อนแรก หรือจะเป็นตอนที่เข้าใจและไม่เสียใจกับเรื่องที่ผ่านมา ตอนนี้เราโตพอรึยังนะ พอที่จะใช้ชีวิต หรือต้องหาตัวเองไปเรื่อยๆ สิ้นสุดตรงนี้คือที่ไหน ตรงที่เก็บกระเป๋าเพื่อจากบ้านไปเรียนต่อ เรียบจบแล้วเตรียมหางาน นั้นดิใครก็ตอบไม่ได้ คำว่าโตแล้วเหมือนไม่จริงสักที ไม่ใช่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่แล้วจะไม่ผิดพลาด ไม่เสียใจ ไม่เสียดาย แต่เราก็ต้องโตกันไปเรื่อยๆ เพื่อใช้ชีวิต อาจจะเป็นชีวิตที่ไม่ต้องโตขนาดนั้นก็ได้ แต่ขอให้เติบโตไปเรื่อยๆ เรียนรู้จากความผิดพลั้ง ตั้งใจรักและจริงใจกับคนอื่นเสมอ และอย่าเป็นผู้ใหญ่ที่ตัวเองไม่ชอบก็พอแล้ว