ความเป็นคนแฟรนด์ลี่ของคนพวกนี้มันน่าลำบากใจตั้งแต่แรกพบ อย่างเวลาไปเจอคนแปลกหน้าที่เฟรนด์ลี่ใส่เรามากๆ ในใจมันก็รู้สึกทราบซึ้งและรู้สึกดีใจอยู่หรอกที่เค้าพยายามชวนคุย แต่อีกประมาน90% ของสมองคนไร้สังคมอย่างเราโคตรจะอึดอัด ถึงที่จริงๆแล้วเค้าอาจจะแค่เป็นคนเฟรนด์ลี่ ในหัวเรามันก็จะชอบระแวงไปเองว่า เชี่ย ต้องการไรว้า คนไรแม่งจะอัธยาศัยดีขนาดนี้ว้า นี้ต้องการไรจากกูปะเนี่ย  แต่พอได้เดินผ่านหรือส่องกระจกทีก็จะสำเหนียกได้ว่าเราจะระแวงไปทำไม ทั้งเนื้อทั้งตัวรวมกันมูลค่ายังซื้อ starbucks ไซส์ tall ไม่ได้เลย 

สิ่งที่น่าหงุดหงิดอีกอย่างคือการที่คนอย่างเรามีเพื่อนสนิทเป็นคนเฟรนด์ลี่ จะไปไหนมันก็จะมีแต่คนมาทัก และในขณะที่มันหยุดคุยกับเพื่อน เราก็ต้องยืนโดดๆ ทำเป็นเล่นมือถือบ้างละ ทำเป็นมองนู้นมองนี้บ้างละ ยิ้มเจื่อนๆเหมือนว่าเข้าใจที่เค้าคุุยกันบ้างละ แต่เรื่องที่แย่ที่สุดของการมีเพื่อนสนิทเป็นคน

เฟรนด์ลี่จริงๆแล้วคือการที่มันจะต้องแบ่งเวลาไปเจอคนอีกประมานห้าพันคนในชีวิต ในขณะที่เราก็อยากจะตะโกนใส่หน้ามันว่า นอกจากมันแล้ว กู ก็ ไม่ มี เพื่อน คน อื่น แล้ว โว้ย 

อีกอย่าง ช่วงนี้มันเป็นเทรนด์หรอ ว่าแบบเนี่ย ไม่มีเพื่อนคบแล้วเท่ เห็นโพสเห็นสตอรี่ช่วงนี้บ่อยมาก ที่คนจะลงติดตลกอารณ์แบบ โอ้ย เพื่อนเลิกคบไปหมดแล้ว หรือ ชีวิตเราแบบ lame มากอะแกวันศุกร์แต่ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหน นอนอยู่บ้านดู netflix บลาบลาบลา คือไอ้พวกคุณมึ ง จะเอาเรื่องจริงของชีวิตกูมาเล่นไม่ได้ T_____T !! บอกไม่มีเพื่อนแล้วก่อนหน้านี้ที่ลงสตอรี่ว่าไปกินข้าวกับคนอีกเป็นสิบนี้เรียกอะไรคะคุณ!!