เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เจคกับเกาะลึกลับNNYs
ตอนที่ 2 วันแรกบนเกาะ
  •          หลังจากออกเดินทางได้ไม่นาน ท้องฟ้าที่ปลอดโปร่งจู่ๆ ก็เริ่มมืด ลมพายุโหมกระหนำพร้อมกับฝนเม็ดใหญ่ท่ีตกลงมา ท้องทะเลที่สงบนิ่งก็แปรปรวน เกลียวคลื่นโถมซัดเรืออย่างรุนแรงเหมือนอสูรร้ายที่จะเขมือบเรือลงไปที่ก้นทะเล 


    สุดท้ายเรือของพ่อก็ต้านพายุลูกนี้ไม่ไหว และค่อยๆ จมลงไปสู่ก้นมหาสมุทร นั้นเป็นภาพที่ผมเห็นก่อนที่ตนเองจะหมดสติไปหลังถูกคลื่นซัดจนตกออกจากเรือ 


    .


    .


    .


    “แค่ก แค่ก” 


    ผมฟื้นขึ้นมาบนเกาะแห่งหนึ่ง พร้อมกับซากไม้และของอื่น ๆ ที่ลอยมาตามน้ำ ไม่รู้ว่าที่นี่คือส่วนไหนของโลกแต่คลื่นคงจะซักผมมาเกยตื้นอยู่ที่เกาะๆ นี้


    เอาล่ะ คงต้องเริ่มจากเดินดูรอบ ๆ ก่อนว่ามีอะไรที่สภาพดีพอเอาไปใช้ได้บ้าง


    ผมเดินดูรอบๆ ชายหาดที่ตนเองถูกคลื่นซัดมาเกยตื้น ของบางอย่างก็เหมือนอยู่ที่นี่มานานแล่ว บางอย่างก็ดูคุ้นๆ เหมือนคยเห็นมาก่อน แต่น่าแปลกที่ไม่ค่อยมีของที่อยู่บนเรือของผมเลย คลื่นคงจะซัดพวกมันไปที่อื่น หรือไม่ก็คงจมอยู่ที่ก้นทะเลหมดแล้ว 


    แค่นี้ก็คงพอ ผมได้กระติกน้ำกลับมา พร้อมกับมีดที่ยังดูสภาพดีแม้จะทื่อไปบ้าง เชือกสองสามเส้นที่ดึงดูแล้วจะไม่ขาด และก็กระเป๋าสะพานข้างขนาดกลางพอให้ผมยัดทุกอย่างที่พูดมาเข้าไปได้ 


    พระอาทิตย์ลอยไปด้านหลังแล้ว ผมยังมีเวลาอีกเล็กน้อยก่อนที่ฟ้าจะมืด ผมเก็บแผ่นไม้ที่ยังสภาพดีเพิ่มอีกเล็กน้อย มองหาที่เหมาะๆ สำหรับสร้างที่พักในคืนนี้ มันคงจะดีกว่าถ้าจะเตรียมอะไรให้พร้อมก่อนแล้วค่อยเข้าไปในป่า


    สิ่งที่สำคัญที่สุด “น้ำ” มนุษย์เรามีน้ำในร่างกาย 70% ถ้าขาดน้ำจะทำให้ตายได้ และแน่นอนว่ามันต้องไม่ใช่น้ำทะเล อย่างที่สอง “ไฟ” ตอนกลางคืนบนเกาะน่าจะหนาว ผมต้องก่อไฟให้ร่างกายอบอุ่นเขาไว้ ส่วนสุดท้าย “อาหาร” เรื่องกินก็เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผม อาหารที่ผมขนมาทั้งหมดถูกคลื่นยักษ์กับพายุบ้าๆ นั้นเขมือบเสียหมด ขนมปังปอนด์ที่แม่อบมาให้เป็นมื้อสายก็ยังไม่ได้กินกลายเป็นอาหารปลาหมดแล้ว


    ผมสะบัดหัวไล่ความคิดถึงอาหารออกไปก่อนที่จะท้อแท้ไปมากกว่านี้ โอเคผมต้องไปลำดับดีๆ ว่าจะทำอะไรก่อนอะไรหลังให้ทุกอย่างเสร็จก่อนมืด


    .


    .


    .


    โครก 


    โอเค หาอะไรกินก่อนแล้วกัน 


    ผมมองหาต้นมะพร้าวสักต้นที่ไม่สูงมากเกินไปนัก เพื่อจะเก็บลูกพร้าวมาทำอาหาร และมองหาวัตถุดิบอื่นๆ นอกจากมะพร้าวแล้วก็มีผลไม้อีกเล็กน้อย ผมไม่รู้ว่ามันคือผลอะไรเป็นผลสีเขียวๆ เหลืองๆ รูปร่างคล้ายพระจันทร์เสี้ยว ผมลองหักออกดู ข้างในมีเนื้อสีขาวนวลๆ ผมลองชิมดูได้แต่รสฝาดของผลไม้ที่ยังไม่สุก ถ้าเอาไปปิ้งคงจะใช้ได้


    ผมเดินเอาพวกมะพร้าวกับผลไม้ที่เก็บมาไปไว้ที่พัก ก่อนจะเดินไปแถวโหดหินเพื่อมองหาพวกหอยสำหรับเป็นอาหารในวันนี้ ผมตัดใบไม้ใบใหญ่ๆ ไปด้วยสำหรับใส่หอยที่เก็บมส ต้องใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะเก็บหอยเสร็จ นอกจากหอยแล้วผมยังได้ปูกับกุ้งตัวเล็กๆ มาอีกด้วย ผมวางทุกอย่างไว้บนใบใม้และห่อมันเอาไว้เดินกลับไปที่ยังที่พัก และเริ่มต้นจุดไฟ


    ผมเอาลูกมะพร้าวแห้งมาทุบกับหินให้แตกและใช้มีดตัดเอาขุยของกาบมะพร้าวมออกมาเตรียมไว้ จากนั้นก็เหลากิ่งไม้กิ่งหนึ่งให้แหลมด้านเดียว ส่วนอีกกิ่งก็คว้านเอาเนื้อไม้ออกมาเล็กน้อยให้เป็นรอยบากขนาดใหญ่พอที่จะตั้งกิ่งไม้ท่อนที่เหลาเอาไว้ไว้บนนั้นได้ สุดท้ายก็หากิ่งไม้ที่โค้งเสียหน่อยแล้วเอาเชือกผูกไว้ที่ปลายทั้งสองข้างคล้ายคันธนู


    ผมเอาขุยของกาบมะพร้าววางลงไปบนรอยที่บากไว้บนกิ่งไม้ และวางกิ่งไม้ด้านแหลมทับลงไปบนรอยบากอีกที ผมจะใช้ไม้ที่ผูกเชือกเอาไว้เป็นเครื่องทุ่นแรงในการหมุนกิ่งไม้สองอันให้ติดไฟ ผมใช้เวลาหมุนอยู่พักใหญ่ๆ กว่าที่ขุยกาบมะพร้าวจะติดไฟ แล้วจึงนำไปเชื้อไฟติดกับขุยกาบมะพร้าวที่เหลือและใบไม้แห้ง ก่อนจะวางกิ่งไม้ทับลงไป 


    หลังจากนั้นก็เริ่มเตรียมอาหาร ผมใช้มีดพยายามเฉาะลูกมะพร้าวและเทน้ำมะพร้าวใส่เอาไว้ในกระติก จากนั้นก็เอาพวกหอย กุ้ง ปูที่ล้างเอาไว้ใส่ลงไปและยกไปต้ม


    การทำอาหารใช้เวลากว่าที่คิด กว่าจะเตรียมเสร็จท้องฟ้าก็เปลี่ยนจากสีฟ้ากลายเป็นสีส้มเสียแล้ว เป็นสัญญาณว่าดวงอาทิตย์เริ่มตกดินแล้ว ผมยังเหลือหลายอย่างที่ต้องสำหรับที่พักในคืนนี้ ยังโชคดีที่จุดไฟได้แล้วไม่งั้นคืนนี้ก็น่ากลัวน่าดู ผมเติมไม้กับกาบมะพร้าวแห้งเข้าไปในกองไฟอีกเล็กน้อยก่อนจะเริ่มลงมือสร้างที่ซุกหัวนอนสำหรับคืนนี้


    ผมเอาพวกเศษใบไม้ที่ตกอยู่ตามพื้นมาวางกองสุมๆ กันให้เป็นเบาะสำหรับนอน และเดินกลับเข้าไปในป่าตัดไม้ใบไม้ใบใหญ่ๆ ออกมากองหนึ่งและวางมันเรียงไว้บนกองเศษใบไม้ ก่อนจะนำกิ่งไม้มาทำเพิงครอบที่นอนเอาไว้อีกที และใช้ใบไม้ใหญ่ที่ตัดมาวางเป็นหลังคา 


    แค่นี้เรียบร้อยสำหรับที่นอนในคืนนี้ ตอนนี้ท้องฟ้ามืดสนิท เวลากลางคืนย่ำกรายเข้ามา บนเกาะมีเพียงเสียงลมและคลื่นดูวังเวงยิ่งกว่าเวลากลางวัน ผมเปิดฝาอาหารที่ทำเอาไว้ มันส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว มันยกระติกออกจากไฟ และปล่อยให้มันเย็นลงเล็กน้อยก่อนจะเริ่มกินอาหาร ระหว่างนั้นก็เอาผลไม้ที่เก็บมาไปปิ้งเพื่อเป็นอาหารเช้าในวันพรุ่งนี้ 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in